ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΙΟΝ CUCUI στις 19.04.2023 στη Μητρόπολη του Targoviste Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΙΟΝ CUCUI στις 19.04.2023 

στη Μητρόπολη του Targoviste Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη ========================================================================== Αγαπητέ μου Ιόν. 

 Πριν μερικούς μήνες ήμουν για πολλοστή φορά στο Ταργκόβιστε για την απονομή σ’εσένα του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα. Κοιτώ τις φωτογραφίες. Ήσουν ευτυχής και πετούσες γελώντας λουλούδια. Πώς να συνειδητοποιήσω, ότι ύστερα από τις αμέτρητες φορές, που ήμουν στο Ταργκόβιστε, ως καλεσμένη σου, για να θαυμάσω και να συμμετάσχω στην υλοποίηση των ατέλειωτων σχεδίων σου, για το Ταργκόβιστε και το Πανεπιστήμιο Βαλάχια, είμαι και πάλι σήμερα εδώ για να σου απευθύνω το τελευταίο αντίο. Αλλά και για να προσπαθήσω να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναϊδωθούμε, τουλάχιστον, σε αυτόν τον κόσμο. Η γνωριμία μας πλησιάζει το τέταρτο του αιώνα, αλλά δυστυχώς δεν θα γιορτάσουμε τη συμπλήρωσή του. Θέλω, λοιπόν, στον αποχαιρετισμό μας αυτόν να σου πω αυτά που τώρα με πνίγουν, μαζί και με πολυάριθμούς συναδέλφους Έλληνες, Γάλλους, Καναδούς, Βαλκάνιους, Ασιάτες, Αφρικανούς. Να σου πω ότι το πέρασμά σου από τη Γη μας, και κυρίως από το Ταργκόβιστε και το Πανεπιστήμιο Βαλάχια, που αποτελεί το έργο ζωής σου, έχει αφήσει το δικό σου ανεξίτηλο αποτύπωμα.

 

 Το ίδιο και στο CEDIMES, όπου για χρόνια ήμασταν οι δύο αντιπρόεδροι του και ήδη τώρα με αφήνεις μόνη. Το ίδιο και στο AIELF, όπου σε ένα από τα συνέδριά του, γνωριστήκαμε. Αλλά το ίδιο και στην Ακαδημία Επιστημών της Ρουμανίας, όπου η παρουσία σου τα τελευταία χρόνια ήταν καταλυτική, και όπου είχα τη μεγάλη τιμή να είμαι μέλος της με δική σου πρόταση. Θέλω, λοιπόν Ιον μου να σου πω ότι όλοι εμείς, συνάδελφοι και φίλοι θαυμάζαμε κάθε φορά που σε συναντούσαμε εδώ, η οπουδήποτε στην υφήλιο, τον μοναδικά δικό σου τρόπο με τον οποίον λειτουργούσες. Ήσουν άτομο φωτεινό, ουσιαστικό, αποτελεσματικό και προικισμένο με μοναδικές ικανότητες και αρετές, τις οποίες έθεσες για δεκαετίες στην υπηρεσία του Ταργκόβιστε και του Πανεπιστημίου Βαλάχια. Ήσουν οραματιστής και εξαιρετικός προγραμματιστής σχεδίων για την εδώ περιοχή. Ήσουν συνεχώς υπό την επήρεια αυτών των σχεδίων, που τα κατέστρωνες με κάθε λεπτομέρεια και στη συνέχεια πάλευες για την υλοποίησή τους. 

Οι, όντως, φαντασμαγορικές πρόοδοι που έγιναν σε αυτή τη ρουμανική γωνιά και σε αυτό το Πανεπιστήμιο κατόρθωσαν να αλλάξουν σε ελάχιστο χρόνο την αρχική φτωχική του εικόνα, χάρη στο δικό σου μόχθο και στα δικά σου όνειρα. Να προσθέσω, ακόμη ότι κυκλοφορούσες σε ολόκληρη την Ευρώπη, κάτι που συνέχισες μέχρι τέλους να κάνεις, με πούλμαν του Πανεπιστημίου Βαλάχια ή και χωρίς αυτό, μεταφέροντας όσο γινόταν περισσότερους σπουδαστές, για να αποκτούν γνώσεις και εμπειρίες στα συνέδρια, στις βιβλιοθήκες, στα μουσεία, στις πόλεις του κόσμου. Μπορώ να τα βεβαιώσω όλα αυτά και πολλά ανάλογης σπουδαιότητας για την περιοχή, γιατί τα έζησα. 

 Ήρθα άπειρες φορές στο Ταργκόβιστε, από το 1999, τότε που γνωριστήκαμε σε συνέδριο της ένωσης οικονομολόγων γαλλικής γλώσσας στο Marrakesh, και η διαμονή μου εδώ ήταν πάντα ευχάριστη και δημιουργική. Ωστόσο, αυτή η σημερινή, η αποφράς και γκρίζα έλευσή μου εδώ με κάνει να διερωτώμαι αν θα μπορέσω να ξαναδώ ποτέ αυτή την πόλη και το Πανεπιστήμιο, με τα ίδια μάτια όπως και πριν. Όταν με περίμενες, όταν μου εξέθετες τα σχέδιά σου για το Πανεπιστήμιο Βαλάχια, όταν βιαζόσουν να μου δείξεις τις προόδους του, όταν ήσουν, όπως πάντα, ολιγομίλητος, αλλά ατέλειωτα αποτελεσματικός. Η Ρουμανία, το Ταργκόβιστε και το Πανεπιστήμιο Βαλάχια διαθέτουν σωρεία αξιόλογων ανθρώπων καθώς και εξαιρετικούς επιστήμονες, που θα συνεχίσουν ασφαλώς το έργο σου με τους ίδιους ή και πιο εξελιγμένους τρόπους. Ωστόσο, το Ταργκόβιστε, για μένα, και όπως πιστεύω και για πολλούς άλλους που είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν, δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο χωρίς τη δική σου παρουσία. Θέλω, πριν χωριστούμε, να σου πω όσα δεν είπαμε στα 24 χρόνια γνωριμίας μας. 

Να σου πω δηλαδή το πόσο εκτίμησα: * τους χαμηλούς τόνους τής, κατά τα άλλα, έντονης προσωπικότητάς σου, *την ανεκτικότητα σου για τα παραπατήματα συναδέλφων και φίλων, που κάποτε στρέφονταν εναντίον σου, *την απέραντη πηγή προσφοράς σου, προκειμένου να βοηθήσεις συναδέλφους, φίλους και πάνω από όλα φοιτητές σου, * τη δυνατότητά σου να αποδίδεις την ουσία ατέρμονων συζητήσεων με μια μόνο φράση σου, *την έλλειψη εκδικητικότητας, έστω και όταν είχες περίτρανα δίκαιο, *την αποχή από δυσμενείς κρίσεις εναντίον ατόμων που τις άξιζαν, *και πάνω από όλα τη ζεστή, την ειλικρινή και την ανεκτίμητη φιλία σου, της οποίας υπήρξα ευτυχής αποδέκτης. Και ενώ αρχίσαμε ως πρυτάνεις και συνάδελφοι, σήμερα συνειδητοποιώ ότι τα τελευταία χρόνια είχες αθόρυβα καταλάβει ένα από τα πέντε δάχτυλα του ενός χεριού μου. Εκεί που ο κάθε άνθρωπος τοποθετεί τους ελάχιστους και πολύτιμους φίλους του. Θέλω να συλλυπηθώ τον γιό σου Γκάμπυ, τη Νύφη σου Άντρα και τις εγγονές σου που υπεραγαπούσες. Θα έχεις ασφαλώς, ήδη, συναντηθεί και με την αγαπημένη Σύζυγό σου που έφυγε πριν ένα περίπου χρόνο. Να προσθέσω, ακόμη, και τα συλλυπητήρια μου για το Ταργκόβιστε, το Πανεπιστήμιο Βαλάχια και ολόκληρη τη Ρουμανία, που σήμερα φτωχαίνουν με την απώλεια ενός από τα αξιότερα παιδιά τους. Καλό ταξίδι Ιόν. Θα μου λείψεις πολύ και θα σε θυμάμαι όσο ζω με πολλή αγάπη.