ΜΑΡΙΑ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ - ΔΕΛΙΒΑΝΗ

Το νέο αυτό βιβλίο της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη διαπνέεται από την προσπάθειά της να ανατρέψει τις εγκληματικές συνέπειες της εκστρατείας διεθνούς

διασυρμού μας, ως λαού δήθεν ανεύθυνου, που ξοδεύει χωρίς να σκέπτεται, που ρέπει επικίνδυνα προς την κραιπάλη και τη διαφθορά, που είναι εκ φύσεως τεμπέλης, αναξιόπιστος και διεφθαρμένος και γι’ αυτό του αξίζει να τιμωρηθεί σκληρά και παραδειγματικά. Με αδιάβλητα επιχειρήματα αποδεικνύεται, στις σελίδες αυτού του βιβλίου, το πόσο έωλη είναι η προσπάθεια απόδοσης ευθυνών στη λιλιπούτεια Ελλάδα, για το πρόβλημα της υπερχρέωσης, ενόσω εξαιτίας του καταποντίζεται ήδη ολόκληρη η ΕΕ-ευρωζώνη. Αντιθέτως, κατά τη συγγραφέα του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας, το αξεπέραστο εξαρχής πρόβλημα της Ευρώπης εντοπίζεται στην ένωση ανομοιογενών οικονομιών, με τόσο διαφορετικές διαρθρώσεις και με τόσο άνισο αναπτυξιακό επίπεδο. Το πρόβλημα της ΕΕ επιβαρύνθηκε, ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, εξαιτίας της πρόωρης και μη επαρκώς μελετημένης δημιουργίας του κοινού νομίσματος, αλλά και εξαιτίας της ατυχέστατης μακροοικονομικής της πολιτικής, που αποδείχθηκε μοιραία για τα λιγότερο προηγμένα μέλη της.

Κάθετα εναντίον του Μνημονίου και του απερίγραπτου συνονθυλεύματος που το ακολουθεί, ως Λερναία Ύδρα, η συγγραφέας αναλύει διεξοδικά τους λόγους, για τους οποίους είναι ουτοπική, αλλά και εγκληματική η προσμονή λύσεων από προγράμματα, που έχουν αποτύχει παντού, όπου αυτά εφαρμόστηκαν, καθώς και από μέτρα που εκκινούν από εσφαλμένη διάγνωση των προβλημάτων.

Και ενώ, ένα πρόγραμμα ταχύρρυθμης ανάπτυξης, που να βασίζεται αρχικά σε σημαντικές δημόσιες επενδύσεις, αδιαφορώντας για τη βραχυχρόνια αύξηση του ελλείμματος, θα ήταν η λύση, η ελληνική οικονομία αντιθέτως-και όχι μόνο- καταστρέφεται μεθοδικά κάτω από τις στραγγαλιστικές συνταγές πρόκλησης βαθιάς ύφεσης, που της επιβάλλονται από την τρόικα, και που γίνονται πειθήνια αποδεκτές από την κυβέρνηση. Εξάλλου, παρότι αποδείχθηκε περίτρανα, από επίσημες κυβερνητικές μετρήσεις, ότι ο ελληνικός δημόσιος τομέας δεν είναι υπερμεγέθης, αλλά αντιθέτως ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων εμπίπτει απολύτως, ως ποσοστό, στο μέσο όρο των κρατών-μελών της ΕΕ-ευρωζώνης, ωστόσο η εκατόμβη των δημοσίων υπαλλήλων επιταχύνεται, με σπασμωδική πια προσφυγή σε πρωτόγνωρα μέτρα. Όσο κι αν είναι αδιανόητο, τα κωμικοτραγικά αυτά μέτρα εκκινούν από ηθελημένη σύγχυση ανάμεσα σε πρόβλημα μεγέθους και σε πρόβλημα αναποτελεσματικότητας του ελληνικού δημόσιου τομέα. Σύγχυση που εξηγείται ολοκληρωτικά από το μένος, που διακατέχει τους φανατικούς νεοφιλελεύθερους, εναντίον οτιδήποτε φέρει δημόσια οσμή. Και ενώ η αντιμετώπιση της χαμηλής αποτελεσματικότητας θα απαιτούσε τη λήψη ποιοτικών μέτρων, οι ζωές χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και των οικογενειών τους κονιορτοποιούνται, με πρωτοφανή βαναυσότητα, εξαιτίας της εφαρμογής των πιο βάρβαρων ποσοτικών μέτρων.

Ακόμη, η συγγραφέας του ανά χείρας συγγράμματος αποκαλύπτει ότι το σύνολο σχεδόν των μεταρρυθμίσεων, που επαγγέλλονται από την τρόικα και την άβουλη ελληνική κυβέρνηση, ως δήθεν απαραίτητες και ως δήθεν σωτήριες, είναι διαμετρικά αντίθετες αυτών που επιβάλλεται να επιχειρηθούν. Ως κορωνίδα των εσφαλμένων μεταρρυθμίσεων η συγγραφέας αναφέρεται στις τραγικές μεταβολές που υλοποιήθηκαν στην ελληνική αγορά εργασίας, και που την επανέφεραν στο ισχύον καθεστώς του σκοτεινού Μεσαίωνα.

Η λύση που προτείνεται, στο ανά χείρας βιβλίο, και που γίνεται λιγότερο αποτελεσματική με την κάθε μέρα που περνά, είναι η βροντερή καταγγελία του Μνημονίου και των συνοδευτικών του, με ταυτόχρονη προσφυγή σε πρόγραμμα επιθετικής ανάπτυξης, που να ενισχύεται από δικαιότερη αναδιανομή του εισοδήματος.

Οι αναμφισβήτητοι κίνδυνοι μιας τέτοιας απόφασης οφείλουν, αναγκαστικά, να συγκριθούν με την οικτρή κατάσταση στην οποία η χώρα μας έχει περιέλθει. Κατάσταση πλήρους εξαθλίωσης και υποδούλωσής μας, για δεύτερη φορά, κάτω από τη βαριά γερμανική μπότα. Κατάσταση, που δεν αφήνει ελπίδα φωτός στο ατέλειωτο τούνελ που έχουμε εγκλωβιστεί. Και αναφορικά με το ακριβό μας ευρώ, και τη μισητή δραχμή, θα ήταν τώρα περισσότερο από ποτέ ρεαλιστική η λήψη υπόψη τής, όντως, υψηλής πιθανότητας διάλυσης της ΕΕ-ευρωζώνης, εις τα εξ ων συνετέθησαν. Η, ακόμη, η μετάλλαξή τους σε σχήμα στο οποίο δεν θα υπάρχει θέση για την Ελλάδα.





Από τις Εκδόσεις Ιανός