Έπειτα από την συγκάλυψη στα Τέμπη, μπορεί η Ελλάδα να λογίζεται ως «κράτος δικαίου»;

 

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη – Δημοσιεύτηκε στο Newsbreak στις  18.05.2024

Τα ευρήματα της έκθεσης του κ. Βασίλη Κοκοτσάκη, τεχνικού συμβούλου των οικογενειών των θυμάτων στα Τέμπη, όπως  ξετυλίγονται σε 75 σελίδες, με λεπτομέρειες και αποδεικτικά στοιχεία, είναι αυτόχρημα ανατριχιαστικά. Και τούτο, διότι εξαιτίας των  μεθοδευμένων, πολύπλευρων και αλληλοσυμπληρούμενων παραποιήσεων, αναδύεται ένα προμελετημένο έγκλημα, που αποκλείει πια ερμηνείες της μορφής ότι όλα μπορεί «να αποδοθούν   στη γενικότερη αδιαφορία, προχειρότητα, ανευθυνότητα,  κακοδιαχείριση και διαφθορά που μαστίζουν την Ελλάδα».  Καθώς και στο  εύκολο συμπέρασμα ότι «αυτοί είμαστε, τι να κάνουμε»!  

 

Στα Τέμπη υπήρξε προμελετημένο έγκλημα

Είναι αναμφισβήτητο ότι με τις νεότερες εξελίξεις και αποκαλύψεις,   το συμβάν στα Τέμπη αποκτά αυτόματα χαρακτήρα εγκλήματος,  και επιπλέον (όπως ήδη το υποστήριξα σε προηγούμενο άρθρο μου) πρόκειται και για  προμελετημένο έγκλημα. Παράλληλα. διευρύνεται ο κύκλος των ενόχων, που βαρύνονται με εκ προμελέτης εγκληματικές ενέργειες. Και το χειρότερο, αν υπάρχει χειρότερο, αυτές οι εγκληματικές ενέργειες αποδίδονται σε αξιωματούχους ή εκτελέστηκαν με  εντολές αξιωματούχων.

Ο κρατικός μηχανισμός συγκαλύπτει τα συμβάντα στα Τέμπη

Τα όσα  καταγράφονται στην εφημερίδα «δημοκρατία» της 17 τρέχ. σχετικά  με    τα ευρήματα της παραπάνω έκθεσης,  το σύνολο περίπου του κρατικού μηχανισμού μας εμφανίζεται εμπλεκόμενο  σε μια μεθοδικά σχεδιασμένη προσπάθεια απόκρυψης, συγκάλυψης, αλλοίωσης, εξαφάνισης, μετατόπισης, σκηνοθεσίας, παραποίησης κλπ., κλπ., των όσων συνέβησαν στα  Τέμπη και προκάλεσαν τον τραγικό θάνατο 57 συνανθρώπων μας, στην πλειονότητά τους νέων. Στην επιχείρηση αυτή, σύμφωνα πάντοτε με την παραπάνω έκθεση, συνεργάστηκαν θεσμοί, δημόσιες υπηρεσίες, δημόσιοι υπάλληλοι, τεχνικοί, ΜΜΕ, ιδιώτες και λοιποί, με κυρίαρχο στόχο την  εξαφάνιση των τεραστίων διαστάσεων ευθυνών, που βαρύνουν  τους αρχικούς υπαιτίους. Να προσθέσω, ότι η γενικευμένη αυτή επιστράτευση για την καταστροφή των εγκληματικών δεδομένων, που οδήγησαν στην  τραγωδία των Τεμπών μεγεθύνει, αν είναι δυνατόν, τις ήδη μυθικές διαστάσεις του συμβάντος στα Τέμπη.  Και τούτο, διότι εύλογα υποθέτει κανείς  ότι,  για να  καταφεύγει το σύνολο σχεδόν του κρατικού μηχανισμού,  στην απεγνωσμένη αυτή προσπάθεια απόκρυψης των όσων συνέβησαν στα Τέμπη,  πιθανότατα υπάρχει   κάτι ακόμη πιο φρικτό από αυτό που έχει ήδη διαρρεύσει.

Περιττό να προσθέσω ότι μετά από αυτές τις αποκαλύψεις, ο όποιος ισχυρισμός περί της δήθεν προσπάθειας εργαλειοποίησης  του εγκλήματος  των Τεμπών φαντάζει κενό περιεχομένου.

Οι θεσμοί συνένοχοι στην αλλοίωση των εγκληματικών ευρημάτων στα Τέμπη

Και έρχομαι στις συντριπτικές εθνικές  συνέπειες  των ευρημάτων της έκθεσης, καθώς  αυτά κατακρημνίζουν κάθε έννοια και περιεχόμενο κράτους δικαίου, δημοκρατίας, ατομικών δικαιωμάτων, διαφάνειας, ισότητας πολιτών κλπ., κλπ. στην πατρίδα μας. Διότι, είναι δυστυχώς ηλίου φαεινότερο, ότι τα ευρήματα αυτής της έκθεσης δεν αφήνουν τίποτα, απολύτως τίποτα όρθιο στην Ελλάδα. Πράγματι, όπως προκύπτει από τις 75 σελίδες της έκθεσης, για την εξαφάνιση των εγκληματικών στοιχείων, στο συμβάν των Τεμπών, ένωσαν τις δυνάμεις τους και έδωσαν χείρα βοήθειας η Αστυνομία, η Πυροσβεστική, η ΕΡΤ, το STAR, το Γενικό Χημείο του κράτους, ομάδες με στολές «Hellenic Train”, Ιατροδικαστική Υπηρεσία, Ε.ΛΑΣ, και δεν ξέρω τι και αν παραμείνει εκτός  κάτι από  τα υπόλοιπα. Που, λοιπόν, να ακουμπήσει ο μέσος Έλληνας  τις ελπίδες του, για την επίλυση των προβλημάτων του, και που να ρίξει την εμπιστοσύνη του, όταν αποδεικνύεται με τέτοια ευκολία, ότι αυτά που του εμφανίζουν εκάστοτε, ως πραγματικά γεγονότα, έχουν υποστεί παραποίηση από θεσμούς και κρατικές υπηρεσίες; Και πως να τολμά, με ψηλά το κεφάλι, να υπερασπίζεται τους θεσμούς, όταν αυτοί καθίστανται υποχείριο εγκληματικών στόχων;

Έτσι εξηγούνται και οι αντιδράσεις εναντίον της Ευρωπαίας Εισαγγελέως

Επιπλέον, είναι θλιβερή και η διαπίστωση, ότι με βάση τα συμβάντα, που αποκαλύπτονται στο δράμα των Τεμπών,  εύλογα εξηγούνται και οι έντονες αντιδράσεις εναντίον της Ευρωπαίας Εισαγγελέως κυρίας Λάουρας  Κοβάσι. Όπως είναι γνωστό αυτή δέχθηκε υποτιμητικά σχόλια, κατηγορίες και απειλές, προκειμένου να μείνει μακριά από το συνονθύλευμα  παρανομιών, που σωρεύτηκαν, και εκ των υστέρων,  στο έγκλημα των Τεμπών.

Πως θα επιβιώσει η χώρα χωρίς θεσμούς;

Και τώρα; Πως επιβιώνουμε σ’αυτή τη χώρα, με διαβρωμένους θεσμούς, με εγκληματικές ενέργειες εναντίον των πολιτών, αλλά και με υποκλίσεις απέναντι σε φίλους και εχθρούς, καθώς  και απέναντι στην ΕΕ, προκειμένου να μην ενδιαφερθούν, να μη συνειδητοποιήσουν και να μην υπεισέλθουν  στον σταδιακό εκμηδενισμό των θεσμών μας;

Η ΕΕ θα μπορούσε να συνδράμει σε κάποιας μορφής εξυγίανση της κατάστασης, αν δεν ήταν και η ίδια βεβαρημένη με όσα δυσάρεστα αποδεικνύονται σχετικά με τα εμβόλια

Κόβιντ και όχι μόνο. Η Δύση, με πρώτη την Ευρώπη, δείχνει να καταρρέει, κάτω από το βάρος  της αναπόφευκτης παρακμής του δυτικού πολιτισμού, που  με βάση σωρεία δεικτών φαίνεται να έχει φτάσει στο τέλος  του χρόνου  κυριαρχίας του.

Να παραμείνουμε στη Δύση, αλλά όχι μόνο σε αυτήν

Η Ελλάδα, που ανήκει στη Δύση, αλλά όχι μόνο σε αυτήν θα μπορούσε, με μια φωτισμένη ηγεσία, να εγκαταλείψει την υποτιμητική πολιτική της ακραίας υποτέλειας, συνδέοντας το μέλλον της με τις αναδυόμενες εξελίξεις, που διαμορφώνουν μια νέα διεθνή τάξη.

Είναι κατεπείγουσα η ανάγκη ριζικών αλλαγών, στον τόπο μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξακολουθήσει αυτός ο διασυρμός των θεσμών. Επιβάλλεται, γι αυτό, να γυρίσουμε στο παρελθόν, αντλώντας δυνάμεις από τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας, και έτσι να αντιμετωπίσουμε  το ζοφερό παρόν, που  υπόσχεται να μας εξασφαλίσει ελπίδες για ένα υγιέστερο μέλλον.