tag:blogger.com,1999:blog-85192947105580142222024-03-15T14:48:19.947+02:00ΜΑΡΙΑ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ - ΔΕΛΙΒΑΝΗΜαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.comBlogger785125tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-59611502999836059712024-03-15T14:47:00.002+02:002024-03-15T14:47:24.057+02:00Ήρθε και η σειρά της ιδιωτικοποίησης της Υγείας<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;"><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 14.03.2024</span></p><p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="td_block_wrap tdb_single_content tdi_172 td-pb-border-top td_block_template_4 td-post-content tagdiv-type" data-td-block-uid="tdi_172"><div class="tdb-block-inner td-fix-index"><p><span style="font-size: medium;">Αμέσως μετά τη <strong>δημόσια παιδεία,</strong> ο νόμος κατάργησης της <strong>οποίας ψηφίστηκε</strong> προ ημερών (σε πείσμα της αντισυνταγματικοτητας του), ακολουθούν συνοπτικές διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση και της δημόσιας υγείας.</span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvB1k57c0jZkvcitYJY5jNTsCdkLbMXKNPwLhx5unBDH1D5CAqb1L9UGT67weo38oDjOusuk5PDmQH1Y89nrAk__CEHT5RaAxBbJ8BaM6WDhfh_GMmUNDvITKqmAhs5l9_Zo56qMpYdpo76fJY7Ub_KRWSH4wb3rZOxTQkCp06OhRQWhHc3TLHP8GSRNs/s1152/Screenshot%202024-03-15%20at%2014-44-28%20%CE%89%CF%81%CE%B8%CE%B5%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AC%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="691" data-original-width="1152" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvB1k57c0jZkvcitYJY5jNTsCdkLbMXKNPwLhx5unBDH1D5CAqb1L9UGT67weo38oDjOusuk5PDmQH1Y89nrAk__CEHT5RaAxBbJ8BaM6WDhfh_GMmUNDvITKqmAhs5l9_Zo56qMpYdpo76fJY7Ub_KRWSH4wb3rZOxTQkCp06OhRQWhHc3TLHP8GSRNs/s16000/Screenshot%202024-03-15%20at%2014-44-28%20%CE%89%CF%81%CE%B8%CE%B5%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AC%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82.png" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Στις 02.01.2023 δημοσίευσα άρθρο μου στο Slpress, που αναδημοσιεύεται και στο τελευταίο μου βιβλίο «Για την Ελλάδα που ματώνει» και που επιγράφεται : <strong>«Τίτλοι τέλους στο ΕΣΥ μέσω του Νομοσχεδίου για την Υγεία»</strong>. Στο άρθρο μου εκείνο αναφέρομαι στο νομοσχέδιο Γκάγκα και υποστηρίζω ότι το δράμα των 7000 υγειονομικών, που επί 14 μήνες (τότε) ήταν πεταγμένοι στο δρόμο, χωρίς μισθό, <strong>«θα μπορούσε να εκληφθεί ως μέσο διευκόλυνσης της μετάβασης της υγείας από δημόσιο σε ιδιωτικό καθεστώς»</strong>. Αναφέρομαι ειδικότερα στα άρθρα 7 και 8 του περί ου νομοσχεδίου, που θεμελιώνουν την κατάργηση του ΕΣΥ, καθώς αυτά καταργούν την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των νοσοκομειακών γιατρών, που αποτελεί τη βάση του ΕΣΥ.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Παράλληλα με τη διάνοιξη της παραπάνω κερκόπορτας, συνεχίστηκε στο μεταξύ και μάλιστα εντατικοποιήθηκε η υποβάθμισή της δημόσιας υγείας, <strong>σε όλα της τα επίπεδα, σε σημείο που να αποκλείεται η συνέχισή της.</strong> Οι συνθήκες, που ήδη επικρατούν σε αυτήν, είναι αυτόχρημα αξιοθρήνητες, καθώς πολλές τους εκφάνσεις δύσκολα συναντώνται ακόμη και στις πλέον υπανάπτυκτες χώρες της υφηλίου. Η θλιβερή αυτή εικόνα (όπως και η παράλληλη στη δημόσια παιδεία) αποτελεί στάδιο της πορείας της προς την ιδιωτικοποίηση .</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Η εξαθλίωση αποτελεί την πάγια προετοιμασία ιδιωτικοποίησης</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Η εξελικτική διαδικασία δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφελείας, προκειμένου να καταστούν ώριμες για ιδιωτικοποίηση, παρότι επιχειρείται με πληθώρα μεθοδεύσεων κατά περίπτωση, υιοθετεί ωστόσο την ίδια γενικότερη τακτική. <strong>Δηλαδή, αυτήν της σταδιακής εξαθλίωσής τους, που υλοποιείται με συνεχείς περικοπές χρηματοδότησης,</strong> με μεθοδεύσεις αποθάρρυνσης της στελέχωσής τους από αξιόλογα εκάστοτε άτομα, με κλείσιμο βάσεων και παραρτημάτων τους, με την επίδειξη αδιαφορίας για την υιοθέτηση εκσυγχρονισμού τους κ.ο.κ. Ο στόχος όλων αυτών των διαδοχικών προσπαθειών κατεδάφισης των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφελείας αποβλέπει στη συγκάλυψη της κυβερνητικής πρόθεσης ιδιωτικοποιησεων τους, ώστε να μην προκαλέσουν την απολύτως δικαιολογημένη αντίδραση των πολιτών.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ακριβώς η ίδια αυτή τακτική <strong>ακολουθήθηκε και στις πιο πρόσφατες περιπτώσεις προετοιμασιών για ιδιωτικοποίηση,</strong> δηλαδή της δημόσιας παιδείας και του ΕΣΥ, αλλά και προηγουμένως σε αυτήν των ελληνικών σιδηροδρόμων.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Οι τραγικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Όπως το έχω ήδη πολλαπλώς υποστηρίξει , η ιδιωτικοποίηση τους και τα συμπαρομαρτούντα της ευθύνονται σε αποφασιστικό βαθμό, για το φρικτό έγκλημα των<strong> Τεμπών, ενώ η πρωτοφανής κατάσταση που εξακολουθεί να επικρατεί στους σιδηροδρόμους</strong> (με την καθημερινή απειλή νέων εγκληματικών συμβάντων) μας προετοιμάζει (φευ) για τη συνέχειά τους, καθώς ουδέν απολύτως βελτιώθηκε στον ένα χρόνο που μεσολάβησε από τότε.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Δεν είναι εύκολο να αξιολογήσει κανείς ποιάς, από τις βασικές αυτές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, η ιδιωτικοποίηση οδηγεί σε υψηλότερου βαθμού κινδύνους για τη ζωή και το ευ ζην των πολιτών. Για την περίπτωση των σιδηροδρόμων, <strong>η κόλαση των καταστροφών υπήρξε άμεση και δυστυχώς ο θανάσιμος κίνδυνος είναι πάντοτε μπροστά μας</strong>. Για την περίπτωση της δημόσιας υγείας, η εξαθλίωση στην οποία έχει περιέλθει, καθώς και οι συνέπειές της, επεκτείνονται σε πιο μακρόχρονη βάση, καθώς αναβάλλονται εγχειρήσεις και θεραπείες, που καθημερινά απειλούν με μη αντιστρέψιμη επιδείνωση της υγείας ή και με πρόωρο θάνατο των εκάστοτε θυμάτων. Αναφορικά με την παιδεία, οι δυσμενείς επιπτώσεις εμφανίζουν συνέχεια και επέκταση, συρρικνώνοντας σε ολοένα μεγαλύτερη βάση, τις μοναδικές πνευματικές δυνατότητες των Ελληνοπαίδων.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Η δημόσια παιδεία μας, ανήκει ήδη στο <strong>παρελθόν, μετά την ψήφιση του νόμου υπέρ της εισβολής μη κρατικών πανεπιστημίων,</strong> εκτός και αν η συνεχιζόμενη αντίδραση των φοιτητών αναχαιτίσει την εξαφάνισή της.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Γιατί τα μη κρατικά πανεπιστήμια είναι πρόωρα στην Ελλάδα</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Επαναλαμβάνω, όπως το κατέστησα σαφές (άρθρο μου στη Δημοκρατία της 12.02.2024) ότι η αντίθεσή μου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια <strong>εδράζεται στην πεποίθησή μου ότι η υιοθέτησή τους προϋποθέτει την ύπαρξη εύρωστων δημοσίων ΑΕΙ</strong>, που να στέκονται στα πόδια τους και όχι καταρρέοντα, όπως φευ έχουν καταντήσει τα ελληνικά ΑΕΙ (παρά τις κάποιες αναλαμπές τους, διεθνώς, που ακόμη μας κάνουν περήφανους).</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Οι θανατηφόρες περιπέτειές του ΕΣΥ</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Να επανέλθω στο θέμα της δημόσιας υγείας, η οποία έχει πλέον ολοκληρωτικά καταρρεύσει. Μέσω των απογευματινών χειρουργείων καταβάλλονται απελπισμένες προσπάθειες διατήρησής της στη ζωή, με τεχνητά μέσα. <strong>Ωστόσο, σε πείσμα της όντως εφευρετικής τους πρωτοτυπίας, είναι πλέον ή ξεκάθαρο ότι τα απογευματινά χειρουργεία</strong> αποτελούν σύντομο ενδιάμεσο σταθμό προς την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας. Η ιδιωτικοποίηση θα εισβάλει αυτόματα στο σαθρό αυτό σύστημα, μετά την εξάντληση των χρημάτων, που τώρα καταβάλλονται για τη συντήρησή των απογευματινών χειρουργείων και την αμοιβή των γιατρών, από το Ταμείο Ανάκαμψης.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Γιατί η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών κοινής ωφέλειας είναι καταδικαστέα</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Μα, θα διερωτηθούν ορισμένοι, που δεν έχουν γνώσεις, <strong>σχετικά με την ειδική και ύψιστη αποστολή των υπηρεσιών κοινής ωφελείας,</strong> στις σύγχρονες κοινωνίες: γιατί, δηλαδή, είναι κάτι το τόσο κακό η ιδιωτικοποίησή τους;</span></p><p><span style="font-size: medium;">Να ξεκαθαρίσω ότι η απαγόρευση ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών κοινής ωφελείας, δεν εμπίπτει και απαγορεύεται να εμπέσει<strong> στη δίνη της προ αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στον άκρατο φιλελευθερισμό</strong>, που αντίκειται σε οποιασδήποτε μορφής κρατικοποίηση, και στον παρεμβατισμό, που είναι εκ πεποιθήσεως εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων. Η αντίθεση, ανάμεσά τους, υπάρχει και φοβούμαι ότι δεν θα εκλείψει. Αντιθέτως η ανθρωπότητα θα είναι εσαεί καταδικασμένη να ζει εναλλασσόμενες περιόδους στις οποίες θα υπερισχύει η μία ή η άλλη από τις δύο αυτές ιδεολογίες.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Από την πλευρά μου θεωρώ αυταπόδεικτο ότι και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας είναι εξίσου σημαντικοί και απολύτως <strong>απαραίτητοι για την ομαλή ανάπτυξη της οικονομίας, και συνεπώς οφείλουν να συνεργάζονται</strong> αρμονικά και να αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά όχι να αλληλοσπαράσσονται.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Ποια η ιδιαίτερη θέση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στην οικονομία</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Ωστόσο, η παραπάνω αυτή διαμάχη ουδόλως εμπίπτει στο <strong>οξύτατο όσο και απάνθρωπο θέμα των αποφάσεων ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών κοινής ωφελείας</strong>. Και τούτο, για τον πολύ απλό λόγο ότι, δηλαδή, αυτές οι υπηρεσίες απαγορεύεται, από τη φύση τους, να ιδιωτικοποιηθούν.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Παρότι το «γιατί» οφείλει να είναι αυταπόδεικτο, το συνοψίζω: η κρατική παρέμβαση και φροντίδα, και όχι η επιδίωξη του κέρδους, <strong>αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να εξασφαλιστούν, στο μέτρο του δυνατού</strong>, τα συμφέροντα των ασθενέστερων, σε τομείς απολύτως κρίσιμους για την επιβίωση και την ανέλιξή τους, όπως είναι μεταξύ και άλλων, η παιδεία και η υγεία.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Δυστυχώς τώρα αυτά θα συμβούν στην Ελλάδα</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Οι πλουσιότεροι, σε μια κοινωνία, είναι σε θέση να πληρώσουν γιατρούς και κλινικές προκειμένου να εξασφαλίσουν τα εκάστοτε <strong>απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Οι φτωχότεροι όχι.</strong> Γι αυτό και χρειάζεται ένα ΕΣΥ σε αξιοπρεπή και όχι σε καταρρέουσα κατάσταση. Αναφορικά με την παιδεία, είναι ανεπίτρεπτο, σε σύγχρονο κράτος δικαίου, να λαμβάνει μέτρα εξασφάλισης της μόρφωσης των παιδιών των πλουσιότερων κοινωνικών κατηγοριών σε βάρος των παιδιών των υπολοίπων.</span></p><h2><span style="font-size: medium;"><span>Αλλά γιατί να συμβούν όλα αυτά;</span></span></h2><p><span style="font-size: medium;">Δεν θα ήθελα να αποδεχθώ ότι οι παραπάνω αυτές, <strong>αυτόχρημα καταδικαστέες αποφάσεις, αλλά και όσες ανάλογες προηγήθηκαν,</strong> αλλά και όσες απειλούν να ακολουθήσουν, αποτελούν πράγματι προϊόν ελεύθερων, ώριμων και υπεύθυνων αποφάσεων των εκάστοτε αρμοδίων, πρώην, νυν ή και μελλοντικών.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Με παρηγορούν οι υποθέσεις, που οπωσδήποτε δεν απέχουν της πραγματικότητας, με βάση τις οποίες όλες αυτές οι διαρκών εγκληματικών συνεπειών αποφάσεις προέρχονται από μια, χωρίς όρια υποτέλεια (όπως την αναλύω και την καταδικάζω στο τελευταίο μου βιβλίο μου: «Για την Ελλάδα που ματώνει»). <strong>Και που συνεπώς, ειδικά τώρα, παραμονές της 25ης Μαρτίου,</strong> θέλω να πιστεύω ότι αν επιστρατεύσουμε όλα όσα φωλιάζουν στο πριν και στο τώρα της πατρίδας μας, αν πάψουμε να εκλαμβάνουμε την ύπαρξη και την ιστορία μας, ως παρελθόν, ως συντηρητικότητα, ως οπισθοδρομικότητα, ως σκοταδισμό, ως ακροδεξιό καταστάλαγμα και ως όλα τα λοιπά γνωστά σχετικά με την περίπτωση, <strong>θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε φίλους-εταίρους-συμμάχους, αλλά και εχθρούς, όχι ως υπήκοοι,</strong> αλλά τουλάχιστον ως ίσοι προς ίσους. Προπαντός, κοιτάζοντας τους στα μάτια, και ποτέ υποκλινόμενοι, απαιτώντας το ευνόητο: λύσεις για την πατρίδα μας, που δεν την τελειώνουν, αλλά που αντιθέτως εγγυώνται την επιβίωσή της.</span></p></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-69230478553899814582024-03-05T16:43:00.003+02:002024-03-08T21:17:45.525+02:00Κάποιοι βλέπουν ανάπτυξη ενώ η Ελλάδα αργοπεθαίνει<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;"><b>Κάποιοι βλέπουν ανάπτυξη ενώ η Ελλάδα αργοπεθαίνει</b></span></p><p><strong style="font-size: large;"><br /></strong></p><p><strong style="font-size: large;">Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong><span style="font-size: large;"> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 05.03.2024</span></p><p><br /></p><p><span style="font-size: medium;">Μετά τον Economist εμφανίστηκε πρόσφατα και ο Φαρίντ Ζακαρια, <strong>Αμερικανός ινδικής καταγωγής, συγγραφέας και δημοσιογράφος,</strong> που εντυπωσιάστηκε σε τέτοιο βαθμό από τις, κατά την κρίση του, εκπληκτικές επιδόσεις της <strong>ελληνικής οικονομίας</strong>, ειδικά μετά το 2019, ώστε αισθάνθηκε την ανάγκη να <strong>δημοσιοποιήσει τον ενθουσιασμό του μέσω των ΜΜΕ,</strong> και να τον μοιραστεί με όλους εμάς τους ιθαγενείς.</span></p><p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho2mkgKYZ3QXbCcdibYS8mt7GdIMeK_JddjpV6WIWrtVftOdaj48SJsgF6JAHMnGh1g27CUZDeQBSWVh59voPTk5OJIQbbhxK-bnQ84u0sD_D6JSjXuOPXz3fcFmLf62oJ5EQ9s9se9DTa-Ovqc4DzWNMMwVV-em-SLmfA1WjRr4LwAemspAOFDrMWhPw/s1141/%CE%9A%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9%20%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%20%CE%B5%CE%BD%CF%8E%20%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="682" data-original-width="1141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho2mkgKYZ3QXbCcdibYS8mt7GdIMeK_JddjpV6WIWrtVftOdaj48SJsgF6JAHMnGh1g27CUZDeQBSWVh59voPTk5OJIQbbhxK-bnQ84u0sD_D6JSjXuOPXz3fcFmLf62oJ5EQ9s9se9DTa-Ovqc4DzWNMMwVV-em-SLmfA1WjRr4LwAemspAOFDrMWhPw/s16000/%CE%9A%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9%20%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%20%CE%B5%CE%BD%CF%8E%20%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9.png" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Τα πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι στην Ελλάδα α<strong>δυνατούμε να διακρίνουμε ίχνη ανάπτυξης και επιπλέον δεν μας βοηθούν</strong> και τα επίσημα στατιστικά δεδομένα. Συνεπώς, ή εξυφαίνονται συνεχείς συνωμοσίες εναντίον της χώρας μας, που συστηματικά παρεμβαίνουν και παραποιούν τα <strong>στατιστικά μας δεδομένα, ή ορισμένοι αλλοδαποί φίλοι μας διαθέτουν παραμορφωτικούς φακούς</strong> όταν ερμηνεύουν τα σχετικά δεδομένα της οικονομίας μας.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ας δούμε, λοιπόν, για πολλοστή φορά τι καταγράφουν τα <strong>επίσημα στατιστικά δεδομένα για την ελληνική οικονομία</strong>, και πόσο μακροχρόνια απελπιστική είναι η κατάσταση της :</span></p><h2><span style="font-size: medium;">Αναφορικά με τη δήθεν ανάπτυξη</span></h2><p><span style="font-size: medium;">Η ανάπτυξη είναι άφαντη μετά το 2009.<strong> Μελέτη της Eurobank επιβεβαιώνει ότι το προμνημονιακό ΑΕΠ μα</strong>ς, που υπέστη καταρχήν μείωση της τάξης του 27% εξαιτίας των εγκληματικού περιεχομένου μνημονίων, δεν έχει ακόμη αγγίξει το επίπεδο του 2024. Δηλαδή, μέσα στα 15 τελευταία χρόνια, η<strong> χώρα είναι μονίμως και σημαντικά φτωχότερη σε σύγκριση με το 2009</strong>. Εξάλλου, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ και της <strong>ΕΛΣΤΑΤ</strong> το πραγματικό ΑΕΠ μας το 2024 θα είναι κατώτερο, κατά 15,6% σε σχέση με το 2007. Προκειμένου να επιστρέψει η ελληνική οικονομία σε δεκατρία χρόνια από σήμερα στα προ κρίσης χρέους επίπεδα πραγματικού ΑΕΠ, (<strong>δηλαδή το 2037) θα πρέπει να μεγεθύνεται σταθερά με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 2,2</strong>%. Όπως προκύπτει από την εξέλιξη των τελευταίων ετών, οι έστω και ασήμαντοι ρυθμοί μεγέθυνσης μας αδυνατούν να είναι συνεχείς, αλλά είναι απλώς περιπτωσιακοί, διότι στα μεταμνημονιακά χρόνια η ελληνική οικονομία έχει υποστεί αποβιομηχάνιση, έχει συρρικνωθεί ο αγροτικός της τομέας, δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες <strong>επενδύσεις συντήρησης του παραγωγικού της κεφαλαίου,</strong> βρίσκεται μονίμως σε καθεστώς σκληρής λιτότητας, έχει απολέσει χιλιάδες μορφωμένους νέους, που αποφάσισαν να βελτιώσουν την τύχη τους εκτός Ελλάδας, και έχει ξεπουλήσει το σύνολο σχεδόν της δημόσιας περιουσίας της. <strong>Οι αριθμοί είναι άκρως απογοητευτικοί, καθώς οι δαπάνες για επενδύσεις στη χώρα μας απέχουν 9</strong> μονάδες από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, καθώς και η παραγωγικότητά μας, σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΠΕ, αντιπροσωπεύει μόνο το 55% του μέσου όρου της ευρωζώνης. Πώς να ονειρευτεί κανείς ανάπτυξη;</span></p><p><span style="font-size: medium;">Περιττό, συνεπώς, να υπογραμμισθεί ότι αν δεν γίνουν σημαντικές ανατροπές, που δυστυχώς δεν προβλέπονται, η <strong>ελληνική οικονομία δεν διαθέτει τις απαραίτητες δυνατότητες σταθερής και ισορροπημένης ανάπτυξης</strong>. Άλλωστε, η αδυναμία ανάπτυξης της οικονομίας, με τις δικές της δυνάμεις αντικατοπτρίζεται και μέσω της αγωνίας προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων. Τα οποία, δυστυχώς, και όταν εισρέουν, κατευθύνονται προς την εξαγορά δημόσιου πλούτου ή οικοπέδων και ακινήτων, επιπλέον χωρίς έλεγχο προέλευσης των εκάστοτε αγοραστών.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Να σημειώσω ακόμη ότι η διαπίστωση της πραγματοποίησης, στην Ελλάδα, ρυθμού μεγέθυνσης υψηλότερου, <strong>κατά κάποια δέκατα της μονάδας, σε σύγκριση με άλλες χώρες, ουδόλως δικαιολογεί ενθουσιασμούς,</strong> γιατί είναι αναγκαστικά περιπτωσιακή, και συνεπώς καταδικασμένη να επιστρέψει γύρω στο 1%, (που δεν μπορεί να στηρίξει ανάπτυξη) και που προβλέπεται από το <strong>ΔΝΤ ως η μακροχρόνια εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας.</strong> Αλλά, ακόμη, και επειδή όταν η βάση εκκίνησης είναι τόσο χαμηλή, όπως στην ελληνική περίπτωση, είναι εύκολο να επιτευχθούν σχετικά υψηλοί ρυθμοί μεγέθυνσης (που, ωστόσο, ουδέν σημαίνουν).</span></p><h2><span style="font-size: medium;">Ο κυρίαρχος μοχλός ανάπτυξης στην Ελλάδα ήταν η κατανάλωση</span></h2><p><span style="font-size: medium;">‘Ένα από τα ανυπέρβλητα εμπόδια<strong> ανάπτυξης</strong> της χώρας μας είναι και η πολύ χαμηλή ροπή για κατανάλωση, ενώ αποτελεί τον βασικό αναπτυξιακό της μοχλό<strong>. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου LEVY η κατανάλωση είναι τώρα 14% χαμηλότερη,</strong> σε σύγκριση με την αντίστοιχη προμνημονιακή. Επιπλέον, όπως αποκαλύπτει ο <strong>ΟΟΣΑ</strong>, οι μισθωτοί στην Ελλάδα έχουν απολέσει τον τελευταίο χρόνο, ένα ολόκληρο μισθό αγοραστικής δύναμης, εξαιτίας του πληθωρισμού (τον δεύτερο υψηλότερο στην Ευρώπη για τα είδη διατροφής). Στους παραπάνω λόγους ανεπαρκούς ζήτησης για κατανάλωση δεν θα πρέπει να λησμονείται ο μακροχρόνιος κυρίαρχος, δηλαδή το γεγονός ότι οι μισθωτοί στην πατρίδα μας έχουν τον χαμηλότερο ονομαστικό μισθό στην Ευρώπη, που επιπλέον υστερεί κατά 17% σε σύγκριση με το επίπεδο πριν από τα μνημόνια. <strong>Πριν από την εισβολή των μνημονίων ο μέσος ελληνικός μισθός αντιπροσώπευε το 86,4%</strong> του μέσου ευρωπαϊκού, ενώ το 2022, το 56,9% αντίστοιχα, και είναι ο χαμηλότερος στην Ευρωζώνη . Άλλωστε, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση της Eurobank, κατά 23,9% χαμηλότεροι σε σχέση με το ιστορικό υψηλό που είχε καταγραφεί το 2009, πριν φανούν οι επιπτώσεις της κρίσης χρέους, διαμορφώνονται σήμερα οι μισθοί στην Ελλάδα. <strong>Συνεπώς, αναμενόμενη θα έπρεπε να είναι και η πρόσφατη διαπίστωση</strong>, ότι όσοι διαθέτουν αποταμιεύσεις, αντλούν από αυτές τα απαραίτητα προς το ζην, ακυρώνοντας έτσι μελλοντικές δυνατότητες χρηματοδότησης νέων επενδύσεων. Να προσθέσω ότι η αύξηση των εξαγωγών θα μπορούσε να προσθέσει κάποιες αισιόδοξες νότες στο σκοτεινό περιβάλλον της ανάπτυξης αν δεν ήταν η κυρίαρχη συνέπεια της μείωσης της εσωτερικής κατανάλωσης.</span></p><h2><span style="font-size: medium;">Η φτωχοποίηση και εξαθλίωση της χώρας</span></h2><p><span style="font-size: medium;">Σύμφωνα με στοιχεία της <strong>Eurostat</strong>, <strong>7 στους 10 πολίτες στην Ελλάδα αισθάνονται φτωχοί. Η Ελλάδα</strong>, εξάλλου, εμφανίζει διαχρονική επιδείνωση του μορφωτικού της επιπέδου, στην παγκόσμια έρευνα της ΠΙΖΑ. Έχει το υψηλότερο ποσοστό ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην Ε.Ε. (81,6%) (δηλαδή μόνο με απολυτήριο Γυμνασίου), που θεωρούνται φτωχά. Λιγότερο από ένας στους τρεις Ευρωπαίους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο θεωρείται υποκειμενικά φτωχός το 2022, έναντι τεσσάρων στους πέντε Έλληνες. Η κατάσταση της δημόσιας υγείας είναι, ως γνωστόν, αυτόχρημα απελπιστική.</span></p><h2><span style="font-size: medium;">Η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη</span></h2><p><span style="font-size: medium;">Η εικόνα απόγνωσης συμπληρώνεται από την κατρακύλα της διεθνούς θέσης της Ελλάδας. Πριν από τα μνημόνια η Ελλάδα κατείχε την <strong>14η θέση, μεταξύ των οικονομιών της ΕΕ, και το κατά κεφαλήν εισόδημά της αντιπροσώπευε το 95,3% του μέσου ευρωπαϊκού</strong>. Σήμερα, το ελληνικό ΑΕΠ αντιπροσωπεύει μόνο το 66,4 του μέσου ευρωπαϊκού, και βρίσκεται στο τελευταίο σκαλοπάτι, έχοντας μας ξεπεράσει, ακόμη, και η Βουλγαρία.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><strong>Και διηγώντας τα να κλαις. Σαφώς δεν είμαστε για θριαμβολογίες και όσοι το επιχειρούν βυθίζουν την Ελλάδα ακόμη πιο βαθιά στην καταπακτή. Αντιθέτως, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την οικτρή θέση στην οποία έχουμε περιέλθει, γιατί μόνο τότε θα αντιδράσουμε</strong></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-7790192842799530412024-02-28T20:17:00.003+02:002024-03-08T21:43:38.585+02:00Πώς το συμβάν στα Τέμπη εξελίσσεται εκ των υστέρων σε προμελετημένο έγκλημα<p> </p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 28.02.2024 και στη Δημοκρατία στις 02.03.2024</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σήμερα κλείνει χρόνος</strong> από το έγκλημα στα <strong>Τέμπη,</strong> και η Ελλάδα θρηνεί τα 57 αθώα θύματα, αλλά και τις οικογένειές τους, που <strong>στερήθηκαν για πάντα</strong> το μέλλον μαζί τους.</span></p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Στα τρία άρθρα μου για το δραματικό αυτό συμβάν <strong>(Newsbreak 2 και 8 Φεβρουαρίου και SLpress 22 Φεβρουαρίου</strong>) το εκλαμβάνω ως έγκλημα εξ αμελείας, που αποδίδεται στα καταστρεπτικού περιεχομένου Μνημόνια, <strong>στην ιδιωτικοποίηση/ξεπούλημα των ελληνικών σιδηροδρόμων</strong>, αλλά και στον γενικότερα ανεύθυνο τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων του τόπου μας. Αυτός χαρακτηρίζεται <strong>φευ από ανείπωτης έκτασης προχειρότητα</strong>, έλλειψη στοιχειώδους προγραμματισμού, μη τήρηση ανειλημμένων υποχρεώσεων, εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων, <strong>«δεν βαριέσαι» και βέβαια πάντοτε από αφελή υπεραισιοδοξία</strong> ότι όλα εξελίσσονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid2R8vH617PwSwyn6XnWtfuLQV1IoCPynMoAbDe6N_C0oOrPmR6MLVAjxTXqBd3-hrkhbacZAgQHUH-0G-Ageo2MpTUqLu5GjwaVzlD15LWXVABPQe0HYDTo6naMyzpHXmhwB1CAOS_JUw6MKWMs8pEJgJ0xrmbg0meyxoz52SfZQyXLMJrIoyZ5L266E/s1184/%CE%A0%CF%8E%CF%82%20%CF%84%CE%BF%20%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%A4%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%B7%20%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%B5%CE%BA%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD%20%CF%83%CE%B5%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%20%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="529" data-original-width="1184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid2R8vH617PwSwyn6XnWtfuLQV1IoCPynMoAbDe6N_C0oOrPmR6MLVAjxTXqBd3-hrkhbacZAgQHUH-0G-Ageo2MpTUqLu5GjwaVzlD15LWXVABPQe0HYDTo6naMyzpHXmhwB1CAOS_JUw6MKWMs8pEJgJ0xrmbg0meyxoz52SfZQyXLMJrIoyZ5L266E/s16000/%CE%A0%CF%8E%CF%82%20%CF%84%CE%BF%20%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%A4%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%B7%20%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%B5%CE%BA%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD%20%CF%83%CE%B5%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%20%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αρχικά το έγκλημα των Τεμπών εμφανίστηκε ως εξ αμελείας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Γύρω από το έγκλημα των Τεμπών υπήρχαν, από ην αρχή, ορισμένες βαριές σκιές,<strong> όπως η επιμονή «κατασκευής εγκληματιών» ανάμεσα στους πιο χαμηλόβαθμους υπαλλήλους,</strong> ενώ ταυτόχρονα οι πραγματικοί ένοχοι παρέμεναν στο απυρόβλητο. Όπως η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για το που πήγαν τα χρήματα της ΕΕ, <strong>που δόθηκαν για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων, που ουδέποτε πραγματοποιήθηκε</strong>. Όπως η τάση των αρμοδίων να επιταχυνθεί το κλείσιμο της έρευνας για το τι ακριβώς συνέβη στα Τέμπη. Αλλά, ωστόσο, αυτά και άλλα δεν στήριζαν την κατηγορία περί της ύπαρξης προμελέτης σε αυτό το έγκλημα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ωστόσο, τώρα, ένα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών,<strong> η υπόνοια περί ύπαρξης προμελέτης,</strong> επιμένει να απασχολεί τη σκέψη μου, παρότι φυσικά γνωρίζω ότι αυτή, δεν μπορεί να προστεθεί εκ των υστέρων.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και όμως, η νομικά, ανορθόδοξη αυτή υπόνοια φαίνεται να επιβάλλεται, τελευταίως. <strong>Και τούτο, χάρη στα νέα ευρήματα που έρχονται στο φως, ε</strong>ξαιτίας της επιμονής των συγγενών των αδικοχαμένων, στα Τέμπη, να εξεταστούν και πλευρές που μέχρι τώρα παρέμειναν σε συσκότιση. Ακριβώς αυτά που αποκαλύπτονται σε καθημερινή βάση είναι αποτροπιαστικά, και κατά κάποιο τρόπο δικαιολογούν<strong> τον αδόκιμο νομικό όρο μου της εκ των υστέρων,</strong> δηλαδή, αναγνώρισης προμελέτης, στο αρχικά εξ αμελείας έγκλημα των Τεμπών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για εσκεμμένη απόκρυψη-αλλοίωση-αποπροσανατολισμό-εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων αυτού του εγκλήματος. Και καθώς λαμβάνω γνώση όλων αυτών, δεν μπορώ να μη σκέπτομαι τον γνωστό Βέλγο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό,<strong> που θα απαιτούσε πρωτίστως μη αλλοιωμένα στοιχεία για κάθε εγκληματική πράξη</strong>, τη διερεύνηση της οποίας θα αναλάμβανε, προκειμένου να ανακαλύψει τον ή τους δολοφόνους.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Καταρχήν, πιστεύω ότι εξυπακούεται η ανάγκη αίτησης συγνώμης, από πλευράς κάθε αρμοδίου, θα πρόσθετα και κάθε ανθρώπου, που θα είχε άμεση ή έμμεση σχέση με το αποτρόπαιο αυτό συμβάν. <strong>Συγνώμη, καταρχήν, από τους συγγενείς των 57 αθώων θυμάτων,</strong> και κατά δεύτερο λόγο συγνώμη από ολόκληρη την Ελλάδα, μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα που αμαυρώθηκε ποικιλοτρόπως από αυτή την τραγωδία, και που πενθεί έναν ολόκληρο χρόνο και ειδικότερα σήμερα. Θα θεωρούσα, <strong>ακόμη, απολύτως αναγκαία την κάθαρση τού κάθε υπευθύνου,</strong> με την αναγνώριση, δημοσίως, το όποιας μορφής σφάλμα του, σημαντικό ή και ασήμαντο, με την ειλικρινή δήλωση της λύπης του, επειδή δεν εκπλήρωσε όπως όφειλε το καθήκον του και με την έκφραση της συντριβής του για ό,τι δραματικό συνέβη.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αντί, όμως, μιας ειλικρινούς και συλλογικής ανάληψης ευθυνών, που <strong>δεν θα επανέφερε στη ζωή τα τραγικά θύματα,</strong> αλλά και δεν θα εξαγρίωνε με το δίκαιό τους, τους συγγενείς τους, ένα χρόνο αργότερα από την καταστροφή, ως μοναδικός υπεύθυνος της τραγωδίας προβάλλεται ο σταθμάρχης. <strong>Παραμένει φυλακισμένος, διότι θεωρείται επικίνδυνος για πρόκληση και άλλων αξιόποινων πράξεων</strong>. Οι λοιποί εμφανείς ή αφανείς ένοχοι, όχι απλώς κρύβονται πίσω από έναν διάτρητο μανδύα αθωότητας, αλλά επιπλέον κάποιοι προβαίνουν σε απρεπή για την περίπτωση σχόλια/δηλώσεις, που εύλογα προκαλούν απόγνωση και οργή στους συγγενείς των θυμάτων, και όχι μόνο..</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ακριβώς, λοιπόν, οι συγγενείς, επειδή έχασαν τις ελπίδες τους, ότι θα ξετυλίγονταν το κουβάρι των ευθυνών αυτού του εγκλήματος, <strong>μέσω της κανονικής οδού, και όχι της απόκρυψης και της αλλοίωσης, απευθύνθηκαν στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.</strong> Η αναφορά τους θα συζητηθεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στις 18 Μαρτίου. Παράλληλα συγκέντρωσαν 760.000 υπογραφές για την άρση της βουλευτικής ασυλίας υπουργών και βουλευτών. Ο τεράστιος αυτός αριθμός υπογραφών αποδεικνύει τη θερμή συμπαράσταση της κοινωνίας στα όσα φρικώδη υπέστησαν τα θύματα αλλά και οι συγγενείς τους.<strong> Αλλά, όμως εύλογα ερωτάται, αν ήταν απαραίτητη, σε κράτος δικαίου, η συλλογή υπογραφών,</strong> για το αυταπόδεικτο: την αυτόβουλη δηλαδή αναγνώριση ευθυνών και την τιμωρία των υπευθύνων. Οι ενέργειες, ωστόσο, των συγγενών των θυμάτων, δεν σταματούν εδώ. Διότι, παράλληλα με τη συμβουλή της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, να αναζητήσουν δηλαδή παρηγοριά στην εκκλησία (που είναι δεδομένο ότι το πράττουν ήδη), είναι λογικό να απαιτούν και αποδείξεις για το τι ακριβώς συνέβη στα Τέμπη, την αποφράδα εκείνη ημέρα. <strong>Έτσι, αναγκάστηκαν να ορίσουν ειδικό εμπειρογνώμονα, τον κ. Βασ. Κοκοτσάκη.</strong></span></p><h2><span style="font-size: 14pt;">Πως στοιχειοθετείται η «εκ των υστέρων προμελέτη»</span></h2><p><span style="font-size: 14pt;">Και, ακριβώς, τα ευρήματα της επιτροπής Βασ. Κοκοτσάκη, και όχι μόνο,<strong> πιστεύω ότι δικαιολογούν τον δικό μου νομικό «νεολογισμό»,</strong> περί της ύπαρξης εκ των υστέρων προμελέτης στο έγκλημα των Τεμπών:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Αναφέρω, ως πρώτο, το επιμελές μπάζωμα της περιοχής του δυστυχήματος, <strong>σε έκταση δύο στρεμμάτων, προκειμένου να εξαφανιστούν ενοχοποιητικά στοιχεία</strong>, όπως πιθανόν παράνομη μεταφορά εύφλεκτων υλικών, που προκάλεσε την πυρκαγιά και δολοφόνησε ανθρώπους. Πρόκειται για ολοκληρωτική επιχείρηση συγκάλυψης. Αλήθεια, έγινε γνωστό ποιος ή ποιοι έδωσαν την εντολή του μπαζώματος;</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Δεύτερον, <strong>έχουν εξαφανιστεί τρία βαγόνια, που δεν μεταφέρθηκαν όπως τα υπόλοιπα, σε χώρο του ΟΣΕ</strong>, για λόγους που μπορεί κανείς να υποθέσει. Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει σημαντικά την εξαγωγή πορίσματος και αποτελεί στοιχείο αλλοίωσης δεδομένων.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Τρίτον, έχουν διαγραφεί κατά αδιευκρίνιστο τρόπο τα όσα είχαν <strong>εγγραφεί αυτόματα στα 6 βίντεο</strong> που περιείχαν σημαντικότατα στοιχεία, σχετικά με το δυστύχημα, και τα οποία ενδιέφεραν πρωτίστως την έρευνα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Τέταρτον, όπως <strong>αποκάλυψε η «δημοκρατία», υπήρχε από το 2021 εμπιστευτικό έγγραφο του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ. Φ. Τσαλίδη, που προειδοποιούσε τον ΟΣΕ </strong>την Κυβέρνηση, για μεγάλο δυστύχημα με Intercity, όπως ακριβώς συνέβη στα Τέμπη, το οποίο όμως (περιέργως) απουσίαζε από τη δικογραφία.. Ωστόσο, ο αρμόδιος πρώην υπουργός <strong>διαβεβαίωσε ενώπιον της Εξεταστικής Αρχής ότι δεν είχε ιδέα για την περί ης ο λόγος προειδοποίηση</strong>. Αλλά, όταν η αντιπολίτευση έθεσε θέμα ανάγκης για έρευνα τυχόν ψευδορκίας, το σύνολο των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος απέρριψε αυτό το αίτημα της αντιπολίτευσης. Άραγε, γιατί και με ποια δικαιολογία;</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Πέμπτον, υπάρχει και το <strong>πρόβλημα του ακατάλληλου σταθμάρχη, αλλά ωστόσο παραμένει άγνωστο το ποιος τον διόρισε</strong>. Και παράλληλα, υπάρχει εμφανής αδυναμία εξεύρεσης ενόχων (πλην του σταθμάρχη).</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Έκτον, είναι<strong> εμφανής η απουσία,</strong> από την εξέταση, βασικών μαρτύρων.</span></p><h2><span style="font-size: 14pt;">Ο θλιβερός απολογισμός του κράτους δικαίου</span></h2><p><span style="font-size: 14pt;">Εκτός από τον ανορθόδοξο τρόπο εξασφάλισης των αποδεικτικών στοιχείων του συμβάντος στα Τέμπη, που παραπέμπει πιθανώς σε προσπάθεια δόλιας απόκρυψής τους, <strong>ως εξαιρετικά δυσάρεστη συνέπεια των επί μέρους αποκαλύψεων είναι και το πληγέν κύρος του Αρείου Πάγου.</strong> Αφορά θεσμό, στον οποίον οι Έλληνες έτρεφαν ακόμη εμπιστοσύνη, σε αντίθεση με την Κυβέρνηση, τα ΜΜΕ κλπ., όπως προκύπτει από πολυάριθμες δημοσκοπήσεις. Εξυπακούεται ότι και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με ειδική αναφορά στην επιχείρηση συγκάλυψης των Τεμπών προκάλεσε πολύ κακό στη φήμη της Δικαιοσύνης. ΚΡΙΜΑ να μη μένει πια τίποτα όρθιο στον τόπο μας.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-51483021216437818612024-02-26T16:20:00.004+02:002024-03-08T21:45:43.975+02:00Η υπέρτατη διεθνής αναγνώριση για την εφημερίδα «δημοκρατία»<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 23.02.2024 και στη Δημοκρατία 26.02. 2024</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Συμβαίνει, όχι πάντοτε, αλλά κάποτε, να αποδίδεται αναγνώριση και δικαιοσύνη, ακόμη και σε περιπτώσεις που θεοί και δαίμονες πασχίζουν να την εμποδίσουν. Αυτό, ακριβώς, συνέβη πρόσφατα με την εφημερίδα ‘δημοκρατία», που επιλέχθηκε ως υποψήφια διεθνής εφημερίδα, και ήδη συναγωνίζεται περήφανα δίπλα σε κολοσσούς, όπως η Monde, η ABC”, η “FAZ” και άλλες ανάλογου βεληνεκούς.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibfRfTGJRZgzql8LWEEEuDwDiEFJSGHAHuzwimC6qjNKw7mtaX6jro23MRsn_DFrJO4AkcpiIgLcwPwUMVIx5ubek_49dfnrZ8kr7ioXxqZ1-TlJEtjoEMjJb2Gxhl8ZinODn_Mjw8D6YL1YGz9U298q0wbuZ-5CAZKE9WgI7bQnWUjr-QoZ25UNK4-AQ/s1186/%CE%97%20%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7%20%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%20%C2%AB%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%C2%BB.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="528" data-original-width="1186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibfRfTGJRZgzql8LWEEEuDwDiEFJSGHAHuzwimC6qjNKw7mtaX6jro23MRsn_DFrJO4AkcpiIgLcwPwUMVIx5ubek_49dfnrZ8kr7ioXxqZ1-TlJEtjoEMjJb2Gxhl8ZinODn_Mjw8D6YL1YGz9U298q0wbuZ-5CAZKE9WgI7bQnWUjr-QoZ25UNK4-AQ/s16000/%CE%97%20%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7%20%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%20%C2%AB%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%C2%BB.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η «δημοκρατία», φυσικά, αξίζει πλήρως αυτή τη διάκριση, καθώς δεν υστερεί σε τίποτα, σε σύγκριση με εφημερίδες που δεσπόζουν στην υφήλιο. Πρόκειται για εφημερίδα, της οποίας οι ειδήσεις διαπνέονται από αντικειμενικότητα, από σεβασμό στους αναγνώστες της, και που η ποιότητα τους αναβλύζει μέσα από την κάθε λεπτομέρεια. <strong>Με σημαίες τον πατριωτισμό και τις βασικές αξίες ζωής, η «δημοκρατία» καυτηριάζει όλες εκείνες τις σκοτεινές πλευρές της πληροφόρησης και της πολιτικής,</strong> αρχίζοντας από την υποτέλεια, τη συστηματική απόκρυψη από το λαό όσων συμβαίνουν, παρότι άμεσα τον αφορούν, την ωραιοποίηση καταστάσεων, παρότι νοσούν και απαιτούν άμεση φροντίδα, τον άκρατο μιμητισμό της Δύσης και σωρεία άλλων.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η αναγνώριση, συνεπώς, αυτή για μια εφημερίδα, που επιβάλλεται με την ποιότητά της, και που κρατά σε εγρήγορση τους αναγνώστες της, αποτελεί κορυφαία δικαίωση. Και γιατί η «δημοκρατία» με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει έχει επιβληθεί σε ελάχιστο διάστημα (κυκλοφορεί μόλις από το 2010), ως καθημερινή εφημερίδα που εμφανίζει τα γεγονότα, χωρίς περικοπές, αλλοιώσεις, αποκρύψεις και κριτικές άσχετες με το περιεχόμενό τους. Και γιατί <strong>ο τρόπος εμφάνισης των πληροφοριών δεν εξυπηρετεί συμφέροντα, όπως δυστυχώς συμβαίνει με πολλές περιπτώσεις των «συστημικών ΜΜΕ»</strong>. Αντιθέτως, από τις στήλες της «δημοκρατίας» οι αναγνώστες πληροφορούνται το τι ακριβώς συμβαίνει στον τόπο μας, και όχι όπως εκάστοτε αποφασίζουν να μας τα παρουσιάσουν ή να τα αποκρύψουν, τα γνωστά συστημικά έντυπα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συνεπώς, με τα τόσα προσόντα της «δημοκρατίας», δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη η υποψηφιότητά της ως διεθνής εφημερίδα. Ωστόσο, παρά τις αναμφισβήτητες αρετές της, δεν ήταν διόλου δεδομένη αυτή η αναγνώρισή της. Και τούτο, διότι η συγκεκριμένη αυτή εφημερίδα <strong>υπέστη σειρά ανείπωτων, φανταστικών φυσικά, κατηγοριών και πολύμορφων διώξεων, στον τόπο μας,</strong> και δεν ήταν διόλου σίγουρο ότι θα τις ξεπερνούσε. Και τούτο, επειδή ενοχλούσε και εξακολουθεί να ενοχλεί, αλλά τώρα, ευτυχώς για τον τόπο, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Με τη διεθνή αυτή επιλογή, εξάλλου, της «δημοκρατίας» <strong>αποδεικνύεται η ύπαρξη κέντρων, που δεν υπέκυψαν στην ανερχόμενη διαφθορά,</strong> αλλά αντιθέτως παρέμειναν στο χώρο της αντικειμενικής αναγνώρισης αξιών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Εύχομαι στη «δημοκρατία», που αποτελεί κόσμημα έντυπου στη χώρα μας, να κερδίσει τη νίκη</strong> στις 26 τρέχ. Αλλά και αν αυτό δεν συμβεί, θα μας επιστρέψει με ανανεωμένες τις πολυάριθμες αρετές της, που από την αρχή της ύπαρξής της έθεσε στην εξυπηρέτηση του ελληνικού λαού.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-32329758672279679912024-02-22T15:41:00.001+02:002024-02-22T15:41:00.439+02:00Στο πλευρό του Κυριάκου Economist και Άρειος Πάγος μετά το κράξιμο της Ευρωβουλής!<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο <a href="https://slpress.gr/politiki/sto-plevro-tou-kiriakou-economist-kai-areios-pagos-meta-to-kraximo-tis-evrovoulis/">SLPress</a> στις 19/02/2024</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Είχα προβλέψει,<a href="https://www.olympia.gr/1580611/apopsi/i-ee-aposiopise-os-asimantes-tis-synepeies-ton-mnimonion/" rel="noopener" target="_blank"> σε προηγούμενο σχετικό μου άρθρο</a> ότι θα υπάρξει συνέχεια, σχετικά με την καταδίκη της πατρίδας μας από την ΕΕ, αναφορικά με τον τρόπο εφαρμογής της δημοκρατίας. Έτσι, αφού κοπάσουν οι εορτασμοί, για τον θρίαμβο των ΛΟΑΤΚΙ, στη συνέχεια της ψήφισης του σχετικού νομοσχεδίου, από τη Βουλή των Ελλήνων, όλοι εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε να ασχοληθούμε με ένα πολύ σοβαρό θέμα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4hpNLXoZ9x6aVoVxUw1qbfpALGD_oND_h_oQheqH35_j_2BkDn7-NvbA2WU3ohhYzTLFF8rVlxALjc152LK81GyYP_ztgsFu-Ecn4mws23Io1-4T13bbut7mDBZzwYsqCijZgl1JT_3B3ZGcrcFY6s9X-TplD-GjV8azHHy6h5rPeCrO9WNldhZ7pwDs/s825/skertsos-bratakos-mitsotakis-bouli-SLpress--825x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="825" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4hpNLXoZ9x6aVoVxUw1qbfpALGD_oND_h_oQheqH35_j_2BkDn7-NvbA2WU3ohhYzTLFF8rVlxALjc152LK81GyYP_ztgsFu-Ecn4mws23Io1-4T13bbut7mDBZzwYsqCijZgl1JT_3B3ZGcrcFY6s9X-TplD-GjV8azHHy6h5rPeCrO9WNldhZ7pwDs/s16000/skertsos-bratakos-mitsotakis-bouli-SLpress--825x600.jpg" /></a></div><br /> <p></p><div class="paragraph"><p><span style="font-size: 14pt;">Υπενθυμίζω ότι εδώ και μερικές ημέρες η ΕΕ καταδίκασε την Ελλάδα για ελλιπή εφαρμογή της δημοκρατίας. Καταδίκη που ήρθε εν αιθρία, διότι όπως είναι γνωστό, η ΕΕ αναγνώριζε στη χώρα μας την ιδιότητα του καλύτερου και πιο υπάκουου μαθητή της και εκθείαζε συχνά, από κοινού με τον πρωθυπουργό μας, το πόσο γρήγορα αναπτύσσεται η οικονομία μας, η οποία αφήνει πίσω της όλες τις λοιπές ευρωπαϊκές οικονομίες.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ήταν, λοιπόν, φυσικό να περιέλθουμε σε βαθιά θλίψη για την αδικία, χωρίς και να είμαστε σε θέση να ερμηνεύσουμε αυτή την τόσο δυσάρεστη αλλαγή στάσης της ΕΕ, απέναντί μας. Ευτυχώς, παρότι αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτές τις ανατροπές, έσπευσε προς βοήθειά μας ο γνωστός Economist, και μάλιστα για δεύτερη φορά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η πρώτη αφορούσε τη διαπίστωση ότι για το 2023 η Ελλάδα είχε τις καλύτερες επιδόσεις οικονομίας στην ΕΕ, σε κάποιους στιγμιαίους δείκτες (όχι, βέβαια σημαντικούς, αλλά όμως δείκτες). Και μας γέμισε υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση. Και η δεύτερη παρέμβαση του Economist<a href="https://www.economist.com/graphic-detail/2024/02/14/four-lessons-from-the-2023-democracy-index" rel="noopener" target="_blank">,</a> έρχεται τώρα, για να επαναφέρει σε τάξη την ΕΕ, δηλώνοντάς της, “κάτω τα χέρια σου από την ελληνική Δημοκρατία”, που έχει τον ζηλευτό αριθμό 20 σε ολόκληρη την υφήλιο!</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η επιλογή ανάμεσα στην καταδίκη της ΕΕ, επειδή ισχυρίζεται ξαφνικά, ότι δεν έχουμε καλή δημοκρατία – και μάλιστα υπάρχει στον ορίζοντα η απειλή να μας περικόψει και κάποια κονδύλια για τιμωρία – και στη θεόπεμπτη δήλωση του Economist, ότι η δημοκρατία μας είναι άμεμπτη, δεν τίθεται φυσικά προς συζήτηση. Εξυπακούεται ότι θα γαντζωθούμε στη γνώμη του Economist, τοσούτω μάλλον που φαίνεται να έχει συνυπολογίσει, στη θετική του κρίση για τη χώρα μας, και την – όπως αποδείχτηκε – αναμενόμενη και με βεβαιότητα ψήφιση του νομοσχεδίου για τους ΛΟΑΤΚΙ που, όπως και να το κάνουμε, αυτόματα μας αναβιβάζει πολλά σκαλοπάτια. στην κλίμακα της δημοκρατίας.</span></p><h3><span style="font-size: 14pt;"><strong>Πλάκωσε και ο Άρειος Πάγος!</strong></span></h3><p><span style="font-size: 14pt;">Η καλή, όμως, τύχη της Ελλάδας δεν τελειώνει εδώ. Γιατί, στην κρίση μας υπέρ των απόψεων του Economist, σχετικά με την ποιότητα της δημοκρατίας στη χώρα μας, επιβάλλεται να μετρήσει και η οργισμένη τοποθέτηση του Αρείου Πάγου, εναντίον της ΕΕ, που τόλμησε να έχει κακή γνώμη γι’ αυτήν. Καλά της έκανε ο Άρειος Πάγος της ΕΕ, που τόλμησε να αμαυρώσει την Ελλάδα!</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ακούγονται, βέβαια, πολλά για την ασυνήθιστη, οπωσδήποτε, αυτή παρέμβαση του Αρείου Πάγου, όπως ανάμεσα και σε άλλα, το αν έχει αρμοδιότητα να κρίνει και να κατακρίνει θέσεις της ΕΕ, το αν αρκούσε ο αριθμός αρεοπαγιτών και εισαγγελέων του Αρείου Πάγου για να κατακεραυνώσει την απόφαση καταδίκης της χώρας μας από την ΕΕ, το αν, στη δικαιοδοσία του Αρείου Πάγου, υπεισέρχεται και η κρίση για θέματα πολιτικής, όπως και ποιας από τις δύο αυτές αρχές, σε περίπτωση διαφωνίας, υπερισχύει η άποψη.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Καθώς το ζήτημα είναι πατριωτικό, ως Έλληνες, πρώτον επικυρώνουμε χωρίς αμφιβολίες την άποψη του Economist, ότι όχι μόνο δεν έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας, αλλά επιπλέον είμαστε στην κορυφή των δημοκρατικών χωρών, κατέχοντας την ζηλευτή 20η θέση στην υφήλιο, και δεύτερον τιθέμεθα στο πλευρό του Αρείου Πάγου, που με την αντίδρασή του εναντίον της ΕΕ, ενισχύει τον Economist! Συνεπώς, είναι εκτός συζήτησης να συμφωνήσουμε με την ΕΕ, η οποία κατατάσσεται πια εφεξής στους εχθρούς του Έθνους!</span></p><h3><span style="font-size: 14pt;"><strong>Είδες το καλό παιδί της ΕΕ;</strong></span></h3><p><span style="font-size: 14pt;">Υπάρχει, όμως, ένα αναπάντητο, όσο και άκρως βασανιστικό ερώτημα: το πως, δηλαδή, και το γιατί, η ΕΕ στράφηκε ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, εναντίον του καλύτερου, του πιο υπάκουου μαθητή της, που μέχρι πριν λίγο τον εκθείαζε για τις πρωτιές και τις θαυμάσιες αναπτυξιακές του επιδόσεις. Επίγειος παράδεισος ήταν η Ελλάδα, στα μάτια της ΕΕ, μέχρι χθες ακόμη! Και ξαφνικά, τώρα, η ΕΕ κονταροχτυπιέται με τον Economist, αλλά και με τον Άρειο Πάγο, αμφισβητώντας την ποιότητα της δημοκρατίας στην Ελλάδα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αυτό το ερώτημα δεν μπορεί, δυστυχώς, να απαντηθεί, τουλάχιστον προς το παρόν. Ωστόσο, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Εννοώ, ότι αφού ο Άρειος Πάγος αποφάσισε να πάρει τα ηνία στα χέρια του και να ανακαλέσει στην τάξη την ΕΕ, που τόλμησε να κατηγορήσει την Ελλάδα για ελλιπή και κακοφορμισμένη Δημοκρατία, τώρα φαίνεται να ανοίγεται λεωφόρος δόξας λαμπρής, για την Ελλάδα και για τα μέχρι τώρα καταπιεσμένα δικαιώματά μας. Γιατί, ήρθε, επιτέλους, η πολυπόθητη στιγμή, που αναμέναμε χρόνια: Ο Άρειος Πάγος όρθωσε, επιτέλους το ανάστημά του – και κατατρόπωσε την ΕΕ – που τόλμησε να αμφισβητήσει το πόσο τέλεια δημοκρατική χώρα είμαστε! Και αφού έγινε η αρχή, θα ήταν αδιανόητο να σταματήσει εδώ.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αντιθέτως, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η συνέχεια. Δηλαδή, ανάμεσα και σε άλλα, ο Άρειος Πάγος θα απαιτήσει από την ΕΕ, έστω και μετά την πάροδο 14 ετών από την έναρξη των μνημονιακών δεινών της πατρίδας μας, την αποκατάσταση στοιχειώδους δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Ιδίως που στο μεταξύ ήρθαν στο φως οι γενεσιουργοί λόγοι της καταστροφής μας, που ήταν η απόφαση να σωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες με την κατατρόπωση μας. Ο Άρειος Πάγος, τώρα που έγινε η αρχή, θα απαιτήσει ακόμη την άμεση καταβολή, στη χώρα μας, των τεραστίων γερμανικών χρεών από τη ναζιστική κατοχή, που εκτιμώνται σε πάνω από τρισεκατομμύρια ευρώ. Ήταν να γίνει η αρχή.</span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-40391770640964477732024-02-21T15:37:00.004+02:002024-03-08T21:48:05.155+02:00Απόηχοι γύρω από το νομοσχέδιο περί ομοφυλοφίλων<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 17.02.2024 και στη Δημοκρατία στις 24.02. 2024</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Με την ψήφιση του νομοσχεδίου περί ομοφυλοφίλων <strong>η χώρα μας βούλιαξε ακόμη περισσότερο στο βούρκο</strong>, από όπου θα είναι πια δύσκολο να εξέλθει. Εξυπακούεται, ότι ουδέποτε υποστήριξα ότι η μειοψηφία αυτή δεν θα έπρεπε να έχει δικαιώματα και σεβασμό στην ιδιαιτερότητά της.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3eUWXSrbjOLu57lCDUqreqWajxqFZm02vpiOQ5qwjdxjhaFa0fPyk19E3j0qAGaBxgEgIhy8ClLFWd-KacSYxKYGBCSU4yvR1eS1Duy7Nm3jSuZ1wK8Ox2CbOMZwd1LkWUSuu-7AZ4C1QBX5POUCSsnHoT9_1yXWSwQb3D2S-FC7e5qEfDL4NAj0mx-8/s1186/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%B7%CF%87%CE%BF%CE%B9%20%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%20%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%BB%CF%89%CE%BD.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="1186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3eUWXSrbjOLu57lCDUqreqWajxqFZm02vpiOQ5qwjdxjhaFa0fPyk19E3j0qAGaBxgEgIhy8ClLFWd-KacSYxKYGBCSU4yvR1eS1Duy7Nm3jSuZ1wK8Ox2CbOMZwd1LkWUSuu-7AZ4C1QBX5POUCSsnHoT9_1yXWSwQb3D2S-FC7e5qEfDL4NAj0mx-8/s16000/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%B7%CF%87%CE%BF%CE%B9%20%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%20%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%BB%CF%89%CE%BD.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αλλά <strong>αυτό το νομοσχέδιο είναι πλέον ή άστοχο</strong>, διότι τους αναγνωρίζει ιδιότητες τις οποίες δεν έχουν και δεν είναι δυνατόν να αποκτήσουν, ενώ <strong>καταστρέφει χωρίς λόγο τον προαιώνιο θεσμό της οικογένειας</strong>, ανατρέποντας κάθε ιερό και όσιο. Το σύμφωνο συμβίωσης με ορισμένες νομικής υφής προσθήκες και βελτιώσεις, που να ικανοποιούν τις εύλογες επιθυμίες τους, θα ήταν υπεραρκετό, και <strong>δεν θα επέφερε τον αναίτιο κοινωνικό διχασμό στον οποίον έχουμε οδηγηθεί.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ωστόσο, πιστεύω ότι είναι λάθος να επιρρίπτουμε όλες τις ευθύνες στον κ. Μητσοτάκη για το αξιοθρήνητο αυτό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι είναι απλώς ένας κρίκος στην αλυσίδα της παγκοσμιότητας, και πρέπει να είναι σαφές ότι<strong> του υπεδείχθη να πράξει, αυτό που ολοκλήρωσε.</strong> Και αυτό έπρεπε να γίνει τώρα, και συγκεκριμένα, σε χώρα ορθόδοξης πίστης, ώστε να υπάρξει η σχετική αρχή, που θα ακολουθηθεί και από τις υπόλοιπες.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Άλλωστε, ο κ, Μητσοτάκης παραδέχθηκε με κάποια λόγια ότι δηλαδή “<em>ανήκουμε στη Δύση</em>“, και <strong>οφείλουμε να συμμορφωθούμε.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συνεπώς, πιστεύω ότι είναι <strong>άκρως αφελές να βλέπουμε το δέντρο και όχι το δάσος</strong>, όπως φοβάμαι ότι γίνεται με το περιεχόμενο των αντιδράσεων εναντίον του συμβάντος. Το παρατράγουδο, με το περί ου ο λόγος νομοσχέδιο, για όσους διαθέτουν δράμι φαιάς ουσίας, είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί μία από τις πολυάριθμες σελίδες, που όπως φαίνεται θεωρούνται απαραίτητες, για τ<strong>η συνέχιση της πορείας προς μια παγκόσμια διακυβέρνηση</strong>. Η οποία, ανάμεσα και σε άλλα, περιλαμβάνει την ανάγκη <strong>εξαφάνισης κάθε ίχνους εθνικισμού,</strong> μέσω της κατάργησης της ιστορικής γνώσης, της θρησκείας, των εθνικών συνόρων και συμβόλων και των φυλετικών χαρακτηριστικών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Παράλληλα, προχωρούν και συμβάλουν <strong>στο μεγαλεπήβολο αυτόν σχεδιασμό ενός νέου κόσμου,</strong> η διάνοιξη συνόρων με την αθρόα μετανάστευση όλων των φυλών και των χρωμάτων, τα ρομπότ που ήδη είναι πλήρως σε θέση να υποκαταστήσουν τον άνθρωπο, η ΤΝ που ουσιαστικά <strong>αχρηστεύει την ανθρώπινη σκέψη</strong>, εκτός στη διάσταση της αναπαραγωγής δεδομένων, η δημιουργία διατροφής πέρα από την παραδοσιακή, κ.ο.κ.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σε τι αποβλέπουν όλα αυτά και πάρα πολλά άλλα;</strong> Το πάζλ έχει αφήσει ελάχιστες χαραμάδες για να δει κανείς στο εσωτερικό του, καθώς βιβλία που αναλύουν αυτά που έρχονται, όπως η νέα εκκινηση, ή αυτά του Χαράρι κ.λ.π. προσφέρουν τη δυνατότητα γνώσης ορισμένων λεπτομερειών, του νέου κόσμου που σχεδιάζεται, αλλά όχι και την ολοκληρωτική του εικόνα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Μερικοί στόχοι αυτών που δρομολογούνται</strong> είναι η απόφαση ριζικής μείωσης του γήινου πληθυσμού, που υλοποιείται ακριβώς με την επιβολή και τη διάδοση της ομοφυλοφιλίας, αλλά και της πρόκλησης των επιδημιών, ο έλεγχος της ανθρώπινης σκέψης και ενέργειας μέσω της ΤΝ, η συγκέντρωση εξουσιών σε ελάχιστα χέρια από τις ιντερνετικές εταιρείες και προφανώς πολλά-πολλά ακόμη .</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συνεπώς,<strong> το αδιανόητο διαπραχθέν, για την πλειοψηφία, από τον Πρωθυπουργό,</strong> δεν ανήκει εντελώς σε αυτόν, αλλά μόνο στη συναίνεσή του. Δεν βαρύνει ολοκληρωτικά, ούτε και την ορθόδοξη εκκλησία, που έχει όντως παρα ζαλιστεί με τα όσα συμβαίνουν, και δεν διαθέτει ουτε το σθένος, ούτε τις γνώσεις ούτε τα μέσα, αλλά ούτε και τη συνοχή, για να σταματήσει τη λαίλαπα. Οπωσδήποτε, το σύνολο του διεθνούς Τύπου υπογραμμίζει κυρίως το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη ορθόδοξη χώρα που προσχώρησε σε αυτό το ατόπημα. Και ναι, μεν, η ομιλία του κ. Σαμαρά έβαλε κάποια πράγματα στη θέση του, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι αν τα εννοούσε βαθιά θα όφειλε να παραιτηθεί από αυτό το κόμμα και όχι να εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα του. Και, άλλωστε, η κοντή μνήμη είναι μειονέκτημα, διότι δυστυχώς και <strong>ο κ. Σαμαράς είναι μεταξύ αυτών που υπέγραψαν τα εγκληματικού περιεχομένου μνημόνια.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Υπάρχει ελπίδα σωτηρίας;</strong> Δεν φαίνεται σαφώς στον παγκόσμιο οριζοντα. Αλλά, αν τελικά, αποδειχθεί ότι υπάρχει, θα εμφανιστεί με τον τραγικότερο δυνατό τρόπο, δηλαδή με τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πλανήτης έχει ήδη χωριστεί σε δύο παρατάξεις, που μετρούν περίπου ίσης ποσότητας πληθυσμό.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Στη Δύση, που υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω, ότι <strong>έχει εισέλθει στο κατώτατο σκαλοπάτι παρακμής,</strong> και αυτό αποδεικνύουν τα θλιβερά καμώματά της, αλλά και η ποιότητα γενικά των ηγετών της, και στους BRICS, που όπως είναι γνωστό αποτελούνται από ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες, οι οποίες παραμένουν μακριά από τα καραγκιοζλίκια της Δύσης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αυτά, προς το παρόν, τα ολίγα, για στιγμές σκέψης και περισυλλογής, πέρα από τις επιπόλαιες κρίσεις, που δυστυχώς αποτελούν, ως συνήθως, τον κανόνα: δηλαδή, της απόδοσης ενσήμων στον Πρωθυπουργό ή της καταδίκης του.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Εξυπακούεται ότι οι παραπάνω σκέψεις εκλαμβάνουν ως δεδομένη <strong>την πλήρη υποτέλεια της χώρας μας, η οποία λειτουργεί σε μόνιμη βάση λέγοντας “ναι σε όλα”.</strong> Αν η Ελλάδα είχε τη δύναμη και τη θέληση να προασπίζει τα δικά της συμφέροντα, με νύχια και δόντια, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας θα ήταν πολύ διαφορετικό. Πολύ πιο φωτεινό.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-43801049742940536802024-02-14T20:07:00.004+02:002024-02-18T20:19:59.070+02:00Ο ευρωπαϊκός μπάτσος: Από το βάθρο στα τάρταρα, Δημοσιεύτηκε στη Δημοκρατία στις 16.02.2024<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 13.02.2024, και στη Δημοκρατία 16.2.2024</p><h3><span style="font-size: 14pt;">Η ΕΕ αποσιώπησε, ως ασήμαντες, τις συνέπειες των μνημονίων</span></h3><p><span style="font-size: 14pt;">Και, ξαφνικά, η ΕΕ ανακάλυψε ότι στην Ελλάδα συμβαίνουν σημεία και τέρατα, εναντίον της Δημοκρατίας, που διαπιστώνονται στο χώρο της Δικαιοσύνης, της ανελευθερίας του Τύπου, στις παρακολουθήσεις των δημοσιογράφων, στην ατελή, παραποιημένη και ανεπαρκή ειδησεογραφία, στις αποκρύψεις των εγκληματικών πλευρών του σιδηροδρομικού συμβάντος στα Τέμπη κλπ., κλπ.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3oj20ix58vkhe1qYb7b4XhWw7DZ6K7ZBcnioNKSx3i8mMj7M_fCnDCyRAvafGhLnD9_wSRZd12dp-moX09XJsMu_nVTBDBcYTfgpGb9XW6M_GLT9Z1uGJygtGMmX6w9ygdoqRXWL_z7cFm0hUn_rPM1dUmk7CIn9PsHgmLEAuZSEDM2WhkMrOiE6IDaU/s1189/Screenshot%202024-02-14%20at%2019-57-37%20%CE%9F%20%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C%CF%82%20%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%82%20%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CF%81%CE%BF%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="523" data-original-width="1189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3oj20ix58vkhe1qYb7b4XhWw7DZ6K7ZBcnioNKSx3i8mMj7M_fCnDCyRAvafGhLnD9_wSRZd12dp-moX09XJsMu_nVTBDBcYTfgpGb9XW6M_GLT9Z1uGJygtGMmX6w9ygdoqRXWL_z7cFm0hUn_rPM1dUmk7CIn9PsHgmLEAuZSEDM2WhkMrOiE6IDaU/s16000/Screenshot%202024-02-14%20at%2019-57-37%20%CE%9F%20%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C%CF%82%20%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%82%20%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CF%81%CE%BF%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Παρότι, αυτά, και προφανώς πολλά ανάλογα, συνέβαιναν εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, ωστόσο <strong>η ΕΕ, απέφευγε επιμελώς να κατατρίβεται με αυτά, για να μη φέρει σε δύσκολη θέση τη χώρα μας που, τα τελευταία χρόνια, εμφανιζόταν ως ο καλύτερος μαθητής της.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Γι’ αυτό, ο θαυμασμός και η αποδοχή της ΕΕ, ήταν συνεχή για όλα όσα εμφανιζόταν ως δήθεν σημαντικά επιτεύγματα της Ελλάδας, ενώ αντιθέτως δεν υπήρχε έδαφος ανησυχίας, εκ μέρους της, για τα μακροχρόνια και άλυτα προβλήματά μας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Στα πλαίσια αυτής της πρακτικής, η ΕΕ αποσιώπησε, ως ασήμαντες, τις συνέπειες των μνημονίων, των οποίων ωστόσο το βασικό πρόγραμμα αποδείχθηκε από πολύ νωρίς καταστρεπτικό για τον ελληνικό λαό και το μέλλον της οικονομίας. μας. <strong>Η ΕΕ, συμβάδισε, επί 14 χρόνια, από κοινού με τους Έλληνες αρμόδιους, οι οποίοι υπέγραφαν ανενδοίαστα το ένα μετά το άλλο το φονικό περιεχόμενο των μνημονίων</strong> χωρίς την ελάχιστη διαμαρτυρία, αλλά αντιθέτως με την έκφραση μόνιμης ικανοποίησης για όλα όσα συνέβαιναν.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ας ρίξουμε λοιπόν, μια σύντομη ματιά, για το τι ακριβώς υπέστη η οικονομία μας, στο διάστημα των 14 τελευταίων ετών, αλλά και το κατά πόσο ήταν δικαιολογημένες οι συχνές εξάρσεις ενθουσιασμού ΕΕ και Ελλήνων αρμοδίων:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Α)Το χρέος, που κρίθηκε επικίνδυνα υψηλό το 2009, ώστε να δικαιολογηθεί η εισβολή του ΔΝΤ στη χώρα μας, ήταν στα 300Ε δις., και ως ποσοστό στο τότε ΑΕΠ της 127% (δηλαδή, απολύτως αντιμετωπίσιμο). Ωστόσο, μετά από 14 συναπτά έτη ειδικών φροντίδων της ΕΕ και του ΔΝΤ, το χρέος θέριεψε σε πάνω από 407Ε δις ενώ το ποσοστό του στο ΑΕΠ ανήλθε σε 166,5%, και θα ήταν υψηλότερο χωρίς τον πληθωρισμό. Δανειζόμαστε, συνεχώς, για την εξυπηρέτηση του χρέους.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Β) Το σύνολο των πρώην σοσιαλιστικών βαλκανικών χωρών, αλλά και η Ιρλανδία, αλλά και η Πορτογαλία, ήταν το 2009, όλες φτωχότερες της Ελλάδας. Τώρα, όμως, είναι όλες πλουσιότερες. Και ας σημειωθεί ότι η ταχύτατη ανάπτυξη των πρώην σοσιαλιστικών οικονομιών, στο διάστημα αυτών των 14 ετών, συντελέστηκε με το εθνικό τους νόμισμα (αυτό δηλαδή το επάρατο, κατά πολλούς στην Ελλάδα, από το οποίο εμείς οφείλαμε να τηρήσουμε απόσταση ασφαλείας). Έτσι, η Ελλάδα από βασίλισσα των Βαλκανίων κατέστη η φτωχή συγγενής τους.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Γ) Επί 14 χρόνια η Ελλάδα, που έχασε το 25% του ΑΕΠ της εξαιτίας των μνημονίων, δεν κατάφερε ακόμη να φτάσει το επίπεδο του 2009. Ωστόσο, στο διάστημα αυτών των 14 ετών ακούσαμε συχνά αρμόδιους να μας διαβεβαιώνουν ότι η «Ελλάδα πραγματοποίησε ταχεία ανάπτυξη»! (και μάλιστα πολλές φορές ταχύτερη, σε σύγκριση με τις λοιπές ευρωπαϊκές οικονομίες). Εύλογα διερωτάται κανείς αν οι περί ων ο λόγος αρμόδιοι γνωρίζουν, έστω, τον ορισμό της ανάπτυξης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δ) Στο διάστημα των 14 αυτών δραματικών ετών η Ελλάδα ξεπούλησε και εξακολουθεί να ξεπουλά τη δημόσια περιουσία της, βαφτίζοντας το ξεπούλημα επένδυση. Προφανώς, θα ήταν χρήσιμη μια ματιά στον ορισμό της επένδυσης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και ενώ η ΕΕ, σε πείσμα των τραγικών αυτών εξελίξεων της πατρίδας μας, συνεόρταζε με τους εκάστοτε δικούς μας αρμόδιους, την ανύπαρκτη ανάπτυξή μας, ήρθε απροειδοποίητα, αλλά και βίαια η ολοκληρωτική ανατροπή στις σχέσεις μας με την ΕΕ. Με την καταδικαστική απόφαση, εναντίον μας, του Ευρωκοινοβουλίου.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Τι μπορεί να έχει συμβεί; Στην παραζάλη για την καταστροφή μας είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορες ερμηνείες. Οι περισσότερες αναφέρονται σε συνωμοσίες πολιτικής κυρίως υφής, ή σε δήθεν προσπάθειες να θιγεί το κύρος της ελληνικής Δικαιοσύνης. Που όχι απλώς δεν φαίνεται να πλησιάζουν την αλήθεια, αλλά μερικές από αυτές εμπεριέχουν και έλλειψη σοβαρότητας. Και τούτο διότι οι 330 ευρωβουλευτές, που καταδίκασαν την Ελλάδα, ανήκαν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις, ενώ αρκετοί ανάμεσά τους πρόσκεινται στον κ. Μακρόν, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (που ανήκει στην ίδια οικογένεια της ΝΔ) ή επηρεάζονται από την Πρόεδρο της Κομμισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάυεν.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Είναι συνεπώς, ξεκάθαρο, ότι προς άλλη κατεύθυνση θα πρέπει να στραφούν οι σχετικές υποψίες για το συμβάν του εθνικού μας μπάτσου. Και αφού, όπως πιστεύω, θα πρέπει να αποκλειστεί ο ξαφνικός πόνος της ΕΕ για τις πραγματικές κακουχίες της πατρίδας μας, επιβάλλεται να διερευνηθούν άλλα πιθανά πεδία. Όπως, ίσως, θα ήταν η συνωμοτική προσπάθεια αποκλεισμού του κ. Μητσοτάκη, από την απόκτηση ευρωπαϊκής πολυθρόνας, καθώς και κάποιοι άλλοι την διεκδικούν, στις προσεχείς εκλογές του ιερατείου της ΕΕ. Η, ακόμη, όπως, ίσως θα ήταν η προσπάθεια απεμπόλησης ευθυνών κατά τη διασπάθιση κοινοτικού χρήματος, στο πλαίσιο των χρόνιων και ανεκδιήγητων συμβάντων, που κατέληξαν στο έγκλημα των Τεμπών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Παρά τις δικαιολογημένες αμφιβολίες, γύρω από την ερμηνεία του τι ακριβώς προκάλεσε το θλιβερό γεγονός της καταδίκης της Ελλάδας από το Ευρωκοινοβούλιο, είναι ωστόσο σίγουρο ότι θα υπάρξει συνέχεια.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-20411706506751342992024-02-12T19:27:00.002+02:002024-03-08T21:54:47.429+02:00Τα συμβάντα στο Δημοκρίτειο και τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια-Οτι λάμπει δεν είναι χρυσός<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 08.02.2024 και στη Δημοκρατία στις 12.02.2024</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Η απόφασή να τοποθετηθώ στα πρόσφατα συμβάντα στη <strong>ΝΟΕ του Πανεπιστημίου της Κομοτηνής</strong> δικαιολογείται όχι μόνο από τους μακροχρόνιους δεσμούς μου με την περιοχή και με την<strong> ίδρυση του Δημοκρίτειου.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong></strong></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAS4E7qh1yIG60poEmVwbx4TLtAv_83qCRUQFqXPkW8tlYow2H0wbCR0LBaGTjs1vfpONWpcK_3stNbrZP-29FZVyGKFgI1z9ot-XcWb8e-u3MDpViAiHqmDdOZfBkx-bqNAsA421vsC7ouTlJ8s81nI9_ztJ2W1lYrdXyssosIbMdbvA4RUvuXiKqGBI/s1151/Screenshot%202024-02-10%20at%2019-27-41%20%CE%A4%CE%B1%20%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BF%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B1%20%CE%99%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%B1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="517" data-original-width="1151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAS4E7qh1yIG60poEmVwbx4TLtAv_83qCRUQFqXPkW8tlYow2H0wbCR0LBaGTjs1vfpONWpcK_3stNbrZP-29FZVyGKFgI1z9ot-XcWb8e-u3MDpViAiHqmDdOZfBkx-bqNAsA421vsC7ouTlJ8s81nI9_ztJ2W1lYrdXyssosIbMdbvA4RUvuXiKqGBI/s16000/Screenshot%202024-02-10%20at%2019-27-41%20%CE%A4%CE%B1%20%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BF%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B1%20%CE%99%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%B1.png" /></a></strong></div><strong><br /> </strong><p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αλλά ούτε μόνο από τις σχετικές εμπειρίες μου των τριών πρυτανικών μου θητειών. Αντιθέτως, παρ ότι διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή τις<strong> σχετικές περιγραφές της παραδοσιακής εφημερίδας της Κομοτηνής «Παρατηρητής», της 6ης τρέχ.</strong>, αλλά και το σχετικό άρθρο του Μανώλη Κοττάκη στην «Εστία» της 7ης τρέχ., δεν μπόρεσα να εξασφαλίσω ακριβή εικόνα του τι, πως και γιατί συνέβησαν τα όσα συνέβησαν εκεί. Ο λόγος της φοιτητικής αναταραχής στη ΝΟΕ Κομοτηνής ήταν η αντίθεσή τους στην ειλημμένη απόφαση της Κυβέρνησης για την άμεση ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα. <strong>Με το μέγα αυτό πρόβλημα θα ασχοληθώ συνοπτικά στη συνέχεια, χάρη στην ευκαιρία που μου δίνεται έτσι να πω τη γνώμη μου. </strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ι. Θα αρχίσω από τα όσα συνέβησαν το βράδυ της Δευτέρας 5 τρέχ. τα οποία μου είναι άκρως δυσνόητα, για να μην πω και ακατανόητα. Το κέντρο της ανωμαλίας είναι, βέβαια, η είσοδος των ΜΑΤ στον πανεπιστημιακό χώρο και η βίαιη προσαρμογή 18 φοιτητών στο Α.Τ. Πως βρέθηκαν τα ΜΑΤ σε χώρο που απαγορεύεται η παρουσία τους. <strong>Ποιος ή ποιοι ανέλαβαν την ευθύνη της πρόσκλησής τους εκεί, και με ποια δικαιολογία; Με τι κατηγορίες βαρύνονται οι προσαχθέντες σπουδαστές, που από όσα έχουν διαρρεύσει θα πάνε και σε δίκες, για τα έξοδα των οποίων συλλέγονται χρήματα από τους συμφοιτητές τους;</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι πανεπιστημιακοί, και ειδικότερα αυτοί με διοικητικές εμπειρίες γνωρίζουν ότι το θέμα της πρόσκλησης ΜΑΤ σε πανεπιστημιακούς χώρους απαγορεύεται δια ροπάλου, εκτός αν αποδεδειγμένα κινδυνεύουν ζωές. Κινδύνευαν, όντως, ζωές στο Δημοκρίτειο την περασμένη Δευτέρα; Νομίζω ότι η σχετική έρευνα για τις συνθήκες εισόδου της<strong> Αστυνομίας στον πανεπιστημιακό χώρο του Δημοκρίτειου αποτελεί το κυρίαρχο θέμα για την ομαλοποίηση της κατάστασης.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">ΙΙ. Είναι, όντως, δύσκολη η επιχειρηματολογία εναντίον της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, όταν σε ολόκληρη την υφήλιο αυτά έχουν γίνει δεκτά και<strong> σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούν, με λιγότερα ή περισσότερα προβλήματα, εδώ και χρόνια.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Θα προσπαθήσω, ωστόσο, να υποστηρίξω ότι η λήψη σχετικής, με την ίδρυσή τους, απόφασης στην Ελλάδα θα όφειλε να είχε προβληματίσει περισσότερο και <strong>σοβαρότερα τους αρμόδιους με τη γνώση ότι «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός».</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι σοβαρές μου αντιρρήσεις, σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αναφέρονται, καταρχήν στην άκρως προβληματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία μας, χωρίς διακοπή, από το 2010 και μέχρι σήμερα, υπενθυμίζοντας ότι επί 13 χρόνια το <strong>ΑΕΠ δεν άγγιξε ακόμη το αντίστοιχο της παραμονής των μνημονίων. Συνεπώς, υπάρχουν πολύ πιο επιτακτικές προτεραιότητες, στην πατρίδα μας, από νεοπλουτίστικες επιλογές περί ιδιωτικών πανεπιστημίων.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και για να μείνουμε στο χώρο των ελληνικών πανεπιστημίων. Έχουν αναρωτηθεί, και έχουν ερευνήσει, έστω και στοιχειωδώς, οι αρμόδιοι, την όντως προβληματική, για να μην προσθέσω και οικτρή κατάσταση, στην οποίαν έχουν περιέλθει τα <strong>ΑΕΙ της χώρας, μετά την εισβολή των εγκληματικού περιεχομένου μνημονίων; </strong>Και αν ναι, εύλογα τίθεται το ερώτημα του αν οι αρμόδιοι φρόντισαν να διαπιστώσουν τη θλιβερότητα που τυλίγει το σύνολο των δραστηριοτήτων και των συνεπειών της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης. Και αν ναι, θα πρέπει να απαντηθεί με ποια επιχειρήματα, και ποιες ελπίδες δικαιολογείται η ειλημμένη απόφαση πρόσκλησης ξένων ιδιωτικών πανεπιστημίων; Δεν είναι ηλίου φαεινότερο, ότι με τις παρούσες συνθήκες, τα δημόσια πανεπιστήμια, στην Ελλάδα, θα μετατραπούν, από την επομένη της λειτουργίας των ιδιωτικών, <strong>σε φτωχούς, σε ρακένδυτους συγγενείς των εισαγομένων;. Είναι αλήθεια ότι άκουσα, σήμερα, από επίσημα χείλη τη δήλωση ότι……… « η Πολιτεία θα βελτιώσει ΤΩΡΑ και τα δημόσια πανεπιστήμια, θα κάνει επενδύσεις σε αυτά». Αλλά μάλλον δεν άκουσα καλά! Στη Σορβόννη, πριν από κάποια χρόνια, υπήρχε ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα,</strong> που προοριζόταν μόνο για ξένους (καθώς οι Γάλλοι δεν ήθελαν να δίνονται σε αλλοδαπούς τα πολύτιμα κρατικά διδακτορικά τους) και τα οποία είχαν επικρατήσει με το χαρακτηρισμό «καλά για την Ανατολη»! Δεν ξέρω γιατί, αλλά ωστόσο δεν φεύγει από το μυαλό μου αυτή η πολύ γνωστή φράση σε όσους παλαιότερους έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Εύχομαι να κάνω λάθος Αλλά φοβούμαι ότι η εσπευσμένη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, στην Ελλάδα, πριν σταθούν, έστω και οριακά στα πόδια τους, τα δικά μας δημόσια, ανοίγει διάπλατες πόρτες για την απονομή, στα Ελληνόπουλα<strong>, ‘Διπλώματα καλά για την Ανατολή» (όταν, βέβαια, η Ανατολή δεν ήταν αυτή που ήταν στις ημέρες μου στη Σορβόννη).</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αναπόφευκτα, το μυαλό των οικονομολόγων, και όχι μόνο, ενόψει αυτής της βεβιασμένης απόφασης, για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, πηγαίνει στην ίδια γραμμή με ότι έχει προηγηθεί, και με ότι ετοιμάζεται με την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών<strong> κοινωνικής ωφέλειας, στα πλαίσια πολιτικής άκρατου φιλελευθερισμού. Ωστόσο, προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου, ότι η απόφαση για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν φέρει αυτήν της επικίνδυνη σφραγίδα ιδεολογικής υπερβολής. <br /></strong></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-22659984047439641602024-02-12T11:00:00.001+02:002024-02-12T11:00:00.296+02:003η έκδοση του βιβλίου μου "Για την Ελλάδα που ματώνει"<p> <span style="font-size: 14pt;">Και ΝΑ η 3η έκδοση του βιβλίου μου "Για την Ελλάδα που ματώνει", σε λιγότερο απο 6 μήνες από την κυκλοφορία του. Βέβαια, σε αυτή την επιτυχία, δεν είμαι σε θέση να υπολογίσω το ποσοστό συμβολής της αξίας του περιεχομένου του, και αυτό της διαφήμισης που προκλήθηκε (άθελά τους, βέβαια) από την εισβολή των παρακρατικών, για τη ματαίωση της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Όπως και να είναι, όμως, το αποτέλεσμα ικανοποιεί και εμένα, αλλά και τον εκδότη μου Μπάμπη Μπαρμπουνάκη.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju5UXRdgpeP9SzZe5hX4ajy1L0-iSLXeSv9mlWD47Ajk1fvju_4upYJwkHrGzgJWX7BGpfs6Lpkn64QbEpQnuKhPBskbg1cz2o53QTvZj09TXSktGvlgJmhelnJy0rWOymBSZ5jbG2MWDEXB-kXGB35xxOBl1zsu8OudxUyxUkcPGvvaxWDq08uq5la5g/s891/g_ekdosi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="891" data-original-width="620" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju5UXRdgpeP9SzZe5hX4ajy1L0-iSLXeSv9mlWD47Ajk1fvju_4upYJwkHrGzgJWX7BGpfs6Lpkn64QbEpQnuKhPBskbg1cz2o53QTvZj09TXSktGvlgJmhelnJy0rWOymBSZ5jbG2MWDEXB-kXGB35xxOBl1zsu8OudxUyxUkcPGvvaxWDq08uq5la5g/s16000/g_ekdosi.png" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-50959187708247060802024-02-10T19:25:00.002+02:002024-02-10T19:25:07.024+02:00Το ΔΝΤ επικυρώνει τις διαπιστώσεις μου, περί «κυρώσεων της Δύσης, εναντίον της Ρωσίας»<p> </p><p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 06.02.2024</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Στις <strong>15 Μαρτίου 2022</strong>, δημοσίευσα άρθρο μου στον Οικ. Ταχ., σχετικά με τις συνέπειες των <strong>κυρώσεων </strong>της Δύσης εναντίον της <strong>Ρωσίας</strong> που, κατά τη γνώμη μου, θα κατέληγαν στο ότι:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Η Ρωσία είναι πολύ δύσκολο να αιμορραγήσει</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Όμως η Δύση; Και κυρίως η ευάλωτη Ευρώπη»;</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWiEGXhZrmfOR6HnouelGVeWL-W3DKYCE4ppFL9GwPx3dMQobW-9B_ohxSKaZSKz-UyJhLNqlD6b_H1W081ScIlSwI74YJpBlVF1nNglEQfWwI2TQArg9vNOA8WkTR_CXxsYxt8P9yKfahlOPyzN1uZjaHvjkXG9w0gDieyCgD8x_Q9-QdMAO4uDUB6Kk/s1174/Screenshot%202024-02-10%20at%2019-22-22%20%CE%A4%CE%BF%20%CE%94%CE%9D%CE%A4%20%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%20%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%20%C2%AB%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%94%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82%C2%BB.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="523" data-original-width="1174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWiEGXhZrmfOR6HnouelGVeWL-W3DKYCE4ppFL9GwPx3dMQobW-9B_ohxSKaZSKz-UyJhLNqlD6b_H1W081ScIlSwI74YJpBlVF1nNglEQfWwI2TQArg9vNOA8WkTR_CXxsYxt8P9yKfahlOPyzN1uZjaHvjkXG9w0gDieyCgD8x_Q9-QdMAO4uDUB6Kk/s16000/Screenshot%202024-02-10%20at%2019-22-22%20%CE%A4%CE%BF%20%CE%94%CE%9D%CE%A4%20%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%20%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%20%C2%AB%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%94%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82%C2%BB.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια, για το ΔΝΤ, προκειμένου να <strong>καταλήξει στις ίδιες παραπάνω διαπιστώσεις του άρθρου μου</strong>, παρότι οι εξελίξεις αυτές ήταν πλέον ή δεδομένες από την πρώτη στιγμή. Και τούτο, επειδή:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Δεν υπάρχει ιστορικό κυρώσεων, που να <strong>επέτυχε σε σημαντικό ποσοστό τ</strong>ις αρχικές επιδιώξεις του.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Η Ρωσία, που είναι σοβαρή χώρα (είτε το θέλουμε, είτε όχι), ε<strong>ίχε προβεί σε ενδελεχείς προετοιμασίες,</strong> έχοντας και σχετικές εμπειρίες από τον πόλεμο της Κριμαίας το 2014, και</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">-Η υπόθεση της Δύσης, περί<strong> δήθεν «απομόνωσης» της Ρωσίας,</strong> απεδείχθη (όπως άλλωστε ήταν εξαρχής αναμενόμενο) παντελώς ανυπόστατη.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ανακινώ το θέμα, τώρα, όχι βέβαια <strong>επιδιώκοντας εύφημο μνεία για τις παραπάνω θέσεις μου</strong>, που άλλωστε ούτε καν απαιτούσαν ιδιαίτερα προχωρημένες γνώσεις οικονομίας. Αντιθέτως, η διαπίστωσή τους χρειαζόταν:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Έλλειψη φανατισμού, από τους σχεδιαστές των σχετικών κυρώσεων, ο οποίος καταλήγει, γενικώς, σε αλλοίωση της πραγματικότητας. Δηλαδή, η <strong>υπόθεση βάσης των φανατικών είναι ότι «η Ρωσία πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου Γης»,</strong> και συνεπώς οι κυρώσεις εκλαμβάνονται επιπολαίως ως αρκετές για την επίτευξη του επιθυμητού, όσο και ανέφικτου αυτού στόχου.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Αποφυγή ενθάρρυνσης των κατά φαντασία οικονομολόγων, να εκθέτουν απόψεις τις οποίες αδυνατούν να κατανοήσουν, και των οποίων αλλοιώνουν επικίνδυνα το περιεχόμενο. Όπως λ.χ. και μεταξύ άλλων, οι πρόσφατες, και εντελώς βραχυπρόθεσμης εμβέλειας παρατηρήσεις του Economist, για τις, χωρίς βάθος στιγμιαίες επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας. Παρότι αυτές ουδεμία είχαν σχέση με<strong> την ανάπτυξή της, εμφανίστηκαν ωστόσο,</strong> ως τέτοιες, από ορισμένους παντελώς αδαείς περί τα οικονομικά. Με αποτέλεσμα να έχουν προκαλέσει ρίγη ενθουσιασμού …. για τη μηδενική, στην πραγματικότητα, πρόοδο της κατακαημένης Ελλάδας μας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δυστυχώς, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, οι συνέπειες των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, γύρισαν μπούμερανγκ εναντίον της Ευρώπης, αλλά και κυρίως εναντίον του ασθενέστερου κρίκου της, που είναι η Ελλάδα. Εκτός από<strong> την καταστροφή της πάλαι ποτέ ισχυρής γερμανικής οικονομίας</strong>, ολόκληρη η περιοχή «φυτοζωεί», με τη Ρωσία αντιθέτως να καταγράφει ρυθμό ανάπτυξης 2.6%.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Θα έλεγε κανείς ότι μετά από σωρεία δυσμενών εξελίξεων, οι οποίες οφείλονται κατά πρώτο και κύριο λόγο, σε επιλογές επιπόλαιες, όσο και<strong> άκρως επικίνδυνες</strong>, θα ήταν, επιτέλους, καιρός να σοβαρευτούμε και να αναθεωρήσουμε τις παρανοϊκές πολιτικές μας. Προς τούτο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς «φιλορώσος» για να αντιληφθεί ότι ήταν εθνικά καταστρεπτική η απόφασή μας, να ερημώσουμε τα νησιά μας από πολεμικά εφόδια, για να βοηθήσουμε τη «<strong>δημοκρατική Ουκρανία</strong>», συμβάλλοντας έτσι στη συνέχιση της αναίτιας δολοφονίας Ουκρανών και Ρώσων. Διότι, αλήθεια, ποιος είναι ο λόγος συνέχισης αυτού του πολέμου; Από ότι είχε αρχικά ανακοινωθεί, ο στόχος αυτού του πολέμου, ήταν (είναι ακόμη;;;;) η εξαφάνιση της Ρωσίας από τον παγκόσμιο χάρτη ανεξαρτήτων κρατών. Και, βεβαίως, οι ΗΠΑ, αντιλήφθηκαν, έστω και καθυστερημένα, το ανέφικτο της συνέχισης χρηματοδότησης του «<strong>δημοκρατικού Ζελένσκι</strong>», και σταμάτησαν, στα πλαίσια επιπλέον της προετοιμασίας, για την έλευση του Ντόναλντ Τράμπ. Ο οποίος, όπως είναι γνωστό, δήλωσε ότι την επομένη της εκλογής του, θα έχει σταματήσει αυτό τον πόλεμο. Η ΕΕ, όμως αντιθέτως, κόπτεται όπως όλα δείχνουν, για να συνεχίσει την καταστροφή της. Και, αγνοώντας, τα απολύτως δικαιολογημένα αιτήματα των αγροτών της, που κατέκλυσαν τις ευρωπαϊκές πόλεις με τα τρακτέρ τους, <strong>απαιτώντας κίνητρα για συνέχιση των πολύτιμων δραστηριοτήτων τους,</strong> η ΕΕ δήλωσε ότι δεν διαθέτει επαρκή κονδύλια γι’ αυτούς, αλλά, όμως…… διαθέτει 50Ε δισεκατομμύρια, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο κ. Ζελένσκι, αλλά και να εξακολουθήσουν να στοιβάζονται , οι εκατέρωθεν νεκροί αυτού του παράλογου πολέμου, αλλά και να ισοπεδώνονται πόλεις και περιοχές, αλλά και να αργοπεθαίνει η Ευρώπη. Μωραίνει κύριος…..</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*«Μαρίας, Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (2022). Κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας: Ποιοι θα ματώσουν περισσότερο», Οικ. Ταχ. της 15.03</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-50662683359456496552024-02-05T21:35:00.002+02:002024-02-05T21:35:37.622+02:00Η υποτέλεια στο βιβλίο μου: «Για την Ελλάδα που ματώνει»<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;"><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 02.02.2024</span></p><p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;">Αισθάνομαι την ανάγκη να <strong>εκφράσω τις πιο ειλικρινείς μου ευχαριστίες</strong> σε όλες και όλους, που με άπειρους τρόπους αγκάλιασαν και έκαναν γνωστό το νέο μου βιβλίο<strong> «Για την Ελλάδα που ματώνει»</strong>. Πρόκειται για συναδέλφους, δημοσιογράφους, εφημερίδες και ιστοσελίδες, φίλους, αλλά και πρώην φοιτητές. <strong>Πολλοί, από τις χιλιάδες φοιτητών μου, που πέρασαν, από την πολύχρονη διδασκαλία μου,</strong> επανεμφανίστηκαν στο προσκήνιο του χρόνου, σάνα δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε. Και με συγκίνησαν.</span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjfOKtOjgXQJE4kTENFTVuxhpaE66Iw4RtMqbhG8To4UuoFyKWpzn-mt7Q-S2su4g_3yX4K1dAZ3x7cNNp3PtR8VDHyRRgLR9aPmReXhyphenhyphenkqDWjXtYrpMyjB146Q-lG_GJtec-yniIl6LXakpA1sBrafLcaUjQmNW6TShbXiEduo23XhtBCDHDjBLzlFKg/s1164/Screenshot%202024-02-05%20at%2021-32-09%20%CE%97%20%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%C2%AB%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%C2%BB.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="519" data-original-width="1164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjfOKtOjgXQJE4kTENFTVuxhpaE66Iw4RtMqbhG8To4UuoFyKWpzn-mt7Q-S2su4g_3yX4K1dAZ3x7cNNp3PtR8VDHyRRgLR9aPmReXhyphenhyphenkqDWjXtYrpMyjB146Q-lG_GJtec-yniIl6LXakpA1sBrafLcaUjQmNW6TShbXiEduo23XhtBCDHDjBLzlFKg/s16000/Screenshot%202024-02-05%20at%2021-32-09%20%CE%97%20%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%C2%AB%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%C2%BB.png" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Δεν έχω αυταπάτες ότι το βιβλίο μου θα είναι σε θέση να διαλύσει το βαθύ σκοτάδι στο οποίο αιωρείται η κατακαημένη πατρίδα μας, σαν φύλλο που το παρασύρει όπου εκάστοτε φυσάει ο άνεμος. Ανύπαρκτα τα σχέδια της Ελλάδας, κάτω από υποτέλεια ανηκουστου μεγέθους και αμέτρητου βάθους. Μια υποτέλεια που κατάφερε να φτάσει στο σημείο να υποχρεώνει τη χώρα μας να πουλήσει τελεσίδικα, <strong>ακόμη και το ιερό όνομα της Μακεδονίας ΜΑΣ, καθώς πιέζεται (όπως λέγεται και γράφεται)</strong> από φίλους και συμμάχους έξωθεν, και οι αρμόδιοι δεν επιθυμούν να τους «δυσαρεστήσουν»! ! !! ! ! !. Παρότι, θα υπήρχε πλέον μια ακαταμάχητη δικαιολογία, μια χρυσή ευκαιρία, να ξεπλυθεί η ΝΤΡΟΠΗ της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών, δεδομένου ότι οι Σκοπιανοί δεν τηρούν σχεδόν τίποτα από τις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Και, ακριβώς, το ίδιο, από ότι λέγεται και γράφεται συμβαίνει και με το γάμο των ομοφυλοφίλων και της τεκνοθεσίας, διότι η Δύση (για λόγους στους οποίους θα επανέλθω) αποφάσισε να ξεριζώσει τις βάσεις του γάμου και του σ<strong>τόχου της που είναι η τεκνοποιία, εισάγοντας , χωρίς αποχρώντα λόγο, καινά δαιμόνια στις παραδόσεις μας</strong>. Και τούτο, διότι η συμβίωση και οι υιοθεσίες των ομοφυλόφιλων, θα ήταν σοφότερο κατά την άποψή μου, να μην καταστρέψουν θεσμούς αιώνων, με τους οποίους άλλωστε δεν έχουν ουδεμία συσχέτιση, και αντιθέτως να δημιουργήσουν κάτι διαφορετικό που να τους ανήκει, και που να είναι περήφανοι γι’ αυτό.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Φυσικά, συνειδητοποιώ ότι το βιβλίο μου είναι παντελώς αδύναμο να οδηγήσει σε αυτή τη μεγάλη ανατροπή, της συνειδητοποίησης δηλαδή της αδήριτης ανάγκης να σταθεί επιτέλους όρθια η πατρίδα και να θεωρήσει δικαίωμά της, τις δίκαιες απαιτήσεις της. Με την πεποίθηση, ότι μόνο τότε θα την εκλάβουν στα σοβαρά φίλοι και εχθροί.<strong> Ως πλέον ΜΗ ΔΕΔΟΜΕΝΗ, όπως τώρα,</strong> και όπως, φευ, ολοένα εντονότερα. Ως πλέον, μη μονίμως ενθουσιασμένη, χωρίς αιτία.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Διατηρώ, ωστόσο, μια αμυδρή ελπίδα ότι ίσως, το περιεχόμενο του βιβλίου μου, θα ταράξει λιμνάζοντα νερά, αφυπνίζοντας εθνικές συνειδήσεις. <strong>Αν προβάλλουν, μέσα από τα άρθρα του βιβλίου μου, έτσι, μαζεμένες οι άκρως θλιβερές και υποτιμητικές</strong> υποτελείς μας συμπεριφορές, στα εθνικά, στα οικονομικά, στις απαιτήσεις μας, σε όλα, μα σε όλα,ίσως κάποιοι ανάμεσά μας αρχίσουν να αναρωτιούνται: “μα γιατί;, τι μας λείπει και λέμε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ”. ΙΣΩΣ. ΕΙΘΕ.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-46745914767176441372024-01-27T20:16:00.005+02:002024-01-27T20:16:54.800+02:00ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ ΔΕΛΙΒΑΝΗ «ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ»<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="364" src="https://www.youtube.com/embed/i2c9rH3AVgs" width="485" youtube-src-id="i2c9rH3AVgs"></iframe></div><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="359" src="https://www.youtube.com/embed/5OXfmbV7dNY" width="483" youtube-src-id="5OXfmbV7dNY"></iframe></div><br /><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-65300030740720728542024-01-19T20:50:00.002+02:002024-01-19T20:50:52.781+02:00Πρόσκληση παρουσίασης του βιβλίου μου “ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ” - 22 Ιανουαρίου<p> </p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;">Είναι η πρόσκληση για την παρουσίαση του νέου μου βιβλίου στις 22 Ιανουαρίου στην Κεντρική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;"> ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ, για να μιλήσουμε και για ένα πρόβλημα που μας καίει ολοένα περισσότερο, και που είναι η ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ, αλλά και για να πάρουμε ένα κρασί.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;">Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjulJHRvrr63apiNBSXMuYHkfZdWTRXAXtsRGSiJzIibePOLRgLwW-V1zZpA8_y_uhscwTG-_75TG5Y4vvzzlG7OZX-hur4ledbDhAD75DopCGzB8llBRSXZdHJgFXCefqPH2UIj9AZSYuIHdyencepg6jymz1uJPATJPi_rfDnq7_1cnXjGi9i560JM94/s1280/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjulJHRvrr63apiNBSXMuYHkfZdWTRXAXtsRGSiJzIibePOLRgLwW-V1zZpA8_y_uhscwTG-_75TG5Y4vvzzlG7OZX-hur4ledbDhAD75DopCGzB8llBRSXZdHJgFXCefqPH2UIj9AZSYuIHdyencepg6jymz1uJPATJPi_rfDnq7_1cnXjGi9i560JM94/s16000/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7.png" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-75620757840691531542024-01-15T12:03:00.001+02:002024-01-15T21:00:48.033+02:00Σκέψη για διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με το γάμο ομοφύλων και την τεκνοθεσία, Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Newsbreak 15.01.2024<p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 15.01.2024</span></p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Το σκεφτόμουν τον τελευταίο καιρό, που γίνεται τόσος λόγος και εμφανίζονται καλώς ή κακώς τόσα προβλήματα, σχετικά με το γάμο και την <strong>τεκνοθεσία των ομοφύλων</strong><a href="https://www.newsbreak.gr/tag/teknothesia-omofylon-zeygarion/">,</a><strong> ότι η καλύτερη, αλλά και η πιο δημοκρατική λύση θα ήταν η διενέργεια ενός δημοψηφίσματος, με απλά και συγκεκριμένα ερωτήματα</strong>. Λόγω τιμής ότι το θέμα και η λύση του με απασχολούσαν πολύ πριν κάνει τη σχετική πρόταση ο <strong>κ. Δημήτρης Νατσιός.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong> </strong></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi3_6YET3Q_IK4Tu5_bRvLct5aYRs0Z1IPDZFuNuNw8X5U1h1nwCkkUOjcZ-vwuzr45Jm9PeNluBoyZOTi9LUxLWnVS42CJvhq81LuO1YE8MGm_u0QuEWv4Ge7BJrCKZKxvkAowZr3fX7cxlfPh2WsNFku47gwvIYRg2GvBJPye73H7yBR7X-U8v4RRvs/s1147/Screenshot%202024-01-15%20at%2020-58-40%20%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B7%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B5%CE%BA%CE%BD%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%86%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="511" data-original-width="1147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi3_6YET3Q_IK4Tu5_bRvLct5aYRs0Z1IPDZFuNuNw8X5U1h1nwCkkUOjcZ-vwuzr45Jm9PeNluBoyZOTi9LUxLWnVS42CJvhq81LuO1YE8MGm_u0QuEWv4Ge7BJrCKZKxvkAowZr3fX7cxlfPh2WsNFku47gwvIYRg2GvBJPye73H7yBR7X-U8v4RRvs/s16000/Screenshot%202024-01-15%20at%2020-58-40%20%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B7%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B5%CE%BA%CE%BD%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%86%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD.png" /></a></strong></div><strong><br /></strong><p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δεν θα ασχοληθώ με τους δισταγμούς, τις αντιρρήσεις και τις πάσης μορφής αντιδράσεις στο παραπάνω ζήτημα, καθώς έχουν καταλάβει τη μερίδα του λέοντος σε όλα τα <strong>ΜΜΕ, εκτοπίζοντας ακόμη και πολέμους και σοβαρά εθνικά θέματα.</strong> Κάνω, απλώς, αναφορά σε αυτά για να υπενθυμίσω ότι το περί ου θέμα έχει αναχθεί στην κορυφή των ενδιαφερόντων, στη χώρα μας, και έχει προκαλέσει σοβαρό διχασμό, ο<strong> οποίος δεν περιορίζεται στο λαό, αλλά έχει απλώσει τα πλοκάμια του και σε Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση. Η αντιμετώπιση του διχασμού, στους κυβερνητικούς κόλπους,</strong> από όσο μπορεί κανείς να είναι σίγουρος, με βάση τις σχετικές πληροφορίες, θα αντιμετωπιστεί με κυρώσεις εναντίον όλων εκείνων που δεν θα συμμορφωθούν με την πρωθυπουργική επιταγή. Η πρόταση δημοψηφίσματος, παρότι όφειλε και <strong>δεν έγινε πριν ξεπουληθεί η Μακεδονία, και παρότι δεν έγινε ούτε στην κολοτούμπα του 2015,</strong> από όσο τουλάχιστον γνωρίζω, δεν είναι δυνατόν να κατηγορηθεί ούτε για:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">* «ακροδεξιό» περιεχόμενο</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>* «λαϊκισμό»</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">* «φασισμό»</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>* «σκοταδισμό»</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">* «οπισθοδρομικότητα»</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>*για εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων, κ.ο.κ.</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αντιθέτως, το δημοψήφισμα αναγνωρίζεται γενικώς ως καθαρά δημοκρατική μέθοδος, με τη βοήθεια της οποίας ερωτάται ο λαός, σε κάθε περίπτωση, αν επιθυμεί μαύρο ή άσπρο.<strong> Σε σύγκριση με την επιβολή υποχρέωσης (κομματικής ή άλλης), από τον κ. Μητσοτάκη (αν βέβαια οι πληροφορίες των ΜΜΕ είναι ορθές) στους υπουργούς του</strong> (και στους βουλευτές του; δεν γνωρίζω) να ψηφίσουν θετικά το σχετικό νομοσχέδιο, διερωτώμαι τι βαθμό δημοκρατίας εμπεριέχει ένας τέτοιος καταναγκασμός: «ή την ψήφο σου, ή την καρέκλα σου». Και, όμως, όπως είναι γνωστό, κοπτόμαστε σύσσωμοι, με κάθε ευκαιρία, προκειμένου να αποδείξουμε το πόσο, μα πόσο «δημοκρατικοί» είμαστε. <strong>Είναι ενδεχόμενο, που δεν το γνωρίζω, αυτό το έντονο ενδιαφέρον του κ. Πρωθυπουργού, προκειμένου να έχει θετική έκβαση η περί ής περίπτωση, να συνδέεται με κάποιες ανειλημμένες υποχρεώσεις, με ορισμένες απειλές, με εκβιασμούς ή με ό,τιδήποτε άλλο.</strong> Τα πάντα, εντελώς υποθετικά πάντοτε, είναι δυνατά. Αλλά, οτιδήποτε και αν συμβαίνει, η προσφυγή σε δημοψήφισμα, που θα διενεργηθεί με αυστηρούς νομικούς κανόνες, θα ήταν αποστομωτική. Διότι, ποιος ανοικτά, εντός ή εκτός της χώρας, θα τολμούσε να υποστηρίξει ότι ο όποιος Πρωθυπουργός, <strong>οποιασδήποτε δημοκρατικής χώρας, έχει δικαίωμα να καταπατήσει τη θέληση του λαού του, προκειμένου να εξυπηρετήσει οτιδήποτε άλλο; (θεωρητικά πάντοτε). </strong>Τέλος, η λύση του δημοψηφίσματος είναι ιδανική, όχι μόνο για τη βραχυχρόνια περίοδο, αλλά και για μια πιο μακροχρόνια, μέσα στην οποίαν διαφαίνεται η βεβαιότητα ότι ο<strong> διχασμός και οι αντιπαλότητες, για το συγκεκριμένο θέμα θα συνεχιστούν και πιθανότατα θα διογκωθούν.</strong></span></p>Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-74794444176805583282024-01-10T14:06:00.004+02:002024-01-10T14:15:46.216+02:00Και τώρα ξεπουλάμε και το «άγιο δισκοπότηρο» (βλ. Συνθήκη της Λωζάννης)<p> </p><p><b>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</b> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 06.01.2024</p><p> </p><p><br /></p><p><span style="font-size: 14pt;">Tα τελευταία χρόνια, όταν ολοένα συχνότερα αισθανόμασταν την ανάγκη, πολίτες αλλά και αρμόδιοι κυβερνητικοί, να ενισχύσουμε την πίστη μας στις δυνατότητες μας, να αποβάλουμε τους φόβους μας, σχετικά με την έλευση εθνικών περιπετειών, και να αναζητήσουμε κάποιο στήριγμα, καταφεύγαμε μονίμως στη <b>Συνθήκη της Λωζάννης</b> η οποία:</span></p><ul><li><span style="font-size: 14pt;">αντιπροσώπευε σταθερή νομική αξία,</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">μας προστάτευε απέναντι σε κάθε κακόβουλο γείτονα, και</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">ήταν «αυτάρκης», με την έννοια ότι δεν χρειαζόμασταν συμπληρωματικές ενισχύσεις, προκειμένου να υποστηρίξουμε τα εθνικά μας δίκαια.</span></li></ul><p><span style="font-size: 14pt;">Ας δεχθούμε λοιπόν, τηρουμένων των αναλογιών, ότι η Συνθήκη της Λωζάννης ήταν, με το μεταφορικό της περιεχόμενο, το <b>άγιο δισκοπότηρο</b> μας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibRjHIvY0JDTb5FSAKQV0IcufNxyEXhJ2uo3XPehl1N7EXCXk_C1caNIWYtJDO6nU2GPYfr305JpyvYs-ss1koplgEW7aPtadPw2SWXFg4Pk6ie2s9nmg6glPAbPGChVmy0PXJkhN1stBm8oCS5wnS59P4V05lecqSxs-P2rSbVo8rtUzN7rI3eXKSQqg/s1181/lozani.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="524" data-original-width="1181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibRjHIvY0JDTb5FSAKQV0IcufNxyEXhJ2uo3XPehl1N7EXCXk_C1caNIWYtJDO6nU2GPYfr305JpyvYs-ss1koplgEW7aPtadPw2SWXFg4Pk6ie2s9nmg6glPAbPGChVmy0PXJkhN1stBm8oCS5wnS59P4V05lecqSxs-P2rSbVo8rtUzN7rI3eXKSQqg/s16000/lozani.png" /></a><p></p><p><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Όχι πια, καθώς ξαφνικά, πληροφορούμαστε με ανεπίσημο τρόπο, αλλά όμως από επίσημα χείλη, ότι αυτό το πολύτιμο στήριγμά μας είναι <b>κατά 97% για τα σκουπίδια</b>. Και δικαιολογημένα καταλαμβανόμαστε από πανικό, καθώς μένουμε χωρίς αποκούμπι.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Εδώ, αξίζει να υπενθυμίσω ότι από τα ίδια επίσημα χείλη, σχεδόν πριν έτος από σήμερα, <b>εμβρόντητοι</b> πληροφορηθήκαμε, σε κραυγαλέα αντίθεση με τα όσα μέχρι τότε πιστεύαμε, ότι η απόκτηση των <b>F-16 </b>από την Τουρκία θα μας ωφελήσει (Βλ. <a href="https://delivanis.com/sxolia/ta-ethnika-symferonta-kato-apo-allotria-kai-ta-f-16-stin-tourkiatade-efi-o-k-angelos-syrigos/">άρθρο μου </a>της 10.01.2023). Και φυσικά δεν μας ωφέλησε, αλλά όμως πήρε το δρόμο προτίμησης του κ. Ερντογάν.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Θα χαρακτήριζα <b>αναπότρεπτο</b>, το ξέσπασμα σφοδρών αντιδράσεων, εναντίον αυτής της ολοκληρωτικής ανατροπής όλων όσων πιστεύαμε και υποστηρίζαμε μέχρι σήμερα, σχετικά με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Και θα πρόσθετα και ανεπαρκές, Ωστόσο, ο κ. Πρωθυπουργός, παρότι μέχρι σήμερα φαινόταν να συντάσσεται απολύτως με την νομική αξία της Συνθήκης της Λωζάννης, <b>ουδόλως αντέδρασε</b>. Η <b>σιωπηρή αυτή αποδοχή</b> του γκρεμίσματος των πάγιων, ως τότε, πεποιθήσεων, αναφορικά με το περιεχόμενο και τις δυνατότητες της Συνθήκης της Λωζάννης <b>ανοίγει, αναπόφευκτα, τους ασκούς του Αιόλου, γύρω από την ερμηνεία του</b>.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ανατρέχοντας σε κάποιες από τις πιθανές ερμηνευτικές υποθέσεις τού πως, δηλαδή, και του γιατί ρίχτηκαν χωρίς προειδοποίηση στον Καιάδα, οι, γενικώς παραδεκτές, μέχρι τότε, θετικές ιδιότητες της Συνθήκης της Λωζάννης, θα αφήσω εκτός σχολιασμού μία και μοναδική, που άλλωστε κατέχει και τα σκήπτρα σε ανάλογες περιπτώσεις. Πρόκειται για την ερμηνεία, που δεν αναφέρεται στο περιεχόμενο της δήλωσης του κ. <b>Συρίγου</b>, αλλά αντιθέτως ρίχνει φως στις αντιδράσεις εναντίον της. Οι αντιδράσεις, λοιπόν, στην κατά τα άλλα πρωτοφανή δήλωση του κ. Συρίγου, προέρχονται συλλήβδην από «ακροδεξιούς», ενώ γίνεται σιωπηρά δεκτό ότι οι μη «ακροδεξιοί» την αποδέχονται χωρίς αντιδράσεις. <b>Δηλαδή, ότι η Συνθήκη της Λωζάννης (να το επαναλάβω για να εμπεδωθεί) είναι άχρηστη κατά 97%, και παραμένουμε στο 3%, και σε ότι αυτό μπορεί να μας συνδράμει.</b> Που σημαίνει ότι, επί χρόνια και χρόνια, ήμασταν στο απόλυτο σκοτάδι (κατά τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Συρίγου πάντοτε). Αλλά, σημαίνει, ακόμη, ότι αν και όταν έχουμε συνομιλίες με τους «φίλους» Τούρκους, <b>ουδόλως</b> πλέον θα μας δεσμεύει το περιεχόμενο της Συνθήκης της Λωζάννης, και θα είμαστε ελεύθεροι και ανοικτοί στο οτιδήποτε ήθελε προκύψει.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Να επανέλθω στους αντιδρώντες «ακροδεξιούς» και να υπενθυμίσω ότι η κατηγορία αυτή είναι πολύ του συρμού στις ημέρες μας. <b>Ότι δεν μας αρέσει, ότι μας ενοχλεί, ότι μας εμποδίζει να επιβάλουμε ακρότητες έχει «ακροδεξιά οσμή».</b> «Ακροδεξιοί» και «φασίστες» ήταν όσοι αντέδρασαν στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, καθώς και αυτοί που μάχονται για την ακύρωση της Συνθήκης των Πρεσπών. «Ακροδεξιοί» , επίσης ήταν και όσοι αντέδρασαν στο πραξικόπημα του 2015, που μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ. «Ακροδεξιοί» είναι, επίσης, και όσοι υποστηρίζουν ότι ο γάμος των ομόφυλων και της τεκνοθεσίας, οφείλει να αντιμετωπίζεται ως εξαίρεση και όχι ως κανόνας. Αλλά, επιπλέον, συλλήβδην «ακροδεξιές» εκλαμβάνονται και οι κυβερνήσεις, που ταχύτητα εξαπλώνονται στην Ευρώπη και την υφήλιο, και δεν είναι συστημικές/παραδοσιακές, κ.ο.κ. Προς τι, λοιπόν, η όποια έκπληξη; Ακριβώς τον ίδιο ρόλο καλούνταν να παίξει, στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν, η κατηγορία του κομμουνιστή και του αριστερού.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πέρα, όμως, από τους διαφωνούντες «ακροδεξιούς», επιστρατεύτηκε και πρόσθετη ερμηνεία, προκειμένου να ερμηνευτούν οι απόψεις του κ. Συρίγου. Ότι δηλαδή πρόκειται για «επιστημονικές» και όχι «πολιτικές» απόψεις. Παρότι δύσπεπτος ο διαχωρισμός, πρόκειται, δυστυχώς, για <b>αβάσιμο επιχείρημα</b>, που ανοίγει το δρόμο σε απόψεις, οι οποίες πυρπολούν τα εθνικά μας συμφέροντα, και εξασφαλίζουν νικηφόρα φτερά στους εχθρούς μας. Πρόκειται, συνεπώς, για απόψεις, που είναι <b>αδιανόητο να γίνονται δημόσια,</b> και να καταλήγουν ως υπόστρωμα επιχειρημάτων και στρατηγικής εναντίον της εθνικής μας προστασίας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ωστόσο, να υπενθυμίσω εδώ ότι, δυστυχώς, <b>αυτής της υφής οι «επιστημονικές απόψεις» αποτελούν επιλεκτική τακτική στον τόπο μας.</b> Τηρουμένων των αναλογιών, ακολουθήθηκαν παρόμοιες «επιστημονικές» μεθοδεύσεις, στον επίσημο εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, εκ μέρους της Επιτροπής Ελλάδα 1821. Προκειμένου, να προβληθούν «επιστημονικές» απόψεις, προσκλήθηκαν για τον εθνικό αυτόν εορτασμό μας, ιστορικοί που αρνιούνταν της Επανάσταση, που υποστήριζαν ότι οι σκλαβωμένοι Έλληνες περνούσαν ευχάριστα με τους Τούρκους δυνάστες, ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν καμιά σχέση με τους αρχαίους προγόνους μας κ.ο.κ. Δηλαδή, «επιστημονικές απόψεις», ως προσάναμμα εθνικών καταστροφών. Αλλά, και κάπως έτσι ορισμένη μερίδα συμπατριωτών μας αποδέχθηκε τα εγκληματικού περιεχομένου μνημόνια, ως μέσον συνετισμού μας, αποδίδοντας ακόμη και την ιδιότητα του «φιλέλληνα» στον εκλιπόντα Σόιμπλε.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πέρα, όμως, από τις παραπάνω υποθέσεις και κριτικές, υπάρχει και πρόσθετη, απευκταία οπωσδήποτε, αν όντως ανταποκρίνεται στα πράγματα, υπόθεση, αλλά όμως και δύσκολα απορριπτέα. Δηλαδή, <b>να υποθέσουμε ότι έχει προαποφασιστεί η αχρήστευση του περιεχομένου της Συνθήκης της Λωζάννης,</b> εκεί που αποσύρθηκαν μόνοι τους, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, οι δύο αρχηγοί Ελλάδας και Τουρκίας, για να τα πουν ως «καλοί φίλοι» με εχεμύθεια και χωρίς μάρτυρες. Και λέμε, ίσως, μπορεί, δεν αποκλείεται η <b>αποστρατικοποίηση</b> των νησιών μας που, όπως όλα δείχνουν, αποτελεί προς το παρόν την κορυφαία επιθυμία του γείτονα, να αποφασίστηκε έτσι: εν κρυπτώ και παραβύστω, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια και αυτιά του ελληνικού λαού, που θα τα πληροφορηθεί <b>κάποτε, από κάποιους</b> και με τρόπους που εκάστοτε θα κριθούν σκόπιμοι.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Στην προκείμενη περίπτωση, αν οι παραπάνω υποθέσεις περιέχουν δόση αλήθειας, οφείλει να παρατηρηθεί ότι η αποστρατικοποίηση των νησιών που έχει, ήδη, συντελεστεί, κατά το μεγαλύτερο τμήμα της, προκειμένου το πολεμικό υλικό τους να συμβάλλει στην αύξηση των θανάτων, στον πόλεμο της <b>Ουκρανίας</b>, απλώς δεν θα αντικατασταθεί στο μέλλον. Δηλαδή, θα παγιωθεί η εκεί κατάσταση, σύμφωνα με τις επιθυμίες του κ. Ερντογάν, και σίγουρα όχι μόνον. Πως, λοιπόν, να μην κλείσω αυτό μου το αρθράκι με αναφορά στην <b>υποτέλεια</b>, που αποτελεί τη θανατηφόρα εθνική μας συμφορά;</span></p><br /><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-48404106345338492252024-01-02T22:14:00.003+02:002024-01-10T14:10:55.188+02:00ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΛΕΡΓΗ, Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, 25.12.2023 Newsbreak<p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 25.12.2023</p><p><span style="font-size: 14pt;">Τα όσα ακολουθούν έχουν άμεση σχέση με την απόφαση της χώρας μας να νομιμοποιήσει 300.000 μετανάστες και ουδόλως αποτελούν προϊόν επιστημονικής φαντασίας. Και συγκεκριμένα, αυτά που διαδραματίζονται στην Ευρώπη, και όλως ειδικότερα στην Ελλάδα, στο χώρο της μαζικής μετανάστευσης και των συνεπειών της, έχουν αναγγελθεί σε βιβλία και άρθρα του περασμένου αιώνα από έναν μορφωμένο πολιτικό, φιλόσοφο και συγγραφέα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1k7RdmuSbEbnnLpRrN2Iyh6artA7aPSJnEHnigBTdoYwRj5NSxbbYjLZtVyFhLIKcOoepde8pQr-XT1oV-X8Gj0OiXtdETh7-Jm-nu9phfv4xyX8RjoLblr_KlUgy85oS5sdgdC3Ot4sTS5tChLNh6JquylhoKw5jy46vRdIXg0vpf0xkEChB7d9M_FY/s1173/Screenshot%202024-01-10%20at%2014-08-32%20%CE%A4%CE%BF%20%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82%20%CE%BC%CE%B5%20%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="1173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1k7RdmuSbEbnnLpRrN2Iyh6artA7aPSJnEHnigBTdoYwRj5NSxbbYjLZtVyFhLIKcOoepde8pQr-XT1oV-X8Gj0OiXtdETh7-Jm-nu9phfv4xyX8RjoLblr_KlUgy85oS5sdgdC3Ot4sTS5tChLNh6JquylhoKw5jy46vRdIXg0vpf0xkEChB7d9M_FY/s16000/Screenshot%202024-01-10%20at%2014-08-32%20%CE%A4%CE%BF%20%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82%20%CE%BC%CE%B5%20%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B7.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για το σχέδιο καταστροφής της Ευρώπης, που εμπνεύστηκε ο RICHARD COUDENHOVE KALERGI, γιός Αυστριακού διπλωμάτη και Γιαπωνέζας μητέρας. Το 1926 ίδρυσε την κίνηση «Πανευρώπη», με έδρα τη Βιέννη, και αναγνωρίζεται ως ο πατέρας της ΕΕ. Η νέα αυτή κίνηση εγκαθίσταται στο παλάτι Hofburg και διαχέει τις ιδέες της μέσω του περιοδικού Πανευρώπη. Να σημειωθεί ότι και τότε, όπως και τώρα, ένας πολύ μικρός αριθμός αυτών που γνωρίζουν το σχέδιο “Πανευρώπη” γνωρίζουν επίσης ότι αυτό έκρυβε μια σατανική πρόβλεψη, αλλά και έναν απευκταίο στόχο, για το μέλλον της Ευρώπης: την εξαφάνισή της. Είναι, εξάλλου, ενδιαφέρον να υπογραμμισθεί ότι στη συνείδηση του Καλλέργη η ΕΕ θα τελούσε υπό την ηγεσία των Η.Π.Α., όπως και τελεί.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Στο διάστημα του ενός αιώνα, από την εμφάνιση αυτού του σχεδίου, και μέχρι σήμερα, έγινε πλήθος φονικών επιθέσεων, κυρίως στη Νότια Αφρική, εναντίον λευκών, και τόσο πρόσφατα όσο το 2017, που ερμηνεύτηκαν ως έναρξη γενοκτονίας εναντίον της λευκής φυλής, με βάση τις σχετικές απόψεις του Kαλέργη.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συγκεκριμένα, το σχέδιο (ή και η συνομωσία) της ευρωπαϊκής γενοκτονίας βασίζεται σε παράγραφο του βιβλίου του Καλέργη, του 1925, με τον τίτλο Πρακτικός Ιδεαλισμός, όπου προλέγει ότι στο μέλλον θα εμφανιστεί μια μικτή ράτσα στην Ευρώπη: «Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλής. Οι σημερινές φυλές και τάξεις θα εξαφανιστούν σταδιακά ως αποτέλεσμα της εξαφάνισης του χώρου, του χρόνου και των προκαταλήψεων. Η Ευρασιατική-Νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, παρόμοια στην εμφάνιση με τους αρχαίους Αιγυπτίους, θα αντικαταστήσει την ποικιλομορφία των λαών με την ποικιλομορφία των ατόμων”.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι απόψεις αυτές ή το σχέδιο Kalergi, που συχνά εμφανίζεται και ως συνωμοσία Coudenhove-Kalergi, είναι μια αναγγελία γενοκτονίας των λευκών παράλληλης, τηρουμένων των αναλογιών, ιδεοληπτικής σύλληψης με το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Με βάση αυτήν υποστηρίζεται ότι ο Αυστρο-Ιάπωνας πολιτικός Richard von Coudenhove-Kalergiσκαρφίστηκε ένα σχέδιο για την ανάμειξη των λευκών Ευρωπαίων με άλλες φυλές Η εξάλειψη εθνών και λαών μπορεί να επιτευχθεί, κατά τον Καλέργη, μεταξύ άλλων, και με τη μετανάστευση.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Όσοι, ενδεχομένως, οσμίζονται συνωμοσίες παντού, έχουν την τάση να υποστηρίζουν, και μάλιστα αφ’υψηλού, ότι πρόκειται για μια απλή σύμπτωση. Ωστόσο, το σχέδιο πλαισιώνεται από ορισμένα γεγονότα, που είναι δύσκολο πια να εξακολουθήσουν να εκλαμβάνονται ως “συμπτώσεις”. Επιλέγω, για τη συμπλήρωση αυτού του εδαφίου του ανά χείρας έργου, τα ακόλουθα:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Πρώτον, δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι προς τιμήν του Coudenhove- Kalergi, ιδρύθηκε το ευρωπαϊκό βραβείο, το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε Ευρωπαίους οι οποίοι αναγνωρίζεται ότι συνέβαλαν στην προώθηση του σχεδίου Καλέργη. Και οι μέχρι σήμερα βραβευθέντες είναι η Angela Merkel και ο Herman Van Rompuy, δύο από τα “κορυφαία πιόνια” της Λέσχης Bildemberg, αλλά και ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Ιωάννης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Δεύτερον, οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν συνεχώς την Ευρώπη, μέσω των Ηνωμένων Εθνών, να δεχθεί εκατομμύρια μετανάστες, για να λύσει έτσι το πρόβλημα υπογεννητικότητας και γήρανσης του πληθυσμού, αλλά και ανεπαρκών εργατικών χεριών. Συγκεκριμένα, αναφέρεται σε έκθεση των Ηνωμένων Εθνών του Ιανουαρίου του 2000, με τίτλο «Μετανάστευση Αντικατάστασης: Μία λύση για την μείωση και γήρανση του πληθυσμού», όπου αναφέρεται ότι, μέχρι το 2025 η Ευρώπη θα χρειασθεί 159 εκατομμύρια μετανάστες. Εκπληκτικό πράγματι αυτό το ακριβές νούμερο, που αυτόματα παραπέμπει, σε συνδυασμό και με όλα τα προηγούμενα, στην ύπαρξη προμελετημένου σχεδίου. Εύλογα τίθεται το ερώτημα του γιατί τα ΗΕ δεν συμβουλεύουν την Ευρώπη να υιοθετήσει άλλες λύσεις, όπως προγράμματα στήριξης οικογενειών, αλλά αντιθέτως την προτρέπουν να υπαχθεί σε πρόγραμμα γενοκτονίας της.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Τρίτον, η ακόλουθη δήλωση του G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (OMS), ενισχύει τις υπόνοιες για την ύπαρξη σκοτεινού σχεδίου, εναντίον της βιωσιμότητας της Ευρώπης, με βάση τις απόψεις Καλέργη. Η δήλωση αυτή έχει ως εξής: «Αυτό που σε όλους τους τόπους οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν είναι να εφαρμόσουν τον περιορισμό των γεννήσεων και να τελούν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), με σκοπό να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή» (δηλαδή, από παγκόσμια κυβέρνηση).</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Τέταρτον, τέλος, είναι δύσκολο να αποφευχθούν συνειρμοί ανάμεσα στην πιθανή πορεία εφαρμογής του σχεδίου Καλέργη και στην τάση ορισμένων ευρωπαϊκών οικονομιών, και κατεξοχήν της Ελλάδας, να καταργούν τη διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία, να υποβαθμίζουν τη διδασκαλία της εθνικής γλώσσας, ή να αλλοιώνουν την ιστορία της χώρας στα σχολικά διδακτικά βιβλία, να υποτιμούν βασικές ανθρώπινες αξίες, εθνικά σύμβολα και ιστορικές νίκες που διατηρούν την εθνική υπερηφάνεια και την εθνική ταυτότητα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ο συνδυασμός γήρανσης και υπογεννητικότητας της Ευρώπης και ακατάσχετου μεταναστευτικού ρεύματος βρίσκεται στη βάση διαπιστώσεων, που φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με το σχέδιο Καλέργη και που καταλήγουν στις ίδιες συνέπειες, δηλαδή στην εξαφάνιση της Ευρώπης. Αναφέρω τα ακόλουθα σχετικά, που περιλαμβάνονται στο άρθρο του Giulio Meotti:</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*O πληθυσμός της Ευρώπης μειώνεται περίπου κατά δύο εκατομμύρια το χρόνο, και σταθερά αναπληρώνεται από μεταναστευτικό πληθυσμό. Την υποκατάσταση αυτή ο David Coleman την χαρακτηρίζει ως εξής: “Η αυτοκτονική μείωση των γεννήσεων στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τους μετανάστες που αυξάνονται γρήγορα, θα μεταλλάξουν την ευρωπαϊκή κουλτούρα. Η πτώση του ρυθμού γεννητικότητας από τους γηγενείς Ευρωπαίους συμπίπτει στην πραγματικότητα με τη θεσμοθέτηση του Ισλάμ στην Ευρώπη και με την ανανέωση της ισλαμοποίησης των Μουσουλμάνων της”.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Ο Λόρδος Sacks δήλωσε πρόσφατα: “Η μείωση της γεννητικότητας μπορεί να σημάνει το τέλος της Δύσης”. Η Ευρώπη, καθώς γηράσκει, δεν ανανεώνει πια τις γενεές της, και στη θέση τους καλωσορίζει μαζική μετανάστευση, από τη Μ. Ανατολή, την Αφρική και την Ασία, που θα υποκαταστήσουν τους γηγενείς Ευρωπαίους, και που κομίζουν πολιτισμούς με ριζικά διαφορετικές αξίες, για τη σχέση των δύο φύλων, την πολιτική εξουσία, την κουλτούρα, την οικονομία και τη σχέση Θεού και ανθρώπου.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">*Ο Καρδινάλιος Raymond Leo Burke προέβλεψε ότι “το Ισλάμ θα κατακυριεύσει την Ευρώπη εξαιτίας πίστης και ρυθμού γεννητικότητας”.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι αρμόδιοι στην πατρίδα μας, προφανώς, αγνοούν το σχέδιο Καλέργη. Ας αναλογιστούμε, ωστόσο, την τραγική μοίρα της Ελλάδας, η οποία υποκύπτει χωρίς δισταγμούς, στις επιταγές έξωθεν, σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών, που καταβάλουν προσπάθειες να προστατεύσουν κατά το δυνατόν τα σύνορά τους. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στην πρόσφατη απόφαση της χώρας μας να νομιμοποιήσει, όπως υπολογίζονται, 300.000 μετανάστες.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αν υπάρχει μεταθανάτια ζωή ο Kalergi θα ανοίγει σαμπάνιες, προς τιμήν της Ελλάδας.</span></p>Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-58728309163631558772023-12-21T16:43:00.006+02:002023-12-29T21:12:08.529+02:00Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΒΕΤΟ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΕ Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Slpress 18.12.2023 <p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο <a href="https://slpress.gr/politiki/i-katargisi-tou-veto-den-sozei-tin-ee/">SLPress</a> στις 18.12.2023</p><p><span style="font-size: 14pt;">Τα τελευταία χρόνια η Γερμανία, με τη συμπαράσταση και των ισχυρών οικονομιών του ευρωπαϊκού Βορρά, πάσχιζε να εξαφανίσει, με κάθε τρόπο, το βέτο της ΕΕ, για να λαμβάνονται δήθεν γρηγορότερα και ευκολότερα οι αποφάσεις της. Η ύπαρξή του δημοκρατικού αυτού εργαλείου εξακολουθούσε να ενοχλεί, παρά τους σοβαρούς ακρωτηριασμούς, τους οποίους είχε υποστεί στην πορεία του.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOMqfC0kMNXcYja5k7ikQ-OxoIfvi_SI2306cdswNDlYbM-hV-BxECfLF7tA3PNMLJyeokhtXhuCwLUfwc4z6ByKQlkgkZSR_8BuZg-kho-qhcKVsS__hrOy45W6ENvASmRBA5VG7rDVetvmvTLQF2jAakvU9BAtKXrpYHEUfBjoc0cdw_myDDbv2mh4/s758/beto-orban-ouggaria-SLpress.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="758" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOMqfC0kMNXcYja5k7ikQ-OxoIfvi_SI2306cdswNDlYbM-hV-BxECfLF7tA3PNMLJyeokhtXhuCwLUfwc4z6ByKQlkgkZSR_8BuZg-kho-qhcKVsS__hrOy45W6ENvASmRBA5VG7rDVetvmvTLQF2jAakvU9BAtKXrpYHEUfBjoc0cdw_myDDbv2mh4/s16000/beto-orban-ouggaria-SLpress.jpg" /></a></div><br /> <p></p><div class="paragraph"><p><span style="font-size: 14pt;">Η μέχρι πριν από λίγο διατήρηση ακόμη του βέτο, έστω και με αυτή την εξασθενημένη του μορφή, φαίνεται ότι θα πρέπει να αποδοθεί στο φόβο σοβαρών αντιδράσεων του Νότου, και όχι αποκλειστικά των “κακών παιδιών” της Ευρώπης (βλ. Ουγγαρία και Πολωνία). Οι, καταρχήν, δικαιολογημένοι αυτοί δισταγμοί του διοικητηρίου της ΕΕ διαλύθηκαν, εν ριπή οφθαλμού, προκειμένου να εξασφαλιστεί κατεπειγόντως η είσοδος της Ουκρανίας, αλλά και της Μολδαβίας, στους κόλπους της ΕΕ. Δηλαδή, θεωρήθηκε απαράδεκτη η πιθανότητα να κινδυνεύσει η είσοδος αυτών των χωρών, και όχι μόνο, εξαιτίας του βέτο ορισμένων κρατών-μελών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Να υπενθυμίσω ότι στις 2 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, συνήλθαν στο Βερολίνο, με πρόσκληση της Υπουργού Εξωτερικών, 17 υπουργοί Εξωτερικών και 11 κρατικοί γραμματείς. Επρόκειτο, κυρίως για εκπροσώπους του ευρωπαϊκού Βορρά, αλλά και για υποψήφια κράτη για ένταξη, όπως η Ουκρανία και η Τουρκία. Ως κύριο θέμα αυτής της σύναξης ήταν η κατάργηση της ομόφωνης ψήφου, υπέρ μιας ειδικής πλειοψηφίας, που ουσιαστικά αποτέλεσε τον πρόλογο της κατάργησης του βέτο.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η ουσιαστική κατάργηση του βέτο συντελέστηκε με ψήφισμα, πριν από μερικές ημέρες, και κάτω από τη σκέπη της άμεσης ανάγκης αναμόρφωσης των συνθηκών της ΕΕ, προκειμένου<em> «να αντιμετωπιστεί το μέλλον της διευρυμένης Ευρώπης»</em>. Υποβλήθηκαν 267 προτάσεις αναθεώρησης. Οι επικρατέστερες είναι αυτές, που ενισχύουν την ασυδοσία στους κόλπους της ΕΕ και περιορίζουν ακόμη περισσότερο την εμβέλεια του φτωχού Νότου, απέναντι στον πλούσιο Βορρά.</span></p><div class="sidebar__inner sticky_ad stick_top"><div class="ads_element inarticle_ad"> </div></div><h3><span style="font-size: 14pt;"><strong>Αφωνία του ευρωπαϊκού Νότου</strong></span></h3><p><span style="font-size: 14pt;">Εύλογη είναι η έκπληξη για την όντως, ανεξήγητη τουλάχιστον εκ πρώτης όψης, απουσία αντιδράσεων από τον ευρωπαϊκό Νότο, εναντίον της βιαστικής και ολοκληρωτικής πια κατάργησης του μοναδικού δημοκρατικού όπλου, που είχε παραμείνει στη διάθεσή του. Και ακόμη πιο προβληματική είναι η συναίνεση Ελλάδας και Κύπρου στη θανάτωση του βέτο. Ιδιαίτερα της Κύπρου, που δεν θα ήταν πλήρες μέλος της ΕΕ το 2004, χωρίς το βέτο, αλλά και της Ελλάδας που διακυβεύεται η κυριαρχία της στο Αιγαίο και όχι μόνο. Εύλογα διερωτάται κανείς τι αντάλλαγμα θα μπορούσε να εξασφαλίσει η απώλεια της έστω οιονεί σιγουριάς, που πρόσφερε το βέτο, ως τελευταίο οχυρό, στις αδύναμες ευρωπαϊκές οικονομίες.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η ΕΕ δείχνει, τώρα, να βιάζεται να διευρυνθεί, περνώντας από τα νυν 27 μέλη της στα 36, με την ελπίδα ότι, χάρη στην κατάργηση του βέτο, θα είναι ευκολότερη η λήψη αποφάσεων, με μεθόδους αναγκαστικά αυταρχικές. Στη φάση αυτή, φαίνεται να μη λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι ανησυχίες της Γαλλίας, σχετικά με τον κίνδυνο να καταστεί ανεξέλεγκτο το σύστημα, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των μελών του. Και τούτο, επειδή η κατάργηση του βέτο ελπίζεται ότι θα εξαφανίσει τις αντιδράσεις.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Τα εννέα πρόσθετα μέλη κρίνεται ότι πρέπει να εισέλθουν στην ΕΕ με συνοπτικές διαδικασίες, για να μην εξακολουθήσουν να εκτίθενται στον κίνδυνο επηρεασμού τους από την Ρωσία. Ειδικότερα, πρέπει να επιταχυνθεί η είσοδος της Ουκρανίας, Μολδαβίας και Γεωργίας, επειδή τα ρωσικά στρατεύματα στο έδαφός τους κινδυνεύουν να αποσταθεροποιήσουν την Ευρώπη. Κρίνεται, συνεπώς, από την ΕΕ, ότι θα ήταν αδιανόητο η είσοδός τους στην ΕΕ να κινδυνεύσει η και να αποτραπεί, εξαιτίας πιθανού βέτο της Ουγγαρίας ή της Πολωνίας. Να σημειωθεί, ωστόσο, ότι όλα τα υποψήφια κράτη για ένταξη στην ΕΕ δεν χαίρουν του ίδιου βαθμού συμπάθειας, καθώς αρνήθηκε στη Σερβία, που είναι υποψήφια από το 2012, η είσοδος, με την δικαιολογία ότι δεν έχει ικανοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Και σύμφωνα με σχετικές μετρήσεις, ένα σημαντικό τμήμα του εκεί πληθυσμού, δεν επιθυμεί πια την ένταξη.</span></p><div class="sidebar__inner sidebar__inner--mobile sticky_ad stick_top"> </div><h3><span style="font-size: 14pt;"><strong>Η άνοδος αντισυστημικών κομμάτων</strong></span></h3><p><span style="font-size: 14pt;">Ωστόσο, οι καταιγιστικές μεταβολές στον πολιτικό χώρο της Ευρώπης εγείρουν αγωνιώδη ερωτηματικά για το πως και για το εάν μπορεί τελικά να διασωθεί η ΕΕ, χάρη στην κατάργηση του βέτο, την απαλλαγή της από ατίθασα μέλη, όπως η Ουγγαρία και Πολωνία και τη διεύρυνσή της. Και τούτο διότι, ήδη, ολοένα περισσότερες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, όχι μόνο κινδυνεύουν να ακολουθήσουν τα βήματα της Ουγγαρίας και Πολωνίας, αλλά επιπλέον και να προτείνουν την έξοδο από την ΕΕ και από το ευρώ. Ήδη 15 από τις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ έχουν κόμματα, με τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού τους να συμφωνούν με τις απόψεις τους, έτσι που δεν θα είναι πι<a href="https://delivanis.com/%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA-2/" rel="noopener" target="_blank">α ο Ορμπάν</a> πρωτεργάτης της ανυπακοής, αλλά το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι πρωτεργάτες της ΕΕ, Γαλλία και Γερμανία, με τα κόμματά τους, που συλλήβδην αποκαλούνται ακροδεξιά και φασιστικά, οδεύουν, όπως όλα δείχνουν, προς διακυβέρνηση των χωρών τους, ενώ διάχυτος είναι ο φόβος ότι και η Μελόνι της Ιταλίας χειμάζει προς το παρόν, αναμένοντας ενισχύσεις, προκειμένου να υπερασπιστεί τα αρχικά πιστεύω της, δηλαδή έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ. Η πρόσφατη εκλογή στην Ολλανδία του Geert Wilders, που πιθανότατα θα ηγηθεί κυβέρνηση συνεργασίας και ο οποίος ιδεολογικά βρίσκεται κοντά στη Μαριν Λεπέν, κορύφωσε κυριολεκτικά τους φόβους της ΕΕ.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Παρενθετικά, αξίζει να σημειωθεί ότι τα νέα αυτά πολιτικά κόμματα που σταδιακά κατακλύζουν την Ευρώπη, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως ακροδεξιά από τους πολιτικούς τους αντιπάλους (σύμφωνα με σχετική άποψη πολιτικών επιστημόνων), προκειμένου έτσι να αποκλείσουν και να στιγματίσουν όλες τις μορφές κομματικού εθνικισμού. Και αντιθέτως, οι χαρακτηρισμοί νεοναζ και νεοφασισμός χρησιμοποιούνται πλέον αποκλειστικά για κόμματα και ομάδες, που δηλώνουν ρητά την επιθυμία να αποκαταστήσουν το Τρίτο Ράιχ ή αναφέρουν τον ιστορικό εθνικοσοσιαλισμό ως ιδεολογική τους επιρροή.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δεν πρόκειται, συνεπώς, για “φασιστικά” και “ακροδεξιά” κόμματα ή και κυβερνήσεις, όπως αρέσκονται να τα αποκαλούν οι, πανικόβλητες από την άνοδό τους, παραδοσιακές κυβερνήσεις. Πρόκειται, αντιθέτως, για πολιτικά σχήματα, με σημαντικές αναμεταξύ τους διαφορές, που ανήκουν στη δεξιά, αλλά και στην αριστερά, και που το όνομα που τους ταιριάζει είναι “αντι-συστημικές”. Υπόσχονται να κάνουν, όταν έρθουν στην εξουσία, όλα όσα παρέλειψαν να πράξουν οι συστημικές/παραδοσιακές κυβερνήσεις. Και, φυσικά, στρέφονται εναντίον της παγκοσμιοποίησης και υπέρ του έθνους-κράτους, καθώς και εναντίον στην ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συμπερασματικά, να υποστηρίξω ότι ο διάχυτος πανικός στο χώρο της ΕΕ, δεν θεραπεύεται, αλλά ούτε και αντιμετωπίζεται με την κατάργηση του βέτο, ούτε με τη διεύρυνση, αλλά ούτε και με τη στροφή της προς μεθόδους λιγότερο δημοκρατικές και περισσότερο αυταρχικές.</span></p></div><p> </p>Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-64410250403804600342023-12-21T16:01:00.004+02:002023-12-29T21:04:19.882+02:00Ο ECONOMIST ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ, της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, 21. 12. 2023, Απόψεις του Newsbreak<p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο NewsBreak στις 21.12.2023</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Τo έγκυρο περιοδικό <strong>Economist</strong>, στο τελευταίο τεύχος του, κατατάσσει την <strong>Ελλάδα</strong> πρώτη, ανάμεσα σε 35 πλούσιες χώρες. Μας αναγνωρίζει, συγκεκριμένα, τις καλύτερες <strong>οικονομικές επιδόσεις</strong>, σχετικά με <strong>πέντε</strong> χρηματοοικονομικούς δείκτες (Πληθωρισμό 3.4% μεταβολή), (εύρος πληθωρισμού -13.3% ), (ΑΕΠ 1.2% μεταβολή), (Απασχόληση (1.1% μεταβολή), (Χρηματιστηριακή αξία της αγοράς (43.8% μεταβολή).</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Να σημειώσω καταρχήν, ότι είναι <strong>ευχάριστο</strong>, το ότι ο Economist ασχολείται με την Ελλάδα με <strong>θετικά</strong>, αυτή τη φορά σχόλια, σε αντίθεση με προηγούμενα, συχνά, <strong>ειρωνικού</strong> χαρακτήρα (όπως ο Πρωθυπουργός που εμφανιζόταν ως ο καλύτερος μαθητής της ΕΕ).</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1iJoaLaocFv5FYrhqpEtDHmWjoS4UY752XT8fJsERFvZEPp2ROJ10hIl_h02yk8sOk4ZhN4WVrZ7HzWLU73jjp6DbNyXPzzWRQNktBXP3r7dVkIf5tPnsB0b0PsTpYoPww9YJ1rg2Tu0vHMhq_VCgpC8pGSKzcGchmmN-S4uRvb-r4u0RSzdKN2AcBjQ/s1148/Screenshot%202023-12-29%20at%2021-02-13%20%CE%9F%20Economist%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BF%CE%B9%20%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="518" data-original-width="1148" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1iJoaLaocFv5FYrhqpEtDHmWjoS4UY752XT8fJsERFvZEPp2ROJ10hIl_h02yk8sOk4ZhN4WVrZ7HzWLU73jjp6DbNyXPzzWRQNktBXP3r7dVkIf5tPnsB0b0PsTpYoPww9YJ1rg2Tu0vHMhq_VCgpC8pGSKzcGchmmN-S4uRvb-r4u0RSzdKN2AcBjQ/s16000/Screenshot%202023-12-29%20at%2021-02-13%20%CE%9F%20Economist%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BF%CE%B9%20%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ωστόσο, είναι <strong>ξεκάθαρο</strong>, ότι οι θετικές αυτές εξελίξεις των πέντε παραπάνω δεικτών, είναι <strong>εντελώς ασήμαντες</strong> και ουδόλως σε θέση να μεταβάλουν την <strong>πάγια τραγική κατάσταση</strong> της ελληνικής οικονομίας. Και το <strong>γελοίο</strong> του πράγματος έγκειται στο να εμφανιζόμαστε εμείς, ως ανταγωνιστές <strong>ομαλών οικονομιών</strong>, που δεν υπέστησαν τα <strong>εγκληματικού περιεχομένου μνημόνια</strong>, κραδαίνοντας την <strong>αναιμική</strong> μας μεγέθυνση του <strong>1.2%</strong>, παρότι είναι γνωστό ότι η επιβίωσή μας απαιτεί <strong>πολλαπλάσιο</strong> ρυθμό ανάπτυξης, τουλάχιστον του 5.5% ετησίως και βέβαια επί <strong>συνεχούς</strong> βάσης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Έχω υποστηρίξει αναρίθμητες φορές, ότι εδώ στην καταπακτή όπου βρισκόμαστε, απαιτείται <strong>σοβαρότητα</strong> και όχι <strong>αβάσιμοι ενθουσιασμοί,</strong> ώστε να υπάρξει ελπίδα, σε κάποιο μακρινό μέλλον, για να ορθοποδήσει η οικονομία μας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και αφού αναφέρθηκα στους παραπάνω δείκτες του Economist, με πολύ γενικά σχόλια, έρχομαι να υπενθυμίσω ορισμένα <strong>δεδομένα μας</strong>, σε σχέση με αυτούς:</span></p><ul><li><span style="font-size: 14pt;"><strong>Πληθωρισμός. 3.4% και μειώθηκε κατά 13% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.</strong> Δυστυχώς, όμως, ο πληθωρισμός αυξήθηκε στο σκέλος εκείνο, που άμεσα αφορά στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Είναι τα τρόφιμα, των οποίων οι τιμές αυξήθηκαν κατά 8.8%, λόγω αισχροκέρδειας, την οποίαν αδυνατεί, δυστυχώς, να τιθασεύσει η Κυβέρνηση. Και στο σημείο αυτό είμαστε «πρωταθλητές», αλλά δυστυχώς με την αντίστροφη φορά αυτής που μας αναγνωρίζει ο Economist.</span></li><li><span style="font-size: 14pt;"><strong>ΑΕΠ. 1.2%.</strong> Η Ελλάδα, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, δεν εισήλθε σε φάση ύφεσης, αλλά αντίθετα διατήρησε μια σταθερή, υποτονική όπως πάντα, μεγέθυνση της τάξης του 1% περίπου, όπως ακριβώς έχει προβλέψει το ΔΝΤ για τις επόμενες δεκαετίες. Και με βάση τα παραπάνω εύλογο τίθεται το ερώτημα, <strong>που ακριβώς βασίζεται ό όποιος ενθουσιασμός</strong>, δεδομένου ότι η χώρα μας:</span></li></ul><ol><li><span style="font-size: 14pt;">έχει γύρω στο <strong>30% του ΑΕΠ</strong> της, μετά τα μνημόνια και την πανδημία, και επί 13 χρόνια η απώλεια αυτή δεν έχει υποκατασταθεί</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">ήταν η οικονομία με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των βαλκανικών οικονομιών-μελών της ΕΕ, ενώ τώρα εμφανίζεται <strong>τελευταία</strong></span></li><li><span style="font-size: 14pt;">ο μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα είναι ο <strong>χαμηλότερος</strong> στην ΕΕ</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">έρχεται πρώτη, στην ΕΕ, ως ποσοστό πληθυσμού που κινδυνεύει από <strong>πτώχευση</strong></span></li><li><span style="font-size: 14pt;">η <strong>φτώχεια</strong> είναι τόσο εκτεταμένη ώστε αναγκάζει τους Έλληνες να εργάζονται πιο σκληρά και <strong>περισσότερες ώρες,</strong> σε σύγκριση με τους λοιπούς εργαζόμενους στην Ευρώπη</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">το 2022, οι πολίτες στην ΕΕ αποταμίευσαν κατά μέσο όρο το 12,7% του διαθέσιμου εισοδήματός τους, ενώ η Ελλάδα, η <strong>μοναδική οικονομία της ΕΕ</strong> με την Πολωνία, εμφανίζει <strong>αρνητική αποταμίευση</strong> της τάξης του 4% (και η Πολωνία με αρνητική αποταμίευση μισής μονάδας)</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">είναι <strong>ουραγός των εξαγωγών</strong> στην ΕΕ και επιπλέον καταγράφεται μείωσή τους, σε σχέση με το 2021</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">παρά τον πληθωρισμό, ο οποίος μειώνει το <strong>ποσοστό χρέους στο ΑΕΠ,</strong> αυτό (δημόσιο και ιδιωτικό) ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 657 δισεκατομμυρίων ευρώ ή 352,5% στο ΑΕΠ, παραμένοντας το <strong>υψηλότερο</strong> της ΕΕ (σε πείσμα των θυσιών επί 13 χρόνια)</span></li><li><span style="font-size: 14pt;">επανέρχεται δριμύτερη η εφαρμογή του <strong>Συμφώνου Σταθερότητας</strong>, με την Ελλάδα να υποχρεώνεται να καταβάλει γύρω στο 2% του ΑΕΠ (ως πρωτογενές πλεόνασμα).</span></li></ol><p><span style="font-size: 14pt;">Συνεπώς, ναι, αν μας βελτιώνει το χαμηλό ηθικό μας, ας θριαμβολογούμε για την «πρωτιά μας» στον Economist. Αλλά, ταυτόχρονα να διατηρούμε <strong>στοιχειώδη σοβαρότητα</strong>, σχετικά με τη <strong>μηδενική σημασία</strong> αυτών των δεικτών αναφορικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.</span></p><ul><li><span style="font-size: 14pt;"><strong>Απασχόληση 1.1%. </strong>Αναντίρρητα, η ανεργία μειώνεται στην Ελλάδα, όπως άλλωστε και στις λοιπές χώρες της Ευρώπης, παρότι η χώρα μας παραμένει η δεύτερη υψηλότερη σε ανεργία στην ΕΕ. Ωστόσο, η μείωση αυτή της ανεργίας, συμπορεύεται με την υψηλότερη παραοικονομία στην ΕΕ, αμέσως μετά τη Βουλγαρία, της τάξης του 23,6%, αλλά και παράλληλα με σημαντική μερική και αβέβαιη απασχόληση, που συνοδεύεται από εξευτελιστικές αμοιβές, καθώς και με συνέχιση της αιμορραγίας των νέων, στο εξωτερικό.</span></li><li><span style="font-size: 14pt;"><strong>Χρηματιστηριακή αξία της αγοράς 43.8%.</strong> Εντυπωσιακό, όντως, το νούμερο της αύξησης της χρηματιστηριακής αξίας της αγοράς. Ωστόσο, θα ήταν απαραίτητο να γνωρίζαμε σε τι ανταποκρίνεται αυτό το «επίτευγμα», δεδομένου ότι οι ελληνικές επενδύσεις είναι περισσότερο από <strong>υποτονικές,</strong> σε συνδυασμό με το Υπερταμείο, που <strong>ξεπουλά σταδιακά </strong>το σύνολο του δημόσιου πλούτου, και που ήδη εισβάλει ακάθεκτο στην καρδιά των <strong>υπηρεσιών κοινής ωφέλειας</strong>, αγγίζοντας και το <strong>νερό</strong>. Επιπλέον, θα ήταν ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τι ακριβώς συνέβη με τις <strong>τράπεζες</strong>, για τις οποίες οι Έλληνες μάτωσαν <strong>τρεις φορές </strong>για την ανακεφαλαίωσή τους, αλλά οι μετοχές τους τώρα <strong>ξεπουλιούνται </strong>στο 1/3 της αξίας τους. Και βέβαια, σχετικά πάντοτε με τον αυλόγυρο της χρηματιστηριακής αξίας, θα άξιζε να πληροφορηθούμε το πως, ακριβώς, αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία η <strong>μαζική πώληση ακινήτων</strong> σε όλη την Ελλάδα, σε <strong>ξένους</strong>, ακόμη βέβαια και σε <strong>Τούρκους</strong>, και τι μπορούν αυτές οι πωλήσεις να σημαίνουν σε επίπεδο της χρηματιστηριακής αξίας της αγοράς, και όχι μόνο. Τέλος, η επανάκτηση της <strong>επενδυτικής βαθμίδας</strong> είναι σίγουρα σημαντικό γεγονός, αναφορικά με τη δυνατότητα δανεισμού μας με όρους συμφερτικότερους. Ωστόσο, η απόδοση τόσο υπερβολικής σημασίας για την απόκτησή της απεικονίζει, δυστυχώς, την <strong>αφασία</strong> της ελληνικής οικονομίας σε επενδύσεις εθνικής προέλευσης.</span></li></ul><p><span style="font-size: 14pt;">Αυτά για τη σημασία και τις <strong>εξάρσεις ενθουσιασμού</strong>, με την ευκαιρία του σχετικού, για την πατρίδα μας, αρθριδίου του Economist.</span></p>Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-74345012946497743732023-12-15T05:00:00.001+02:002023-12-15T05:00:00.141+02:00Ο τραμπουκισμός ζει και βασιλεύει στο ΑΠΘ<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Του Σάκη Μουμτζή, δημοσιεύτηκε στο infognomonpolitics.gr</span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Χθες θα έκανε ομιλία η κυρία Μαρία Νεγρεπόντη—Δελιβάνη, μια γυναίκα με ιστορία τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Τρεις φορές εκλεγμένη πρύτανις του Πανεπιστήμιου Μακεδονία, πολυγραφότατη και πολυβραβευμένη. Η ομιλία θα γινόταν στην αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και θα αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου της με τίτλο «Για την Ελλάδα που ματώνει». Θα μιλούσε και ο πρόεδρος του κόμματος «Νίκη», ο κ. Δημήτρης Νατσιός.</span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeyjpdFXlRoXiXjbD6C2y6D8siqDt6E5widG3ZNahdopTCVr9K-jGIouxd2H8MfCYnuSaCSVPe63RcsNt0TFbsI8Pccf03frbqux2pNUFX83udrw93B-Qj3LWs8szf5RjWfNmMcxwoffjclF8e59WPIy6Eec4Hzy8RtsQQCYWWCny9UgFPHerO6juXhNw/s759/%CE%94%CE%B9%CE%AD%CE%BA%CE%BF%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CE%BF-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%9D%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%8C%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="505" data-original-width="759" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeyjpdFXlRoXiXjbD6C2y6D8siqDt6E5widG3ZNahdopTCVr9K-jGIouxd2H8MfCYnuSaCSVPe63RcsNt0TFbsI8Pccf03frbqux2pNUFX83udrw93B-Qj3LWs8szf5RjWfNmMcxwoffjclF8e59WPIy6Eec4Hzy8RtsQQCYWWCny9UgFPHerO6juXhNw/s16000/%CE%94%CE%B9%CE%AD%CE%BA%CE%BF%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CE%BF-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%9D%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%8C%CF%82.jpg" /></a></div><br /> </span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Ενώ είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος για να παρακολουθήσει την εκδήλωση, μπούκαραν ξαφνικά παιδάκια 20 ετών, που αγνοούσαν τι εστί Μαρία Δελιβάνη, γιατί θα μιλούσε ο «φασίστας Νατσιός». Μάταια η 90χρονη συγγραφέας προσπαθούσε να πείσει τα ερυθροτραμπουκάκια πως ο Νατσιός δεν είναι φασίστας και πως αυτή την παρουσίαση την προετοίμαζε επί έξι μήνες. Ως γνωστόν, με τραμπούκους διάλογος δε γίνεται. Πρόκειται για φανατισμένα παιδιά, με ληγμένη τη φαιά ουσία, που λειτουργούν με τη νοοτροπία του όχλου. Οι εισβολείς σήκωσαν ένα πανό, φώναξαν τα γνωστά τους συνθήματα και αφού διέλυσαν την εκδήλωση, αποχώρησαν.</span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Πρόκειται για καραμπινάτη παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από μια ομάδα τραμπούκων που κατέλυσαν κάθε διαδικασία διαλόγου, που κατέλυσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι, διότι δεν ενέκριναν την παρουσία ενός ομιλητή, αρχηγού κόμματος που εκπροσωπείται στο ελληνικό κοινοβούλιο.</span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Δεν είναι η πρώτη φορά που διακόπτεται εκδήλωση σε πανεπιστημιακούς χώρους από ερυθροτραμπούκους. Απλώς πλέον όλες οι εκδηλώσεις δε γίνονται σε αυτούς τους χώρους για λόγους προστασίας όλων αυτών που συμμετέχουν. Ομιλητών και κοινού. Η κυρία Νεγρεπόντη—Δελιβάνη πίστεψε πως η ιστορία της ήταν η ασπίδα της. Έπεσε έξω.</span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Όλο αυτό το σκηνικό είναι μια κατάντια για την οποία υπάρχουν ιστορικές ευθύνες όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν, ευθύνες όμως πιο έντονες της σημερινής κυβέρνησης. Είναι προφανές πως αν υπήρχε η πανεπιστημιακή αστυνομία οι ερυθροτραμπούκοι θα σκεφτόταν να εισβάλουν στο κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής και να διακόψουν μια εκδήλωση παρουσίασης ενός βιβλίου.</span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Δεν είμαι αιθεροβάμων να πιστεύω πως σήμερα κάποιος αρμόδιος θα ενδιαφερθεί για το τι συνέβη χθες στη Φιλοσοφική. Ούτε καν γιατί το επεισόδιο συνέβη σε βάρος μιας προσωπικότητας του πανεπιστημιακού χώρου και κατά ενός πολιτικού αρχηγού. Το γεγονός θα περάσει μέσα στο γενικό κλίμα του μπάχαλου που επικρατεί στα πανεπιστήμια με τις κουρελούδες και τα ρυπαρογραφήματα στους τοίχους των σχολών. «Συμβαίνουν αυτά», θα είναι η αντιμετώπιση του χθεσινού τραμπουκισμού. Να μην περιμένουμε καμιά ανακοίνωση των πρυτανικών αρχών του ΑΠΘ, αν υπάρχουν πρυτανικές αρχές.</span></div><div dir="auto"><span style="font-size: medium;"> </span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Ο μιθριδατισμός είναι σύμπτωμα κοινωνιών που νοσούν. Που δε θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους γιατί φοβούνται τις λύσεις τους, ενώ τις γνωρίζουν. Δυστυχώς, τα ΑΕΙ τείνουν να γίνουν χώροι με καταλόγους ανεπιθύμητων που συντάσσουν διάφορα τραμπουκοειδή. Οι αίθουσες τους έχουν γίνει έρμαιο αυτών των απίθανων τύπων.</span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a"><div dir="auto"><span style="font-size: medium;">Σημειωτέον πως η κυρία Νεγρεπόντη-- Δελιβάνη είναι προσωπική φίλη με την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, επρόσκειτο στο ΚΚΕ και στις εκλογές του 2015 ήταν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, στην τελευταία, τιμητική θέση, με το κόμμα της «Λαϊκής Ενότητας».</span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-13227935127727518542023-12-14T19:54:00.000+02:002023-12-14T19:54:10.322+02:00Νατσιός για την εισβολή αναρχικών στην παρουσίαση του βιβλίου της Νεγρεπόντη-Δελιβάνη<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;">Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις 11.12.2023</span></p><p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;">Μεγάλη αναστάτωση προκάλεσε απόψε «<em>μια χούφτα <strong>αναρχικών</strong></em>», καθώς <strong>παρακρατικοί εισέβαλαν στην παλιά αίθουσα τελετών της φιλοσοφικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να εμποδίσουν την παρουσίαση του βιβλίου της μεγάλης ακαδημαϊκού Μαρίας Νεγρεπόντη–Δελιβάνη</strong>, με τίτλο «Η Ελλάδα που ματώνει».</span></p><p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE4qVlo0CYhlVT_NjmxC37T33hfC8n2EA3Nyi_-lEhUsi2XoGXGP2yQ8c7n9ZwKvJxkqFhPAsgxeNcbLWT3imPwPhN-qIvSIw08Cookovw4veCs_HFBwnqqHWbGtfC1H0qV-X-4u7RipzAzsEmuxhNwfAaMZbuBQ4vled2-C5esTk0vXwcGGoNmZLhyphenhyphenwM/s680/GBFsFjeXgAAjjhX.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="680" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE4qVlo0CYhlVT_NjmxC37T33hfC8n2EA3Nyi_-lEhUsi2XoGXGP2yQ8c7n9ZwKvJxkqFhPAsgxeNcbLWT3imPwPhN-qIvSIw08Cookovw4veCs_HFBwnqqHWbGtfC1H0qV-X-4u7RipzAzsEmuxhNwfAaMZbuBQ4vled2-C5esTk0vXwcGGoNmZLhyphenhyphenwM/s16000/GBFsFjeXgAAjjhX.jpg" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Στην παρουσίαση του βιβλίου θα συμμετείχε και ο <strong>Δημήτρης Νατσιός</strong>, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες του newsbreak.gr, ειχε ενημερωθεί από την αντιτρομοκρατική για ενδεχόμενο περιστατικό, πράγμα που σημαίνει ότι <strong>η κυβέρνηση <em>γνώριζε</em>, αλλά δεν έκανε <em>τίποτα</em> για να εμποδίσει τους παρακρατικούς</strong>.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Το συμβάν καταδίκασε με ανάρτησή του ο πρόεδρος της Νίκης, στην οποία τονίζει, μεταξύ άλλων, πως «<strong><em>δεν μου προκαλούν εντύπωση οι κόκκινοι φασίστες. Εντύπωση μου προκαλεί η εκκωφαντική απουσία της αστυνομίας, φυσικά με μεγάλη ευθύνη του πρωθυπουργού, ο οποίος υποσχόταν τάξη και νομιμοφροσύνη στους πανεπιστημιακούς χώρους</em></strong>».</span></p><p><span style="font-size: medium;">«<em>Ο κυβερνητικός φασισμός έχει και αριστερό χέρι.</em></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em>Μια χούφτα αναρχικών αποφάσισε απόψε να επιβάλει τον φασισμό και τη φίμωση της ελευθερίας σκέψης, εντός πανεπιστημιακού χώρου, σε μία εκδήλωση πολιτισμού. Με συνθήματα κατά της ΝΙΚΗΣ, αλλά και με προσωπικές απειλές κατά της ζωής και της υπόληψής μου, αντιεξουσιαστές μπήκαν ανενόχλητοι στην παλαιά αίθουσα τελετών της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ, με κουκούλες και οπλισμένοι με φονικά αντικείμενα.</em></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em>Δεν μου προκαλούν εντύπωση οι κόκκινοι φασίστες. Εντύπωση μου προκαλεί η εκκωφαντική απουσία της αστυνομίας, φυσικά με μεγάλη ευθύνη του πρωθυπουργού, ο οποίος υποσχόταν τάξη και νομιμοφροσύνη στους πανεπιστημιακούς χώρους· φαίνεται όμως ξέχασε τα ωραία λόγια, όταν η ΝΙΚΗ μπήκε στη Βουλή.</em></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em>Να σημειώσω ότι οι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές» υβρίζουν εμένα και τη ΝΙΚΗ με τις ίδιες φράσεις που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός, κάποια μεγαλοστελέχη της Νέας Δημοκρατίας και τα αργυρὠνητα παπαγαλάκια στις βραδινές τους τηλεοπτικές συκοφαντίες. Η στοχοποίηση συνιστά και ηθική αυτουργία.</em></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em>“Για την Ελλάδα που Ματώνει” είναι ο τίτλος του βιβλίου της κ. Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, πρώην πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (και μάλιστα της πρώτης Ελληνίδας πρυτάνεως), το οποίο θα τιμούσαμε σήμερα με ανοιχτό διάλογο – δηλαδή με την υψηλότερη κατάκτηση του πολιτισμού και της ελευθερίας του λόγου. Θα μιλούσαμε για την υποτέλεια ως κυρίαρχο πρόβλημα της πατρίδας μας. Ενοχλήθηκαν όλοι, “αντιεξουσιαστές” και κυβέρνηση παρέα, που φαίνεται είναι στην ίδια πλευρά της ιστορίας – στην πλευρά της υποτέλειας, της ξενοδουλείας και της αναξιοπρέπειας.</em></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em>Είναι όνειδος για την χώρα που γέννησε τον πολιτισμό της Δημοκρατίας, να φιμώνεται η ελευθερία του λόγου και μάλιστα σε πανεπιστημιακή αίθουσα</em>», αναφέρει συγκεκριμένα στην ανάρτησή του ο Δημήτρης Νατσιός, πρόεδρος της Νίκης.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-63038829851050287652023-12-14T15:41:00.007+02:002023-12-14T15:41:58.459+02:00Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη - Αποκαλυπτικά και Επίκαιρα<p> Η πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη μιλάει στη Βεργίνα Τηλεόραση και την εκπομπή "Αποκαλυπτικά και Επίκαιρα" με το δημοσιογράφο Ανδρέα Σταματόπουλο (09.12.2023).<br /><br /><br /><br /><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/3odQFjUtdbQ" width="485" youtube-src-id="3odQFjUtdbQ"></iframe></div><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-8313329025650431402023-12-10T21:48:00.001+02:002023-12-10T21:48:37.347+02:00Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΒΕΤΟ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΕ Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, 30.11.2023
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΒΕΤΟ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΕ
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, 30.11.2023
================================================
Τα τελευταία χρόνια η Γερμανία, με τη συμπαράσταση και των ισχυρών οικονομιών του ευρωπαϊκού Βορρά, πάσχιζε να εξαφανίσει, με κάθε τρόπο, το βέτο της ΕΕ, για να λαμβάνονται δήθεν γρηγορότερα και ευκολότερα οι αποφάσεις της. Η ύπαρξή του δημοκρατικού αυτού εργαλείου εξακολουθούσε να ενοχλεί, παρά τους σοβαρούς ακρωτηριασμούς, τους οποίους είχε υποστεί στην πορεία του. Η μέχρι πριν από λίγο, διατήρηση ακόμη του βέτο, έστω και με αυτή την εξασθενημένη του μορφή, φαίνεται ότι θα πρέπει να αποδοθεί στο φόβο σοβαρών αντιδράσεων του Νότου, και όχι αποκλειστικά των «κακών παιδιών» της Ευρώπης (βλ. Ουγγαρία και Πολωνία).
Οι, καταρχήν, δικαιολογημένοι αυτοί δισταγμοί του διοικητηρίου της ΕΕ διαλύθηκαν, εν ριπή οφθαλμού, προκειμένου να εξασφαλιστεί κατεπειγόντως η είσοδος της Ουκρανίας, αλλά και της Σουηδίας, στους κόλπους της ΕΕ. Δηλαδή, θεωρήθηκε απαράδεκτη η πιθανότητα, να κινδυνεύσει η είσοδος αυτών των χωρών, και όχι μόνο, εξαιτίας του βέτο ορισμένων κρατών-μελών.
Να υπενθυμίσω ότι στις 2 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, συνήλθαν στο Βερολίνο, με πρόσκληση της Υπουργού Εξωτερικών, 17 υπουργοί Εξωτερικών και 11 κρατικοί γραμματείς. Επρόκειτο, κυρίως για εκπροσώπους του ευρωπαϊκού Βορρά, αλλά και για υποψήφια κράτη για ένταξη, όπως η Ουκρανία και η Τουρκία. Ως κύριο θέμα αυτής της σύναξης ήταν η κατάργηση της ομόφωνης ψήφου, υπέρ μιας ειδικής πλειοψηφίας, που ουσιαστικά αποτέλεσε τον πρόλογο της κατάργησης του βέτο.
Η ουσιαστική κατάργηση του βέτο συντελέστηκε με ψήφισμα, πριν από μερικές ημέρες, και κάτω από τη σκέπη της άμεσης ανάγκης αναμόρφωσης των συνθηκών της ΕΕ, προκειμένου « να αντιμετωπιστεί το μέλλον της διευρυμένης Ευρώπης». Υποβλήθηκαν 267 προτάσεις αναθεώρησης. Οι επικρατέστερες είναι αυτές, που ενισχύουν την ασυδοσία στους κόλπους της ΕΕ και περιορίζουν ακόμη περισσότερο την εμβέλεια του φτωχού Νότου, απέναντι στον πλούσιο Βορρά.
Εύλογη είναι η έκπληξη για την όντως, ανεξήγητη, τουλάχιστον εκ πρώτης όψης, απουσία αντιδράσεων, από τον ευρωπαϊκό Νότο, εναντίον της βιαστικής και ολοκληρωτικής πια κατάργησης του μοναδικού δημοκρατικού όπλου, που είχε παραμείνει στη διάθεσή του. Και ακόμη πιο προβληματική είναι η συναίνεση Ελλάδας και Κύπρου στη θανάτωση του βέτο. Ιδιαίτερα της Κύπρου, που δεν θα ήταν πλήρες μέλος της ΕΕ το 2004, χωρίς το βέτο, αλλά και της Ελλάδας που διακυβεύεται η κυριαρχία της στο Αιγαίο και όχι μόνο. Εύλογα διερωτάται κανείς τι αντάλλαγμα θα μπορούσε να εξασφαλίσει η απώλεια της έστω οιονεί σιγουριάς, που πρόσφερε το βέτο, ως τελευταίο οχυρό, στις αδύναμες ευρωπαϊκές οικονομίες.
Η ΕΕ δείχνει, τώρα, να βιάζεται να διευρυνθεί, περνώντας από τα νυν 27 μέλη της, στα 36, με την ελπίδα ότι, χάρη στην κατάργηση του βέτο, θα είναι ευκολότερη η λήψη αποφάσεων, με μεθόδους αναγκαστικά αυταρχικές. Στη φάση αυτή, φαίνεται να μη λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι ανησυχίες της Γαλλίας, σχετικά με τον κίνδυνο να καταστεί ανεξέλεγκτο το σύστημα, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των μελών του. Και τούτο, επειδή η κατάργηση του βέτο ελπίζεται ότι θα εξαφανίσει τις αντιδράσεις.
Τα εννέα πρόσθετα μέλη κρίνεται ότι πρέπει να εισέλθουν στην ΕΕ με συνοπτικές διαδικασίες, για να μην εξακολουθήσουν να εκτίθενται στον κίνδυνο επηρεασμού τους από την Ρωσία. Ειδικότερα, πρέπει να επιταχυνθεί η είσοδος της Ουκρανίας, Μολδαβίας και Γεωργίας, επειδή τα ρωσικά στρατεύματα στο έδαφός τους κινδυνεύουν να αποσταθεροποιήσουν την Ευρώπη. Κρίνεται, συνεπώς, από την ΕΕ, ότι θα ήταν αδιανόητο, η είσοδός τους στην ΕΕ, να κινδυνεύσει η και να αποτραπεί, εξαιτίας πιθανού βέτο της Ουγγαρίας ή της Πολωνίας. Να σημειωθεί, ωστόσο, ότι όλα τα υποψήφια κράτη για ένταξη στην ΕΕ δεν χαίρουν του ίδιου βαθμού συμπάθειας, καθώς αρνήθηκε στη Σερβία, που είναι υποψήφια από το 2012, η είσοδος, με την δικαιολογία ότι δεν έχει ικανοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Και σύμφωνα με σχετικές μετρήσεις, ένα σημαντικό τμήμα του εκεί πληθυσμού, δεν επιθυμεί πια την ένταξη.
Ωστόσο, οι καταιγιστικές μεταβολές, στον πολιτικό χώρο της Ευρώπης, εγείρουν αγωνιώδη ερωτηματικά, για το πως και για το εάν μπορεί τελικά να διασωθεί η ΕΕ, χάρη στην κατάργηση του βέτο, την απαλλαγή της έτσι από ατίθασα μέλη, όπως η Ουγγαρία και Πολωνία και τη διεύρυνσή της. Και τούτο διότι, ήδη, ολοένα περισσότερες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, όχι μόνο κινδυνεύουν να ακολουθήσουν τα βήματα της Ουγγαρίας και Πολωνίας, αλλά επιπλέον και να προτείνουν την έξοδο από την ΕΕ και από το ευρώ. Ήδη 15 από τις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ έχουν κόμματα, με τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού τους να συμφωνούν με τις απόψεις τους, έτσι που δεν θα είναι πια ο Ορμπάν πρωτεργάτης της ανυπακοής, αλλά το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης. Οι πρωτεργάτες της ΕΕ, Γαλλία και Γερμανία, με τα κόμματά τους που συλλήβδην αποκαλούνται ακροδεξιά και φασιστικά, οδεύουν όπως όλα δείχνουν, προς διακυβέρνηση των χωρών τους, ενώ διάχυτος είναι ο φόβος, ότι και η Μελόνι της Ιταλίας, χειμάζει προς το παρόν, αναμένοντας ενισχύσεις, προκειμένου να υπερασπιστεί τα αρχικά πιστεύω της, δηλαδή έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ. Η πρόσφατη εκλογή, στην Ολλανδία, του κ. Wilders, που πιθανότατα θα ηγηθεί κυβέρνηση συνεργασίας, και ο οποίος ιδεολογικά βρίσκεται κοντά στη Μαριν Λεπέν, κορύφωσε κυριολεκτικά τους φόβους της ΕΕ.
Παρενθετικά, αξίζει να σημειωθεί ότι τα νέα αυτά πολιτικά κόμματα, που σταδιακά κατακλύζουν την Ευρώπη, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως ακροδεξιά από τους πολιτικούς τους αντιπάλους (σύμφωνα με σχετική άποψη πολιτικών επιστημόνων), προκειμένου έτσι να αποκλείσουν και να στιγματίσουν όλες τις μορφές κομματικού εθνικισμού. Και αντιθέτως, οι χαρακτηρισμοί Νεοναζί και νεοφασισμός χρησιμοποιούνται πλέον αποκλειστικά για κόμματα και ομάδες, που δηλώνουν ρητά την επιθυμία να αποκαταστήσουν το Τρίτο Ράιχ ή αναφέρουν τον ιστορικό εθνικοσοσιαλισμό ως ιδεολογική τους επιρροή.
Δεν πρόκειται, συνεπώς, για «φασιστικά» και «ακροδεξιά» κόμματα ή και κυβερνήσεις, όπως αρέσκονται να τα αποκαλούν οι, πανικόβλητες από την άνοδό τους, παραδοσιακές κυβερνήσεις. Πρόκειται, αντιθέτως, για πολιτικά σχήματα, με σημαντικές αναμεταξύ τους διαφορές, που ανήκουν στη δεξιά αλλά και στην αριστερά, και που το όνομα που τους ταιριάζει είναι «αντι-συστημικές». Υπόσχονται να κάνουν, όταν έρθουν στην εξουσία, όλα όσα παρέλειψαν να πράξουν οι συστημικές/παραδοσιακές κυβερνήσεις. Και, φυσικά, στρέφονται εναντίον της παγκοσμιοποίησης και υπέρ του έθνους-κράτους, καθώς και εναντίον στην ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών.
Συμπερασματικά, να υποστηρίξω ότι ο διάχυτος πανικός, στο χώρο της ΕΕ, δεν θεραπεύεται αλλά ούτε και αντιμετωπίζεται με την κατάργηση του βέτο, ούτε με τη διεύρυνση, αλλά ούτε και με τη στροφή της προς μεθόδους λιγότερο δημοκρατικές και περισσότερο αυταρχικές.
Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-14901337930767784952023-12-06T14:44:00.007+02:002023-12-06T14:44:00.143+02:00Στο Λονδίνο η Ελλάδα υπέστη ανείπωτης έκτασης ξεπεσμό<p> </p><p><b>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</b> – Δημοσιεύτηκε στο NewsBreak στις 05.12.2023</p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Τα όσα συνέβησαν αρχικά στο <b>Λονδίνο</b>, αλλά και όσα ακολούθησαν στη συνέχεια, ανάμεσα στο Ινδό πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας και τον κ. <b>Μητσοτάκη</b>, φαίνονται απίστευτα. <br /></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συγκεκριμένα, ο κ. <b>Ρίσι Σούνακ</b> αποφάσισε ότι θα ήταν προτιμότερο να <b>αποφύγει</b> την ορισθείσα συνάντηση, όταν πληροφορήθηκε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα του έθετε ως θέμα τα <b>γλυπτά του Παρθενώνα</b>. Ωστόσο, η υπόθεση αυτή σίγουρα αδυνατεί να δικαιολογήσει την ακύρωση συνάντησης, και μάλιστα την τελευταία στιγμή, μεταξύ δύο αρχηγών κρατών. Διότι ο κ. Σούνακ θα είχε χρόνο και δυνατότητα, μετά τη συνάντηση, να αναπτύξει τις απόψεις του, και να υπερασπιστεί τον νεολογισμό, ότι δηλαδή τα κλεμμένα γλυπτά δεν ήταν <b>κλεμμένα</b>, αλλά δήθεν νομίμως αποκτηθέντα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: 14pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7k-Za4jp_5N3G1iHXvNguXyKBLZkbJ347HQ0CkNiYPOtWvcKCG_SFKYiCKo6CjMElOUksY91LsaNN7se0NEtbKAcKH1KkcrB-5wF0H9QWiTJY57g5u77DNTiCCVUZHG572XXR8IKl20uleCKOqCpNb_lc0tPYX236rAXzukaLm_oqsPLZNh9Xc6wSGU/s1189/Screenshot%202023-12-05%20at%2014-37-09%20%CE%A3%CF%84%CE%BF%20%CE%9B%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%BF%20%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%80%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%B5%CF%83%CE%BC%CF%8C.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="535" data-original-width="1189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7k-Za4jp_5N3G1iHXvNguXyKBLZkbJ347HQ0CkNiYPOtWvcKCG_SFKYiCKo6CjMElOUksY91LsaNN7se0NEtbKAcKH1KkcrB-5wF0H9QWiTJY57g5u77DNTiCCVUZHG572XXR8IKl20uleCKOqCpNb_lc0tPYX236rAXzukaLm_oqsPLZNh9Xc6wSGU/s16000/Screenshot%202023-12-05%20at%2014-37-09%20%CE%A3%CF%84%CE%BF%20%CE%9B%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%BF%20%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%80%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%B5%CF%83%CE%BC%CF%8C.png" /></a></span></div><span style="font-size: 14pt;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Όμως, ο κ. Σούνακ, πέρα από κάθε αμφιβολία, επιδίωξε να <b>υποβιβάσει</b> και να <b>περιφρονήσει</b> τον Έλληνα πρωθυπουργό, όπως άλλωστε απέδειξε και η συνέχεια αυτού του τόσο θλιβερού συμβάντος. Διότι, αν ο κ. Σούνακ ήθελε απλώς να αποφύγει συζήτηση γύρω από τα γλυπτά, όταν ξέσπασε η είδηση ότι αρνήθηκε να δεχθεί τον κ. Μητσοτάκη, θα μπορούσε να εκφράσει τη λύπη του στα ΜΜΕ, προφασιζόμενος κώλυμα της τελευταίας στιγμής, και να ζητήσει κάποιας μορφής συγνώμη. Αντιθέτως, είναι πλέον ή σαφές ότι η πρόθεση του κ. Σούνακ ήταν να <b>ξεφτιλίσει</b> τον Έλληνα πρωθυπουργό, συνεχίζοντας να τον προσβάλλει και όταν είχαν πια σβήσει «τα φώτα της συνάντησης».</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Έχω τον πειρασμό να επιμείνω σε <b>δύο σημεία</b> αυτής της εθνικής περιπέτειας, από τα οποία το ένα μου φαίνεται παράταιρο και εκτός θέματος σε σχέση με το πρόβλημα της συνάντησης, παρότι μονοπώλησε τις αντιδράσεις του συμβάντος στη βρετανική πρωτεύουσα, και όχι μόνο, ενώ το δεύτερο είναι καταρχήν ανεξήγητο και συνάμα <b>εθνικά προσβλητικό</b>.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Σχετικά, ο προβληματισμός που ακολούθησε την <b>ανοίκεια</b> συμπεριφορά του κ. Σούνακ εναντίον του κ. Μητσοτάκη, επικεντρώθηκε στα γλυπτά μάρμαρα του Παρθενώνα, για να καταλήξει στη διαπίστωση, ότι η κοινή γνώμη είναι υπέρ της επιστροφής τους, εκεί που γεννήθηκαν. Η ερμηνεία αυτή εκλήφθηκε ως ευτυχές επιστέγασμα της απρέπειας του κ. Σούνακ. Και έτσι η <b>κακομεταχείριση</b> του κ. Μητσοτάκη από τον κ. Σούνακ μετατράπηκε σε δήθεν «ευχάριστο γεγονός», για το οποίο οφείλουμε να είμαστε ικανοποιημένοι, ενόσω αναμένουμε τα γλυπτά μας.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και έρχομαι στο δεύτερο σημείο, που αφορά την <b>αντίδραση</b> του <b>Έλληνα πρωθυπουργού</b>, και που είναι όντως εκπληκτική. Δηλαδή, αντί ο κ. Μητσοτάκης, να <b>απαιτήσει εξηγήσεις,</b> για την αδιανόητη προσβολή εναντίον του, από τον κ. Σούνακ, και έντονα να την καταδικάσει, ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίστηκε <b>ενωτικός</b> και δήλωσε, μεταξύ των άλλων (ως να έφταιγε ο ίδιος), ότι το συμβάν δεν θα πρέπει να επηρεάσει τις καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Αλλά, <b>τι είδους</b> «καλές σχέσεις» μπορούν να χαρακτηριστούν αυτές, που κατέληξαν σε ότι κατέληξαν;</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Σίγουρα ουδείς θα φοβόταν, αυτό το θλιβερό συμβάν να οδηγήσει σε ….σύρραξη. Θα ήταν όμως αναμενόμενο και θα πρόσθετα και επιβεβλημένο, ο Έλληνας πρωθυπουργός να εκφράσει την έντονη <b>δυσαρέσκειά</b> του για την «υποδοχή», που του επιφύλαξε ο κ. Σούνακ. Και να προσθέσω το αυτονόητο, ότι δηλαδή η προσβολή, στο πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη δεν μένει εκεί, αλλά διαχέεται στην <b>Ελλάδα</b> και στον <b>λαό</b> της.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Και λίγα λόγια για τη <b>γραβάτα</b> του <b>βασιλιά Καρόλου</b>, της οποίας τα χρώματα ερμηνεύτηκαν (με μεγάλη δόση φαντασίας είναι αλήθεια) ότι δήθεν παραπέμπουν στην ελληνική σημαία. Και ακόμη, ότι ο Κάρολος την επέλεξε για να…..μας παρηγορήσει για την αγένεια του πρωθυπουργού του. «Έτσι είναι, αν έτσι το θέλετε»!</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αλλά, και πως να αποφύγω το βασανιστικό ερώτημα, που άπτεται σε ότι επιμένω, εδώ και καιρό, ότι αποτελεί το κυρίαρχο και το πιο επικίνδυνο πρόβλημα της πατρίδας μας, και που είναι η <b>υποτέλεια</b>. Αυτή την οικτρή εθνική μας ιδιότητα, που μας <b>καθιστά «δεδομένους»</b> για όλα και για όλους. Την υποτέλεια, που μας ωθεί να συμφωνούμε χωρίς αντίδραση σε λύσεις που μας επιβάλλονται έξωθεν, έστω και αν έρχονται σε <b>κραυγαλέα αντίθεση</b> με τα εθνικά μας συμφέροντα.</span></p> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ερωτώ, λοιπόν: «<b><i>σε πρωθυπουργό ποιάς άλλης χώρας της υφηλίου θα τολμούσε ο κ. Σούνακ, να φερθεί με τον αχαρακτήριστο τρόπο που φέρθηκε στον δικό μας πρωθυπουργό</i></b>»; Και αδυνατώ να ανασύρω από τον παγκόσμιο χάρτη έστω και μία χώρα, που θα είχε δεχθεί ένα <b>τόσο ηχηρό ράπισμα,</b> και μάλιστα από αρχηγό φιλικού κράτους, χωρίς να αντιδράσει όσο πιο έντονα γίνεται. <b>Ούτε μία</b>!</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δυστυχώς, όμως, για εμάς, δεν είναι η πρώτη, αλλά <b>ούτε η μοναδική</b> φορά. Όπως, ακριβώς, υποστήριξα συχνά στο παρελθόν, εμείς υπήρξαμε η <b>εξαίρεση</b> σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν μας <b>επιβλήθηκε αδίστακτα</b> από συμμάχους, και εμείς το αποδεχθήκαμε χωρίς αντίδραση, το <b>εγκληματικό και εθνικά θανατηφόρο</b> περιεχόμενο των <b>μνημονίων.</b> Όπως, ακόμη, είμαστε η <b>μόνη χώρα</b> στην υφήλιο, που δέχεται, και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, να πληρώνει <b>χρέη απείρως χαμηλότερα</b> από αυτά που της χρωστούν. Αναφέρομαι, φυσικά, στα <b>χρέη των Ναζί</b>, από την κατοχή. Θα μπορούσα να προσθέσω και πολυάριθμες ανάλογες «πρωτιές», ενώ συνεχώς αποκτούμε ή απειλούμαστε με την απόκτηση νέων.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><b>Η υποτέλεια, είναι το εθνικό μας σαράκι,</b> που δεν μας επιτρέπει να σηκώσουμε κεφάλι προς τον ήλιο. Και καθώς το θέμα είναι και πάλι πολλαπλώς επίκαιρο, υπενθυμίζω ότι στις <b>11 Δεκεμβρίου</b> και ώρα 5μμ θα συζητήσουμε το νέο μου βιβλίο με τίτλο «<i>Για την Ελλάδα που ματώνει</i>», στην αίθουσα τελετών της παλαιάς Φιλοσοφικής του ΑΠΘ. Αναφέρεται, ακριβώς, στην υποτέλεια. Και μετά τη συζήτηση θα πιούμε ένα ποτήρι κρασί.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-15338802216500681592023-12-05T14:20:00.001+02:002023-12-05T14:20:09.795+02:00Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη: Για την Ελλάδα που ματώνει - Βιβλιοκρισία απο Ήρα ΄Εμκε-Πουλοπούλου<p> </p><p><span style="font-size: 14pt;">Δημοσιεύτηκε στο NewsBreak στις 03.12.2023</span></p><p> </p><p><span style="font-size: 14pt;"><b>Ιδρυμα Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 2023, 640 σελίδες.</b></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Μία σειρά άρθρων που δημοσιεύθηκαν στην περίοδο 2017-2023, αναλύει το δράμα του νεοελληνικού κράτους, στο οποίο επί περισσότερα από 200 χρόνια, δεν επιτράπηκε να αποκτήσει εθνική ανεξαρτησία. Η υποτέλεια που μαστίζει τον τόπο, που περνά τα διεθνή συμφέροντα πάνω από τα εθνικά, ακόμα και όταν αυτή η προτίμηση καταστρέφει το σύνολο των θετικών του προοπτικών, χαρακτηρίζει τη στάση της χώρας μας. Το μέγιστο μέγεθος της υποτέλειας είναι ότι η Ελλάδα δεν τόλμησε να απαιτήσει τα χρέη της Γερμανίας : κατοχικό δάνειο, καταστρεπτικές αγριότητες των Ναζί και κλοπή αρχαιοτήτων ανεκτίμητης αξίας, τα οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις υπερβαίνουν το 1 τρις.ευρώ. Η αρνούμενη να πληρώσει τα χρέη της από τον πόλεμο η Γερμανία δεν δίστασε 7 δεκαετίες μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου να απαιτήσει από την Ελλάδα την άμεση καταβολή χρεών, που αποτελούν μικρό κλάσμα των δικών της απέναντί μας, τα οποία δεχθήκαμε να καταβάλλουμε ανελλιπώς. Θα είχε επιτευχθεί ελληνικό θαύμα αν η Ελλάδα είχε απαιτήσει, όπως εδικαιούτο, τα τεραστίου ύψους χρέη της Γερμανίας προς αυτήν.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><img alt="" class="wp-image-536761 aligncenter" height="460" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/12/IMG_4439.jpeg" width="825" /></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Συνέπειες των Μνημονίων στο χώρο της οικονομίας. Οι προδιαγραφές που ενσωματώθηκαν στα Μνημόνια, απάνθρωπες και αδικαιολόγητες, έγιναν δεκτές αδιαμαρτύρητα και υπογράφηκαν από όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις της περιόδου 2010-2015. ΄Όλα όσα ζητούν οι εταίροι μας αποβαίνουν προς όφελος του ευρωπαϊκού βορρά και κυρίως της Γερμανίας. Οι Ελληνες κατηγορήθηκαν, κυρίως από τα Γερμανικά ΜΜΕ, ως τεμπέληδες, ανίκανοι και αλκοολικοί ζώντας αναξιοπρεπώς σε βάρος των άλλων, επομένως έπρεπε να τιμωρηθούν αυστηρά με τα Μνημόνια. Το χρέος της Ελλάδας το 2010 δεν δικαιολογούσε την έλευση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα από όπου αυτό πέρασε.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Η στρεβλή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας επιδεινώθηκε στην περίοδο των Μνημονίων και των διαδοχικών κρίσεων. Στη μεταπολεμική περίοδο, η Ελλάδα από την κυρίαρχη συμβολή του πρωτογενή τομέα στο ΑΕΠ και την απασχόληση βρέθηκε απότομα στον τριτογενή, χωρίς να παραμείνει αρκετά στον δευτερογενή ώστε να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη του και η σημαντική συμμετοχή του στην απασχόληση και το ΑΕΠ. Από τη δεκαετία του 1980 ο πρωτογενής τομέας αποδεκατίστηκε από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), η οποία αφάνισε πολλά από τα παραδοσιακά μας προϊόντα προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση της τιμής τους διεθνώς, ενώ ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας μας, δεν ξεπέρασε την παιδική του ηλικία, με αποτέλεσμα ο τριτογενής τομέας, υπερδιογκωμένος να συμμετέχει γύρω στο 85% του ΑΕΠ της Ελλάδας.</span></p><figure aria-describedby="caption-attachment-536762" class="wp-caption aligncenter" id="attachment_536762" style="width: 739px;"><span style="font-size: 14pt;"><img alt="" class=" wp-image-536762" height="467" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/12/image.png" width="568" /></span><figcaption class="wp-caption-text" id="caption-attachment-536762"><span style="font-size: 14pt;">PhD Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη</span><br /><span style="font-size: 14pt;">πρ. πρύτανης στο ΠΑΜΑΚ</span><br /><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-size: 14pt;">Επίτιμο Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας</span></span><p> </p></figcaption></figure><p><span style="font-size: 14pt;">Στον τομέα των υπηρεσιών κυριαρχεί ο τουρισμός με αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία να εξαρτάται σήμερα σε απαράδεκτα υψηλό βαθμό από αυτόν. Η συμβολή του τουρισμού είναι τεράστια στη δημιουργία του ΑΕΠ και την απασχόληση (αποτελεί το 30% της συνολικής απασχόλησης το χρόνο και 44% τους μήνες αιχμής Ιούνιο Σεπτέμβριο). Πρόκειται για μία επικίνδυνη εξάρτηση. Η ανώμαλη αυτή εξέλιξη οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην πρόωρη είσοδο της χώρας στην ΕΕ καθώς και στα ακατάλληλα προγράμματα που επιβλήθηκαν έκτοτε.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού.</strong> Η βαθιά ύφεση, που προκλήθηκε από την πανδημία πλήττει όλες τις οικονομίες του κόσμου, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κινδύνου αναφορικά με το ύψος των οικονομικών συνεπειών του κορονοϊού εξ αιτίας της στρεβλής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Ο κορονοϊός διαβρώνει τα θεμέλια των οικονομιών ολόκληρης της αγοράς. Εξασθενεί ταυτόχρονα τη ζήτηση και την προσφορά, συμπιέζοντας το σύνολο των εισοδημάτων, αποθαρρύνοντας την επένδυση και καταστρέφοντας την αλυσίδα της παραγωγικής διαδικασίας. Η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών και εργαζομένων υφίσταται καθημερινά περιορισμούς.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Το σύνολο της τουριστικής βιομηχανίας σχεδόν νεκρώνεται.</strong> Οι οριακές επιχειρήσεις είναι αυτές που αναχωρούν πρώτες από την αγορά. Όσο βαθαίνει η κρίση αυξάνονται οι χρεοκοπίες μικρών επιχειρήσεων, λιγότερο προβληματικών. Η μείωση του ΑΕΠ και της απασχόλησης λόγω κορονοϊού το 2020 επέφερε βαρύτατο πλήγμα σε όλο τον πληθυσμό, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό στις επί μέρους κατηγορίες του. Περισσότερο υπέφεραν τα τουριστικά μας νησιά, οι γυναίκες που συμμετέχουν την τουριστική απασχόληση, οι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, μέσα μεταφοράς, κέντρα αναψυχής κ.α.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Οι επιπτώσεις του πολέμου στις χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.</strong> Αν και τρίτες χώρες δεν έχουν επισήμως αναμειχθεί στις εχθροπραξίες στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, η αποστολή πολεμικού υλικού αποτελεί «σκιώδη συμμετοχή» της Δύσης επομένως και της Ελλάδας. Ο πόλεμος αυτός θα είχε περατωθεί, αν η βοήθεια ήταν απλώς ανθρωπιστική, και θα είχαν αποφευχθεί εκατόμβες νεκρών, χιλιάδες προσφύγων, καταστροφές πόλεων. Οι κυρώσεις που αποφάσισε η Δύση κατά της Ρωσίας αφορούν χώρα 146 εκατ.κατοίκων, με τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, με επάρκεια σε συνάλλαγμα και χρυσό, ισχυρούς συμμάχους, πανίσχυρη στρατιωτική ισχύ, και πυρηνικά όπλα, τα οποία ο Πούτιν δήλωσε πως αν χρειαστεί θα τα χρησιμοποιήσει.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας δεν έφεραν μεγάλο πλήγμα στη ρωσική οικονομία.</strong> Αντίθετα η Ευρώπη, εξαρτημένη από τις ρωσικές εισαγωγές αερίου, πετρελαίου και πολλών άλλων βασικών αγαθών, αντιμετωπίζει μεγάλες δυσχέρειες συνέχισης της ομαλής οικονομικής της λειτουργίας και πληρώνει με υπερβολικό τίμημα την ενέργεια. Οι συνέπειες του πολέμου αφορούν όλες τις χώρες της ΕΕ. Ειδικότερα για το μέλλον της οικονομίας της Ελλάδας, χώρα με υψηλό βαθμό εξάρτησης από εισαγωγές, προβλέπονται συνθήκες στασιμότητας ή πολύ χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, πληθωρισμός, μείωση της αγοραστικής δύναμης πολλών κοινωνικών κατηγοριών, αύξηση του χρέους, ελλείψεις σε καύσιμα και βασικά είδη διατροφής. Επί πλέον οι τουρκικές απειλές εναντίον της Ελλάδας φαίνεται να ενθαρρύνονται από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Ελλάδα επέλεξε την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, αγνοώντας το γεγονός ότι το 93% των Ελλήνων δηλώνουν αντίθετοι, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Νewsbreak.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"><strong>Ο πληθωρισμός. </strong>Για περίπου 4 δεκαετίες ο πληθωρισμός είχε εξαφανιστεί από τις προηγμένες οικονομίες της δύσης. Το 2021 επανέκαμψε με ιδιόμορφα χαρακτηριστικά. Δεν πρόκειται για τον γνώριμό μας από παλιά κλασσικό πληθωρισμό, αλλά για στασιμοπληθωρισμό. Στις χώρες της Ευρωζώνης οι αυστηροί όροι νομισματικής ισορροπίας του Συμφώνου Σταθερότητας θεσπίστηκαν για να προστατεύσουν το ευρώ από τον πληθωρισμό, αλλά όχι από τη στασιμότητα, η οποία δεν είχε προβλεφθεί. Η Ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει ταχεία αύξηση των τιμών χωρίς να είναι σε θέση να αυξήσει σημαντικά το ΑΕΠ της ή να περιορίσει ουσιαστικά την ανεργία της. Το είδος αυτό του πληθωρισμού δεν αντιμετωπίζεται με άνοδο των επιτοκίων την οποία εφαρμόζουν η Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Για την αντιμετώπισή του, απαιτείται να έχει προηγηθεί ευρείας έκτασης αναδιανομή του εισοδήματος ώστε να επαναφέρει τη διασαλευθείσα ισορροπία ανάμεσα στα μερίδια εργασίας και κεφαλαίου στο ΑΕΠ. Η ανισορροπία οφείλεται σε παράγοντες που σχετίζονται με την πανδημία και τον πόλεμο : διακοπή της παραγωγικής αλυσίδας σε πολλά σημεία της υφηλίου, έλλειψη ανταλλακτικών, απόφαση της Κίνας να ενισχύσει την παραγωγή της στο εσωτερικό ώστε να περιορίσει το βαθμό εξάρτησής της από το εξωτερικό, έλλειψη εργατικών χεριών κυρίως σε κακοπληρωμένες και ανασφαλείς απασχολήσεις, καθώς η πανδημία είχε μεταξύ άλλων τη συνειδητοποίηση της ανάγκης καλύτερων όρων εργασίας, η ανεπάρκεια πλοίων για να αντιμετωπίσουν την ξαφνικά αυξημένη ζήτηση για τις υπηρεσίες τους, η επικέντρωση της ζήτησης σε αγαθά που σπανίζουν και λιγότερο σε υπηρεσίες και η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στην ενέργεια.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Οι συνέπειες των οικονομικών εξελίξεων είναι δραματικές για τον Ελληνικό λαό λόγω διεύρυνσης των ανισοτήτων. Μειώθηκε η αγοραστική μείωση μισθωτών και συνταξιούχων, ένας στους τρείς κατοίκους της χώρας απειλείται με φτώχεια, ενώ το φάσμα της πείνας λόγω πληθωρισμού είναι ορατό. Παρά την επιδότηση των τιμών ενέργειας, το ποσοστό των νοικοκυριών που παγώνουν από το κρύο αδυνατώντας να καταβάλουν τις αυξημένες τιμές της, είναι σημαντικό και ανερχόμενο.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Υπάρχουν ακόμα άρθρα για τις δυσμενείς συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, για την αποπαγκοσμιοποίηση, για την Κίνα, στην οποία ανήκει το μέλλον αφού σε πολύ λίγα χρόνια θα αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως παγκόσμια δύναμη, εκτός αν μεσολαβήσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, για τις ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών, και πολλά άλλα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Tα παραπάνω, γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης που έλαβε το Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα Οικονομικών Επιστημών στη Σορβόνη με άριστα και έπαινο, με επί πλέον μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια London School of Economics, Berkeley (ΗΠΑ) και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας (Fiesole), Υφηγήτρια στο ΑΠΘ και καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, πρώτη γυναίκα πρύτανης Ελληνικού Πανεπιστημίου, συγγραφέας 60 συγγραμμάτων και άνω των χιλίων επιστημονικών άρθρων, στα ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ρουμανικά και ρωσικά, που έχει τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Χιλιάδες φοιτητών και οι πολυπληθείς διδάκτορες, υπό την επίβλεψή της, έχουν στελεχώσει ΑΕΙ της Ελλάδος και του εξωτερικού, καθώς και τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση κοινής γνώμης, για τα επίκαιρα οικονομικά θέματα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο θα έπρεπε να διαβαστεί από όλους τους σκεπτόμενους ΄Ελληνες και Ελληνίδες. Η μετάφραση ολόκληρου του βιβλίου ή των βασικών ιδεών του στα αγγλικά θα έδινε την ευκαιρία σε ξένους, φιλέλληνες και μη, να γνωρίσουν το δράμα της Ελλάδας που σαν Ιφιγένεια θυσιάστηκε από τα Μνημόνια για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες, όπως παραδέχονται πολλοί ξένοι και ΄Ελληνες επιστήμονες και πολιτικοί με επικεφαλής τον τ.Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Ήρα ΄Εμκε-Πουλοπούλου</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Διδάκτωρ Κρατικού Διπλώματος Οικονομικών Επιστημών της Σορβόννης και συγγραφέας</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8519294710558014222.post-31787795766946153152023-12-01T16:17:00.002+02:002023-12-05T14:12:58.593+02:00ΘΡΑΚΗ: ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 30.11.2023 Εστία<p><strong>Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη</strong> – Δημοσιεύτηκε στο NewsBreak στις 01.12.2023</p><p><span style="font-size: 14pt;">Η <strong>εθνικά ευαίσθητη περιοχή της Θράκης</strong> φορτίζεται, τελευταίως, από αντεθνικές προθέσεις και συμβάντα. Αν αυτά δεν οφείλονται σε άγνοια ή επιπολαιότητα,<strong> φοβούμαι ότι θα πρέπει να εκληφθούν ως προάγγελοι αναθεωρήσεων</strong> με τρομακτικές συνέπειες, στο status quo της, όπως αυτό ορίζεται από τη <strong>Συνθήκη της Λωζάννης</strong>.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αποφεύγω να σκέφτομαι αρνητικά. Αλλά, ωστόσο, αυτός ο καταιγισμός,<strong> τελευταίως, γεγονότων, μυστικών συμφωνιών σε ημιεπίσημο</strong> και μυστικοπαθές περιβάλλον, ταυτόχρονα και με την αναμονή της επίσκεψης του <strong>Ερντογάν</strong> στις 7 Δεκεμβρίου, δημιουργούν μια άκρως ανθυγιεινή, ατμόσφαιρα, που εγκυμονεί σημαντικούς εθνικούς κινδύνους.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMohUCLZpdi04qto0b7P719w0FjUNOEq8vlTNHigS7jsze4_a4Wpx7D6BXnkaf6XrEjSR8SQxaYuUWOkegk5LVKMmzD3Ky3G4acp34bKpbdDaYkZCKD8JDesneawYlwm0pmvwSlVGPmzrM0px6UCt2qRWMdPJr5LGbxPVG5ziD5Inoczp1mzu1S33IO0/s1130/Screenshot-2023-12-02-at-11-45-41-%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%9C%CF%89%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%83%CE%B1%CE%B9-1130x540.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="1130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMohUCLZpdi04qto0b7P719w0FjUNOEq8vlTNHigS7jsze4_a4Wpx7D6BXnkaf6XrEjSR8SQxaYuUWOkegk5LVKMmzD3Ky3G4acp34bKpbdDaYkZCKD8JDesneawYlwm0pmvwSlVGPmzrM0px6UCt2qRWMdPJr5LGbxPVG5ziD5Inoczp1mzu1S33IO0/s16000/Screenshot-2023-12-02-at-11-45-41-%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%9C%CF%89%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%83%CE%B1%CE%B9-1130x540.png" /></a></div><br /> <p></p><p><span style="font-size: 14pt;">Το επίκεντρο, που δικαιολογεί σοβαρές ανησυχίες για τη Θράκη και το <strong>μέλλον της είναι, σίγουρα, το γεγονός της μη αντίδρασης</strong> της Κυβέρνησης σε αυτές τις διαδόσεις, που θα μπορούσαν και θα ήλπιζα να είναι fake news. Αλλά, έστω και έτσι, λόγω της επικινδυνότητάς τους θα όφειλαν, με όλα τα διαθέσιμα μέσα, να διαψευστούν.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Προς το παρόν, ωστόσο, δεν διάβασα και δεν άκουσα διάψευση ή την όποια μορφής αντίδραση, στο πρωτοσέλιδο σημερινό άρθρο της <strong>Κυριακάτικης Εστίας</strong> με την υπογραφή του κορυφαίου δημοσιογράφου, αλλά και πατριώτη, του<strong> Μανόλη Κοττάκη</strong> . Μακάρι, να αποδειχτεί τις επόμενες ώρες, ότι η Κυβέρνηση ουδέν γνώριζε, <strong>το ίδιο και τα ΜΜΕ, και συνεπώς διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους</strong> εναντίον των αναληθών αυτών ειδήσεων.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δεν θα επανέλθω στην απίστευτη υπόθεση της ταινίας του<strong> Σαδίκ Αχμέτ, <span style="color: red;"><a href="https://marianegreponti-delivanis.gr/yparchei-orio-stin-avysso-tis-ethnikis-mas-ypoteleias/" style="color: red;">εφόσον το σχετικό μου άρθρο έχει δημοσιευτεί, ήδη, στο newsbreak της 25 τρέχ</a></span>.</strong> Το αναφέρω, ωστόσο, ως τμήμα του «ανθελληνικού πακέτου», που ετοιμάζεται, όπως όλα δείχνουν, με εμάς να δένουμε τους κόμπους στους σπάγκους του.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για τη συναίνεσή μας (<strong>αν τα παραπάνω ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα</strong>) να αποδεχτούμε ό,τι πιο επικίνδυνο, πιο ανατρεπτικό για το καθεστώς που επικρατεί στη Θράκη (και που φυσικά θα επεκταθεί και σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως ανάμεσα και σε άλλες, της μακεδονικής μειονότητας) <strong>ό,τι ακριβώς απέκλεισε, για την προστασία μας, η ειρηνευτική συνθήκη της Λωζάννης</strong>: το να αποκαλούνται δηλαδή οι Μουσουλμάνοι της Θράκης «τουρκική μειονότητα”. Θυμάμαι προ ετών, όταν συζητούσα στο υπουργικό γραφείο της με τη Βιργινία Τσουδερού <strong>τα απαραίτητα μέσα που θα έπρεπε να ληφθούν για την θωράκιση της Θράκης,</strong> και μου ξέφυγε εν τη ρύμη του λόγου η έκφραση «τουρκική μειονότητα». «Μη μου το χαλάτε», μου είπε: «Είστε και νομικός»!</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Τώρα, λοιπόν, και αν τελικά περάσει πιθανή απόφαση επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης, που <strong>(άκουσον, άκουσον)</strong> θα καταργεί αντίθετη ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου του 2017, η οποία απέρριψε αίτημα των <strong>μειονοτικών σωματείων να αναγνωριστούν ως τουρκικά</strong>. Ανοίγουν, έτσι, οι ασκοί του Αιόλου, και όχι μόνο για την περίπτωση της Θράκης. Τέτοιας υφής σωματεία, που είναι εκκολαπτόμενοι εχθροί στο έδαφός μας, θα πολλαπλασιαστούν εν ριπή οφθαλμού και θα οδηγηθούμε σύντομα σε δημοψηφίσματα, με άκρως καταστρεπτικά, για την Ελλάδα, αποτελέσματα.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Να υπενθυμίσω ότι η Θράκη αναγνωριζόταν σταθερά και ποικιλοτρόπως, <strong>από τις ελληνικές κυβερνήσεις προηγούμενων δεκαετιών,</strong> ως εθνικός χώρος, που χρήζει ιδιαίτερων εθνικών φροντίδων, έτσι ώστε να μην ατονήσουν στην πορεία, οι δικλείδες ασφαλείας της Συνθήκης της Λωζάννης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Έτσι, αφότου επέστρεψα, προ αρκετών δεκαετιών, από τις<strong> μεταπτυχιακές σπουδές μου στο Παρίσι, η Θράκη αποτέλεσε ένα από τα πρωταρχικά, και θα πρόσθετα και τα μονίμως</strong> επείγοντα θέματα, που γέμιζαν την επιστημονική μου δραστηριότητα για πολλά χρόνια.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Από το 1962-67, παράλληλα με τη θέση μου στο Πανεπιστήμιο, υπήρξα σύμβουλος του Υπουργείου Συντονισμού στην ΥΠΑΒΕ (Υπηρεσία Περιφερειακής Ανάπτυξης Β. Ελλάδος), όπου με συνεργάτες μου καταρτίσαμε Σχέδιο Ανάπτυξης Βορείου Ελλάδος (με έμφαση στη Θράκη, στις ιδιαιτερότητές της και την ανάγκη ειδικής μέριμνας). <strong>Επιπλέον, σχεδόν κάθε 15 ημέρες, ως συνεργάτης του ΕΛΚΕΠΑ (Ελληνικό Κέντρο Παραγωγικότητας)</strong>, αλλά και αργότερα του Οικονομικού Επιμελητηρίου, μετέβαινα στην Κομοτηνή για ομιλίες και έρευνα, με βάση πάντοτε, τις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Το ΙΜΧΑ μου ανέθεσε έρευνα των οικονομικών προβλημάτων και επιτευγμάτων της περιοχής, που εξέδωσε σε βιβλίο (υπήρξε η διατριβή μου επί υφηγεσία) και μεταφράστηκε και γαλλικά. Στις 07.12.2022 γιορτάστηκαν σε πανηγυρική εκδήλωση, στην Κομοτηνή,<strong> τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου</strong> (ήμουν η μόνη εν ζωή και τιμώμενη, από την επιτροπή καθηγητών των Πανεπιστημίων ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ που, σε συνεργασία και με κατοίκους της περιοχής, αγωνίστηκαν για τη δημιουργία του, φυσικά για καθαρά εθνικούς λόγους). Εξάλλου, έχω αναλωθεί στη συγγραφή πολλών δεκάδων άρθρων, που δημοσιεύτηκαν στον Ο.Τ. στη Μακεδονία κλπ., και στα οποία ξεχείλιζε η αγωνία μου<strong> (που δεν ήταν προσωπική)</strong> για το που πάει η Θράκη και τι πρέπει να γίνει, κατεπειγόντως εκεί. Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση και ήρθαν στην Ελλάδα ομογενείς από εκείνα τα μέρη, προσπάθησα να πείσω όσο μπορούσα πιο πολλούς να εγκατασταθούν στην Κομοτηνή. Ήταν η καλύτερη δυνατή λύση, καθώς οι<strong> Πόντιοι είναι ενσυνείδητοι Έλληνες</strong>. Δυστυχώς, παρότι η Πολιτεία τους εξασφάλισε χώρο και δάνεια με καλούς όρους, προκειμένου να αποκτήσουν εκεί κατοικία, δεν τους εξασφάλισε όμως εργασία. Έχουν, οι περισσότεροι, εγκαταλείψει την περιοχή, με κύριο προορισμό, από όσο γνωρίζω, την Κύπρο.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Αυτά, και σωρεία άλλων τα αναφέρω, ακριβώς για να υπογραμμίσω ότι το πρόβλημα της Θράκης υπήρχε από παλιά, και οι εκάστοτε κυβερνήσεις, στο παρελθόν, <strong>αν όχι πάντοτε αρκετά ικανοποιητικά, το είχαν ωστόσο στο μυαλό τους και το φρόντιζαν</strong>. Εν μέσω της δικτατορίας και ενόσω το ΠΑΜΑΚ ήταν ακόμη ΑΒΣΘ δέχτηκα ένα τηλεφώνημα στο γραφείο μου, από τον τότε διοικητή της ΚΥΠ, ο οποίος με ρώτησε για ποιο λόγο θα πήγαινα τις προσεχείς ημέρες στην Κομοτηνή, και ποιους θα συναντούσα εκεί. Και όταν είχε τις πληροφορίες που ήθελε μου είπε: <strong>«Ξέρετε, η περιοχή είναι εθνικά ευαίσθητη και πρέπει όλοι να προσέχουμε πολύ».</strong></span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Τώρα, λοιπόν, αν οι πληροφορίες της «Εστίας» ανταποκρίνονται στα πράγματα (και η Εστία, φευ για την περίπτωση, δεν πέφτει έξω), κάποιοι αποφάσισαν <strong>«να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας»,</strong> πετώντας ελαφρά τη καρδία στον κάλαθο των αχρήστων τη σχετική εξασφάλιση που φρόντισε να μας κατοχυρώσει η Συνθήκη της Λωζάννης.</span></p><p><span style="font-size: 14pt;">Δεν νομίζω να μπορώ να προσθέσω κάτι άλλο, εκτός της απατηλής <strong>ελπίδας και ευχής, έστω για μια φορά να έχει κάνει λάθος η Εστία.</strong></span></p>Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνηhttp://www.blogger.com/profile/10199484692314312374noreply@blogger.com0