Ο κ. VICTOR ORBAN
KAI H
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΕ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ*
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 15.09.2018
====================================================
Η
μακροχρόνια οργή της ΕΕ εναντίον του Ούγγρου ηγέτη Victor Orban βρήκε
διέξοδο στις 12 τρέχ. στο Στραβούργο, με αφορμή έκθεση της Ολλανδής βουλευτή Judith Sargentini.
Με βάση το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης, που κατηγορούσε τον Ούγγρο
πρωθυπουργό για παραβίαση των ευρωπαϊκών αξιών (με επίκεντρο την
αντι-μεταναστευτική του συμπεριφορά), επιστρατεύτηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της ΕΕ το άρθρο 7 (η πρώτη
ήταν το 2017 εναντίον της Πολωνίας), προς το παρόν για να τον επιπλήξει. Η
πρόταση συγκέντρωσε 448 ψήφους εναντίον
του κ. Orban, και 197 υπέρ
του.
Να
υπενθυμίσω ότι ο κ. Victor Orban εκλέχτηκε θριαμβευτικά στις 8 Απριλίου του 2018, για τέταρτη φορά στην Ουγγαρία (βρίσκεται στην
εξουσία από το 1998-2002), με 134 έδρες από τις 199 και με συμμετοχή 70%. Την
ημέρα των εκλογών ο Οργανισμός Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (OSCE), τοποθέτησε
παρατηρητές στην Ουγγαρία, οι
οποίοι αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι
"γενικώς υπήρξε σεβασμός στις ελευθερίες και στα ατομικά δικαιώματα",
και ακόμη ότι "η οργάνωση, την ημέρα των εκλογών ήταν διαυγής και
επαγγελματική".
Ένα σημαντικό
τμήμα του ευρωπαϊκού πληθυσμού, δηλώνει, από κοινού με τον Ούγγρο ηγέτη, ότι
δεν εκλαμβάνει το πολίτευμα της "φιλελεύθερης Δημοκρατίας" ως μοναδικό, αλλά ούτε και ως αδιαφιλονίκητα άριστο σχήμα διακυβέρνησης των
σύγχρονων οικονομιών της υφηλίου. Με επικεφαλής
τον Victor Orban, η
Ουγγαρία, Σλοβακία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Πολωνία και Ρουμανία αμφισβητούν
ανοικτά την επιλογή του δυτικού μοντέλου που επιβάλλει, μεταξύ
άλλων, τη χωρίς όρους, διάνοιξη των εθνικών συνόρων σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Εντελώς πρόσφατα στις παραπάνω αυτές τάσεις προστίθεται και η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του
κ. Janes Jansa στη Σλοβενία, με τη στήριξη και την πλήρη αποδοχή του
κ. Orban. Οι επιχειρηματίες της Ουγγαρίας, με επίκεντρο την
αυξημένη επιρροή του κ. Orban
στην περιοχή, επιδιώκουν να κτίσουν μια αυτοκρατορία ΜΜΕ, με επίκεντρο την
Ουγγαρία, μέσω της οποίας να δημιουργήσουν μια νέα ισχυρή πολιτική δύναμη στην
Ευρώπη, που πια δεν θα έχει ως βάση το πολίτευμα της φιλελεύθερης Δημοκρατίας. Πρόκειται για τη Nova 24TV, το Scandal 24, την FPO TV. Η πλατφόρμα αυτή, ανάμεσα και σε άλλα, αποβλέπει
στην εξάπλωση της επιρροής του κ. Orban στην
ευρύτερη περιοχή και εκτός της Ουγγαρίας. Εντός της Ευρώπης, πάντοτε, τμήματα
πληθυσμών, που εκφράζονται από πολιτικά κόμματα, τα οποία συμμετέχουν στην κυβέρνηση, όπως των
Εναλλακτικών στη Γερμανία, όπως των ακροδεξιών στην Αυστρία και πρόσφατα στη
Σουηδία, αλλά και από κόμματα που δεν συμμετέχουν (προς το παρόν) σε
κυβερνήσεις, όπως αυτό της Marine
Le Pen στη Γαλλία ή του Geert Wilders στην Ολλανδία στρέφονται
χωρίς ενδοιασμό, εναντίον της ευρωπαϊκής πολιτικής καθεστηκυίας τάξης. Αποτελεί,ήδη, πραγματικότητα για την Ευρώπη η ταχύρρυθμη
και σημαντικών διαστάσεων υποχώρηση των παραδοσιακών δεξιών και αριστερών
πολιτικών κομμάτων, τα οποία παραχωρούν, σταδιακά, τη θέση τους σε νέα, τα οποία είναι
αντιευρωπαϊκά και υπέρ της επαναφοράς του κράτους-έθνους.
Η
ισχύς αυτών των αντισυστημικών κομμάτων σταθερά διευρύνεται. Πράγματι, στη
Γαλλία, σε πείσμα της επικράτησης του Emmanuel Macron στην
τελευταία εκλογική αναμέτρηση, τα παραδοσιακά κόμματα δεξιάς και αριστερής
κατεύθυνσης ήρθαν τρίτο και πέμπτο, αντίστοιχα, ενώ στη Γερμανία, και σε πείσμα
της επικράτησης της κ. Angela
Merkel, τα δύο παραδοσιακά πολιτικά κόμματα από 67% το 2013,
δεν μετρούσαν πια παρά 53% τον Οκτώβριο του 2017. Και το πιο απειλητικό χτύπημα, για την Ευρώπη, ήρθε με τον
καταποντισμό στις εκλογές της Ιταλίας
των δύο παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων. Η ΕΕ παρακολουθεί με δυσαρέσκεια, αλλά
και πανικό, την ταχύτατη εξάπλωση των "λαϊκιστών" στο έδαφός της,
χωρίς ωστόσο να έχει, προς το παρόν, επιδοθεί σε αυτοκριτική, για το πώς και
για το γιατί οι βασικές της κατευθύνσεις εγκαταλείπονται από ολοένα μεγαλύτερο
αριθμό πολιτών της. Οι Ευρωπαίοι αυτοί
πολίτες, που αποκαλούνται συλλήβδην και περιφρονητικά "λαϊκιστές",
έχουν διαχωρίσει τις επιλογές τους από αυτές, που αναγνωρίζονται ως ορθόδοξες,
στους κόλπους της ΕΕ, και που υπάγονται
στον ευρύ χώρο της "φιλελεύθερης Δημοκρατίας". Οι Ευρωπαίοι
"λαϊκιστές" έχουν πειστεί ότι η ΕΕ βρίσκεται σε βαθιά σύγχυση, όταν
εφαρμόζει πολιτικές, που είναι σίγουρο ότι θα την καταστρέψουν, όπως αυτές της
αποδοχής στα εδάφη της, τής μαζικής μετανάστευσης, της απεμπόλησης της εθνικής κυριαρχίας του πατριωτισμού, της ιστορίας και των
εθνικών παραδόσεων. Της απεμπόλησης, δηλαδή, της εθνικής ταυτότητας των επί
μέρους εθνών-κρατών.
Το
κύμα αυτό της διεκδίκησης και διάσωσης της εθνικής ταυτότητας, με πολλές
ασφαλώς παραλλαγές στις λεπτομέρειές του, έχει ουσιαστικά κατακλύσει όχι μόνο
την Ευρώπη, αλλά και την υφήλιο. Είναι η Αμερική του Donald Trump, η Ρωσία του Putin, η Κίνα του Xi Jinping, αλλά και παράλληλα πολιτεύματα
της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Σε
παγκόσμια, λοιπόν, βάση έχει συντελεστεί διχοτόμηση, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή,
με βάση τον τρόπο διακυβέρνησης. Η Δύση υποστηρίζει ότι το δικό της μοντέλο
της φιλελεύθερης Δημοκρατίας, είναι αιώνιο, ανυπέρβλητο και μοναδικό. Ωστόσο, αποδεικνύεται από τις εξελίξεις ότι
είναι, ήδη, ξεπερασμένο και ότι η εμβέλειά του υποχωρεί, και μάλιστα με
ταχύτατους ρυθμούς, διωγμένο από αυτό που θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως
"ανατολικό" και που καλπάζει
ακάθεκτο σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, συμπαρασύροντας τα πάντα στο
διάβα του. Έτσι, είναι αρκετά τρομακτική η απάντηση στο ερώτημα: "τι χώρος
της υφηλίου αποτελεί ακόμη το σπίτι της φιλελεύθερης Δημοκρατίας";
Χαρακτηριστική
αυτής της υποχώρησης της φιλελεύθερης Δημοκρατίας, ως "ασύγκριτο και μοναδικό
πολίτευμα", είναι και η
αντιμετώπισή της από τους πολίτες. Συγκεκριμένα, άτομα πάνω από 65 χρονών θεωρούν πολύ σημαντικό το να ζουν σε δημοκρατική χώρα, ενώ
αντιθέτως, ποσοστό μικρότερο από το 1/3
πολιτών κάτω των 35 ετών
αποδίδουν σημασία στη διαβίωσή τους με φιλελεύθερη Δημοκρατία.
Να σημειωθεί, επιπλέον, ότι από τις 15
οικονομίες της υφηλίου που τώρα επιτυγχάνουν τους ταχύτερους
αναπτυξιακούς ρυθμούς, τα 2/3 έχουν
αυταρχικά καθεστώτα, ή οπωσδήποτε μη φιλελεύθερη δημοκρατική διακυβέρνηση.
Είναι,
λοιπόν, ξεκάθαρο, ότι επιβάλλεται
ειλικρινής και αντικειμενικός προβληματισμός, αναφορικά με το δυτικό πρότυπο
διακυβέρνησης. Όχι, βέβαια, με τις αξίες του, που σαφώς υπερέχουν οποιουδήποτε
άλλου σχήματος, αλλά με το πως αυτές εφαρμόστηκαν, και τι συνέπειες είχαν μέχρι
σήμερα. Και, βέβαια, προβληματισμός, για το ποσοστό της ευθύνης που αναλογεί
στην ΕΕ.
Επανέρχομαι,
μετά από την ανάλυση που προηγήθηκε, στην απόφαση της ΕΕ να τιμωρηθεί ο Ούγγρος
ηγέτης, επειδή δεν σέβεται τις
"ευρωπαϊκές αξίες" (παρότι, ο ίδιος ευθαρσώς, δηλώνει ότι αντιτίθεται
σε αυτές και προσπαθεί να τις αντικαταστήσει). Η ΕΕ, παρά ταύτα δείχνει να ελπίζει ότι το πρόβλημα της Ευρώπης (και όχι
μόνο) επικεντρώνεται στη, μη αποδεκτή από την ίδια, συμπεριφορά του Ούγγρου ηγέτη, και συνεπώς θα μπορούσε ίσως να
λυθεί χάρη στην έναρξη διαλόγου μαζί
του.
Αναμφισβήτητα, πρώτιστο καθήκον της ΕΕ (και
όχι μόνο) είναι να προστατεύει και να
επιβάλλει τις αξίες της Δημοκρατίας.
Το
πράττει, όμως; Η απάντηση είναι, δυστυχώς, αρνητική, αφού η ίδια αλύπητα και ανενδοίαστα τις καταπατεί.
Αρκεί,
να επιλέξω, για του λόγου μου το αληθές, ανάμεσα βέβαια και σε πλήθος άλλων, ένα και μοναδικό τρανταχτά αποδεικτικό γεγονός,
που όλοι έχουμε πρόσφατα βιώσει,
στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και την υφήλιο. Στη βίαιη, δηλαδή, και αντιδημοκρατική αλλοίωση του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, κατά το δημοψήφισμα του 2015, που περιφρόνησε με τόσο
αυταρχικό τρόπο την καθαρά εκφρασμένη βούληση του 62% του ελληνικού λαού.
Με
την ευκαιρία, συνεπώς, της απόφασης της ΕΕ
να τιμωρήσει τον κ. Orban, "επειδή δεν εφαρμόζει
τις ευρωπαϊκές αξίες", αμείλικτα προβάλλει το ερώτημα τού κατά πόσο η ΕΕ, νομιμοποιείται προς την κατεύθυνση αυτή, όταν και
η ίδια έχει, αδίστακτα, διαπράξει την έσχατης μορφής καταστρατήγηση της
Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Και
να προσθέσω, σχετικά, ότι όπως έγινε ευρέως
γνωστό, και όπως επιβεβαιώνεται και με σχετικό video, οι επικεφαλής της ΕΕ εκείνη την τραγική νύκτα, για
την Ελλάδα και το μέλλον της, όχι μόνο δεν της υπέδειξαν να ακολουθήσει τη συνταγματική
ομαλότητα, αλλά επιπλέον την ενθάρρυναν
να καταπνίξει τη θέληση της συντριπτικής
πλειονοψηφίας του ελληνικού λαού.
Παρότι ουδόλως υπερασπίζομαι τις όποιες
θέσεις του κ. Victor Orban, η
αντιμετώπισή του, ωστόσο, από την ΕΕ, σε συνδυασμό και με το φιάσκο του ελληνικού δημοψηφίσματος,
αποτελεί αδιάψευστη απόδειξη της
εφαρμογής των "ευρωπαϊκών αξιών", με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και αν έτσι έχει η κατάσταση, τότε η ΕΕ σύντομα
θα είναι παρελθόν.
*Για μεγαλύτερη ανάλυση των "λαϊκίστικων" πολιτικών κομμάτων Βλ.το υπό δημοσίευση βιβλίο της Μαρίας
Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (από τον Ιανό) με τίτλο" Το τέλος της οικονομικής
κυριαρχίας της Δύσης"
Δεν υπάρχουν σχόλια