ΣΤΗ ΡΟΖΑ ΠΑΡΔΟ-ΑΣΣΕΡ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΣΤΙΣ 18.05.2020 (από Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη)

 ΣΤΗ ΡΟΖΑ ΠΑΡΔΟ-ΑΣΣΕΡ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΣΤΙΣ 18.05.2020

(από Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη)

=======================================

Ρόζα, ΠΩΣ να σου πω ΑΝΤΙΟ;

 Δεν  μπορώ και δεν  θέλω.

Μπήκες  στη ζωή μου, πολύ νωρίς, και πριν ακόμη να υπάρχουν  αναμνήσεις μας. Ήσουν από πάντα μαζί μου.

Και από τότε, στο διάστημα μιας μακρόχρονης ζωής,  δεν χωρίσαμε ποτέ. Ζήσαμε ωραία και ξένοιαστα χρόνια….αλλά ζήσαμε και τραγικές καταστάσεις. Μείναμε όμως  πάντα μαζί. Ήρθαν στη ζωή μας οι οικογένειές μας και τα αγαπημένα μας παιδιά και εγγόνια, και μας βρήκαν αχώριστες. Ένας βράχος η φιλία μας, μια απόλυτη σιγουριά ότι η καθεμιά μας θα κάνει πάντα το καλύτερο για την άλλη.

Ήμουν μαζί σου, νοερά,  και όταν ήσουν κρυμμένη στην κατοχή, και έγραφες το θαυμάσιο ημερολόγιό σου, που μεταφράστηκε σε ξένες γλώσσες  και που αποτελεί πολύτιμο κειμήλιο,  για μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της ανθρωπότητας. 

Σε περίμενα, ήμουν χαμένη χωρίς εσένα, αλλά  σίγουρη ότι θα γυρίσεις. Και εσύ είχες κρατήσει  εκείνη τη φωτογραφία μου, που στη συνέχεια την έκανες διάσημη, που είμαι ντυμένη ως  πεταλούδα, με  την ευχή μου στη ράχη της να ξαναγυρίσεις γρήγορα κοντά μου.

Λέγαμε τα πάντα μεταξύ μας. Ασήμαντα, όπως και πολύ σημαντικά. Το μόνο για το οποίο δεν μιλήσαμε  ποτέ ήταν το πώς θα ζούσε αυτή που θα έμενε πίσω, όταν θα έφευγε η άλλη…..γιατί μάλλον δεν θέλαμε να το σκεφτούμε. Ήρθε, όμως, αυτή η τόσο τραγική στιγμή και Ρόζα μου, σου εξομολογούμαι ότι  αντιμετωπίζω φοβερές δυσκολίες για να τη χειριστώ.

 ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Δεν θα πάψω να σε σκέπτομαι όσο ζω. Και  δεν θα πάψω να σε ανασταίνω μέσα από τα παιδιά σου, τα ανίψια μου, όπως τα  έμαθες να  με φωνάζουν θεία Μαρία.  ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.