Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΩΜΟΤΩΝ;;:;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΩΜΟΤΩΝ;;:;




Με την πρόσφατη αποκάλυψη, και μάλιστα από επίσημα χείλη, ότι η είσοδός μας στο ΔΝΤ, όχι μόνο δεν ήταν μονόδρομος, αλλά και προκλήθηκε, ήταν φυσικό να προκύψει ένα πλήθος ερωτηματικών, για το πώς και το γιατί η χώρα μας αλυσοδέθηκε στα γρανάζια του πιο σκληρού και ανάλγητου διεθνούς οργανισμού της υφηλίου.



Πράγματι, μετά τις αποκαλύψεις του Wiki Leaks, από τον δημιουργό τους τον Julian Assad, είναι δύσκολο να μην υποψιάζεται ο μέσος πολίτης την ύπαρξη συνωμοσιών, κάτω από φαινομενικά δυσεξήγητες εξελίξεις. Για την περίπτωση της χώρας μας υπάρχει μια ατέλειωτη σειρά εξαιρετικά οδυνηρών ενδείξεων, που απλώς τις παραθέτω στη συνέχεια, αφήνοντας στην κρίση του καθενός τα σχετικά συμπεράσματα.



*ΔΝΤ. Στις 9.6.2009 ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δήλωνε στο διαδικτυακό τόπο TVXS τα ακόλουθα: «Ιδιαίτερα το ΔΝΤ δεν έχει τη φήμη ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Να πηγαίνει σε άλλες χώρες αναπτυσσόμενες, και να ζητά, να τους λέει ότι επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι η Παιδεία παραδείγματος χάριν. Αυτές είναι αποδεδειγμένες ενέργειές του. Ουσιαστικά καταστρέφει το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά την καταδικάζει στην υπανάπτυξη, σε μόνιμη βάση. Άρα δεν έχουμε κανέναν λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους αρνητικούς για την πορεία της χώρας μας». Αποδεδειγμένα, ωστόσο, πολύ πριν από την παραπάνω δήλωσή του, και συγκεκριμένα πριν από τα Χριστούγεννα του 2009, πίεζε με συνεχή τηλεφωνήματα, τον Dominique Strauss Kahn, ζητώντας του να υπαγάγει την Ελλάδα στο ΔΝΤ.



Στη συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2009, και ενώ ήταν πια γνωστή η αδυναμία της Ελλάδος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου αρνήθηκε την προσφορά της Goldman Sachs, για δάνειο 50Ε δις. με σχετικά λογικά επιτόκιο. Την ίδια τύχη είχε και η πρόταση της Μόσχας για παροχή δανείου 25Ε δις, καθώς και η βούληση της Κίνας να βοηθήσει. Αν είχαμε δεχθεί αυτές τις προσφορές θα είχε αποφευχθεί το δράμα του ΔΝΤ. ΓΙΑΤΙ τις απορρίψαμε; Δεν υπήρξε δικαιολογία ή άρνηση των παραπάνω γεγονότων μέχρι σήμερα.



*Το τεχνητό φούσκωμα του δημοσίου ελλείμματος-ΕΛΣΤΑΤ (η υπόθεση αυτή ήρθε στο φως από καταγγελίες της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ζωής Γεωργαντά και εκκρεμεί ενώπιον της Δικαιοσύνης). Όπως προκύπτει από δηλώσεις και ένορκες καταθέσεις της κυρίας Γεωργαντά, που διορίστηκε ως μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ το Νοέμβριο του 2010, το δημόσιο έλλειμμα αυξήθηκε ξαφνικά και τεχνηέντως, από 12% σε 15,4%, έτσι που να μπορεί να δικαιολογηθεί η είσοδος της χώρας στο ΔΝΤ . Ο κ. Παπακωνσταντίνου, με απόφαση του οποίου πραγματοποιήθηκε η, καταρχήν, ανεξήγητη αυτή αύξηση, αρνήθηκε να δώσει εξηγήσεις στις ερωτήσεις των μελών του ΔΣ, σύμφωνα με τις καταγγελίες της κυρίας Γεωργαντά, και ήδη έχει κληθεί να καταθέσει σχετικά. Είναι σαφές ότι χωρίς αυτή την αν μη τι άλλο περίεργη αύξηση του ελλείμματος, η Ελλάδα δεν θα γινόταν θύμα του ΔΝΤ. Πως εξηγείται αυτό το, καταρχήν, «ανεξήγητο»;

*Γερμανικές αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο. Είναι γεγονός ότι η Γερμανία, παρότι κατέβαλε αποζημιώσεις σε όλες τις πληγείσες απ’ αυτήν οικονομίες, στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αποζημίωσε ωστόσο την Ελλάδα, η οποία υπέστη τις μεγαλύτερες αναλογικά καταστροφές. Ουδείς αρνείται την ύπαρξη αυτού του χρέους, το οποίο αν συνυπολογιστούν και οι τόκοι τόσων ετών υπερβαίνει, πιθανότατα, το συνολικό ελληνικό χρέος. Ωστόσο, οι «πατέρες του Έθνους», που έβαψαν με αίμα τα χέρια τους με την υπογραφή του καταδικαστικού πρώτου Μνημονίου και της άθλιας συνέχειάς του, δεν απαίτησαν όπως όφειλαν τον συμψηφισμό (που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένος), προφανώς επειδή δεν έκαναν τον κόπο να το διαβάσουν. Τον Ιούλιο του 2010, όταν ο ΓΑΠ ρωτήθηκε τι γίνεται με τις γερμανικές αποζημιώσεις, απάντησε ότι «η Ελλάδα δεν παραιτείται από το δικαίωμα της, αναφορικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις κατοχής αλλά ….δεν είναι του παρόντος». Και εύλογα διερωτάται κανείς πότε θα ήταν «περισσότερο του παρόντος», από όταν η πατρίδα χάνεται και ο λαός της εξαθλιώνεται, ενόσω η οφειλέτης κυρία Μέρκελ θεωρεί δικαίωμά της να προσβάλλει και να εξευτελίζει την Ελλάδα; Και κάποια στιγμή, πρόσφατα, με εξωκυβερνητική πρωτοβουλία, το θέμα έφθασε για συζήτηση στη Βουλή. Και…εκεί, ο υπουργός Οικονομίας Φ. Σαχινίδης δήλωσε ότι…… «Αναζητώ το αρχείο που υπήρχε πριν από δεκαετίες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και που αφορούσε ζητήματα πολεμικών αποζημιώσεων. Το αναζητώ και θα θέσω στην διάθεση της Επιτροπής, οποιοδήποτε στοιχείο υπάρξει». Ωστόσο, έρευνα της zougla.gr σχετικά με το «αγνοούμενο» κατά τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Φίλιππο Σαχινίδη, αρχείο πολεμικών αποζημιώσεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) αποκαλύπτει ότι το περιβόητο αρχείο όχι μόνο υπάρχει αλλά είναι και πλήρως οργανωμένο καθώς καταγράφει τα πλήρη στοιχεία των δικαιούχων των πολεμικών αποζημιώσεων, τις δικαστικές αποφάσεις οι οποίες έχουν εκδοθεί αλλά και τις εντολές πληρωμής που έχουν δοθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος!

Για την περίπτωση, το μόνο που ταιριάζει να πει, κανείς, είναι ΕΛΕΟΣ.

Αλλά, όμως, γιατί δεν ζητήθηκαν οι γερμανικές αποζημιώσεις από την αρχή, οπότε όλα θα είχαν τελειώσει, χωρίς καταστροφή της Ελλάδας; Γιατί, ενώ τόση συζήτηση και προβληματισμός υπήρχε γύρω απ’ αυτές τις αποζημιώσεις, ουδέποτε υπήρξε μια σοβαρή κυβερνητική συζήτηση γύρω από το μέγα αυτό θέμα; Και….γιατί, όταν πια δεν μπορούσε να υπεκφύγει, ο υπουργός Οικονομίας δεν…..έβρισκε το σχετικό αρχείο;;;

*Πετρέλαιο. Όπως αποδεικνύεται τώρα με αδιάσειστα στοιχεία, οι αρμόδιοι γνώριζαν ότι υπήρχε πετρέλαιο στην Ελλάδα από το 1965, χάρις στη σχετική μελέτη του Έλληνα επιστήμονα Σταύρου Κατράκη, τακτικού καθηγητή στο ΕΜΠ. Γιατί δεν έγινε η εκμετάλλευσή του, τόσα πολλά χρόνια, αν και θα άλλαζε ριζικά και προς το καλύτερο την εικόνα της Ελλάδας και τη ζωή των Ελλήνων; Αλλά….και γιατί το 2003 όταν ο ΓΑΠ ρωτήθηκε «αν υπάρχει πετρέλαιο στην Ελλάδα», απάντησε αρνητικά;

Μια, σε βάθος έρευνα για τα παραπάνω αυτά «αξιοπερίεργα», αλλά και για πλήθος παρόμοια, πιστεύω ότι θα φώτιζε πολλές πλευρές της ελληνικής τραγωδίας.



Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
24.4.2012