ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ-ΠΟΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ;;;
------------------------------------------------
Δημιουργεί πολλά και εύλογα ερωτηματικά το γιατί, η εφαρμογή του Μνημονίου Ι δεν χρειάστηκε τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ το Μνημόνιο ΙΙ την απαιτεί. Πράγματι, αυτή η όψιμη αίτηση συναίνεσης, εκτός από εμφανώς εκβιαστική είναι, ταυτόχρονα, και εντελώς παράλογη, δεδομένου ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου ΙΙ, που θα είναι πανομοιότυπο με αυτό του Ι, δεν έτυχε της έγκρισης της ΝΔ.
Θα ήταν, ωστόσο, αφελές να εμμείνουμε στην υπόθεση ότι η αίτηση συναίνεσης αφορούσε, πράγματι, στο Μνημόνιο ΙΙ. Αντιθέτως, όλα συνηγορούν στο ότι αυτή αφορούσε στην κορύφωση του ελληνικού δράματος, δηλαδή στο ξεπούλημα της Ελλάδας, που θα την καταστήσει δια βίου νέο-αποικία του πλούσιου ευρωπαϊκού Βορρά. Πρόκειται για την εκποίηση της Ελλάδας, η ευόδωση της οποίας μεθοδεύτηκε από το Μνημόνιο Ι, και σχεδιάζεται να υποστηριχθεί από το Μνημόνιο ΙΙ. Η ενέργειά της, τα ακριβά της ακίνητα, αργότερα το υπέδαφος και τα μνημεία της, τα νησιά της, οι ακρογιαλιές της, όλα μα όλα έχουν προγραμματιστεί να βγουν στο σφυρί. Οι εταίροι μας, μέσω κυρίως των τραπεζών τους, ενδιαφέρονται με πάθος για όλη αυτή τη βαρύτιμη, την πανέμορφη και την ανεκτίμητη εθνική μας κληρονομιά. Τα θέλουν όλα, τα απαιτούν αμέσως, με συνοπτικές διαδικασίες, τα βαφτίζουν παραπειστικά ως μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις ή και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας. Ο καθένας τους ξέρει εκ των προτέρων τι θα πάρει, αφού προηγήθηκε κλήρος επί του ιματισμού μας. Και, βεβαίως, τα επιθυμούν έναντι πίνακα φακής. Να δίνουν 1 ως δάνειο, και να παίρνουν 2 ή και 3 έναντι. Θα συνεχίζουν, έτσι, στο διηνεκές οι πιέσεις, οι απειλές, οι εκβιασμοί και τα τρομοκρατικά διλήμματα: ή ξεπούλημα ή πτώχευση, θα μας λένε, ή επιστροφή στη δραχμή ή δώστε τα όλα, θα συνεχίζουν, ή δεν πληρώνονται μισθοί και συντάξεις τον επόμενο μήνα ή παίρνουμε την Ακρόπολη. Κάτω απ’ αυτή τη συνέχεια, η αποτυχία του Μνημονίου Ι φαίνεται να ήταν προγραμματισμένη, ακριβώς για να καταλήξει σ’ αυτό το ξεπούλημα. Γι αυτό το Μνημόνιο Ι- όπως, άλλωστε, και το Μνημόνιο ΙΙ- είχε στόχους, οφθαλμοφανώς μη υλοποιήσιμους. Αλλά έτσι διευκολύνεται και η κατανόηση της μανιώδους άρνησης για αναδιάρθρωση του χρέους μας.
Εξάλλου, έχουν πλήρη συνείδηση οι φύλακες, ότι αυτή η δραματική επιχείρηση εκποίησης της Ελλάδας δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανατεθεί σε Έλληνες. Γιατί, πώς αλήθεια να αποκλειστεί η ανάνηψη κάποιων απ’ αυτούς, έστω και την τελευταία στιγμή; Να καταληφθούν δηλαδή από τύψεις ή και από φόβο μιας δίκαιης τιμωρίας για τη βιβλική καταστροφή που προκαλούν, στην ίδια τους τη χώρα, και έτσι να υπάρξουν προβλήματα. Γι’ αυτό και οι αρμόδιοι προσανατολίζονται στο να αναθέσουν σε ξένους εμπειρογνώμονες τη διαχείριση της λεηλασίας της Ελλάδας.
Ας επανέλθουμε, όμως, στην απαίτηση συναίνεσης. Είναι αναμφισβήτητο ότι η συναίνεση, που ζητείται, αφορά το δραματικό ξεπούλημα των εθνικών κειμηλίων μας, και όχι το Μνημόνιο ΙΙ, που είναι ένα από τα ίδια. Πράγματι, οι εταίροι μας φαίνεται ότι προσπαθούν, έτσι, να εξασφαλιστούν από κινδύνους, όπως αλλαγή κυβέρνησης ή κοινωνικό εκτροχιασμό, που άλλωστε γίνονται καθημερινά πιθανότεροι. Αν, όμως, έτσι έχουν τα πράγματα, τότε εδώ αρχίζουν τα δύσκολα και δυσνόητα της μη συναίνεσης της ΝΔ. Και τούτο, γιατί με βάση το Ζάππειο ΙΙ, η ΝΔ όχι μόνο δήλωσε ότι συμφωνεί με τις αποκρατικοποιήσεις ή όπως αλλιώς θα ονομάσουμε το ξεπούλημα, αλλά και ειδικά για τη ΔΕΗ υποστήριξε την ανάγκη ακόμη μεγαλύτερου ποσοστού πώλησης από το προτεινόμενο από το ΠΑΣΟΚ. Είναι, βέβαια, πιθανό, η ΝΔ να θέτει κάποιους όρους και κάποιες δικλείδες ασφαλείας, σ’ αυτό το μεγάλο φαγοπότι. Αν ναι, θα πρέπει οπωσδήποτε να το ξεκαθαρίσει, γιατί από δω και μπρος είναι σίγουρο ότι το ξύπνημα των Ελλήνων, θα επικεντρωθεί κυρίως εκεί, δηλαδή σε ότι του παρουσιάζουν ως αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, ενώ πρόκειται ουσιαστικά για εσαεί πτώχευση.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, 30.05.2011
Blogger: www. Delivani-economics
------------------------------------------------
Δημιουργεί πολλά και εύλογα ερωτηματικά το γιατί, η εφαρμογή του Μνημονίου Ι δεν χρειάστηκε τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ το Μνημόνιο ΙΙ την απαιτεί. Πράγματι, αυτή η όψιμη αίτηση συναίνεσης, εκτός από εμφανώς εκβιαστική είναι, ταυτόχρονα, και εντελώς παράλογη, δεδομένου ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου ΙΙ, που θα είναι πανομοιότυπο με αυτό του Ι, δεν έτυχε της έγκρισης της ΝΔ.
Θα ήταν, ωστόσο, αφελές να εμμείνουμε στην υπόθεση ότι η αίτηση συναίνεσης αφορούσε, πράγματι, στο Μνημόνιο ΙΙ. Αντιθέτως, όλα συνηγορούν στο ότι αυτή αφορούσε στην κορύφωση του ελληνικού δράματος, δηλαδή στο ξεπούλημα της Ελλάδας, που θα την καταστήσει δια βίου νέο-αποικία του πλούσιου ευρωπαϊκού Βορρά. Πρόκειται για την εκποίηση της Ελλάδας, η ευόδωση της οποίας μεθοδεύτηκε από το Μνημόνιο Ι, και σχεδιάζεται να υποστηριχθεί από το Μνημόνιο ΙΙ. Η ενέργειά της, τα ακριβά της ακίνητα, αργότερα το υπέδαφος και τα μνημεία της, τα νησιά της, οι ακρογιαλιές της, όλα μα όλα έχουν προγραμματιστεί να βγουν στο σφυρί. Οι εταίροι μας, μέσω κυρίως των τραπεζών τους, ενδιαφέρονται με πάθος για όλη αυτή τη βαρύτιμη, την πανέμορφη και την ανεκτίμητη εθνική μας κληρονομιά. Τα θέλουν όλα, τα απαιτούν αμέσως, με συνοπτικές διαδικασίες, τα βαφτίζουν παραπειστικά ως μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις ή και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας. Ο καθένας τους ξέρει εκ των προτέρων τι θα πάρει, αφού προηγήθηκε κλήρος επί του ιματισμού μας. Και, βεβαίως, τα επιθυμούν έναντι πίνακα φακής. Να δίνουν 1 ως δάνειο, και να παίρνουν 2 ή και 3 έναντι. Θα συνεχίζουν, έτσι, στο διηνεκές οι πιέσεις, οι απειλές, οι εκβιασμοί και τα τρομοκρατικά διλήμματα: ή ξεπούλημα ή πτώχευση, θα μας λένε, ή επιστροφή στη δραχμή ή δώστε τα όλα, θα συνεχίζουν, ή δεν πληρώνονται μισθοί και συντάξεις τον επόμενο μήνα ή παίρνουμε την Ακρόπολη. Κάτω απ’ αυτή τη συνέχεια, η αποτυχία του Μνημονίου Ι φαίνεται να ήταν προγραμματισμένη, ακριβώς για να καταλήξει σ’ αυτό το ξεπούλημα. Γι αυτό το Μνημόνιο Ι- όπως, άλλωστε, και το Μνημόνιο ΙΙ- είχε στόχους, οφθαλμοφανώς μη υλοποιήσιμους. Αλλά έτσι διευκολύνεται και η κατανόηση της μανιώδους άρνησης για αναδιάρθρωση του χρέους μας.
Εξάλλου, έχουν πλήρη συνείδηση οι φύλακες, ότι αυτή η δραματική επιχείρηση εκποίησης της Ελλάδας δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανατεθεί σε Έλληνες. Γιατί, πώς αλήθεια να αποκλειστεί η ανάνηψη κάποιων απ’ αυτούς, έστω και την τελευταία στιγμή; Να καταληφθούν δηλαδή από τύψεις ή και από φόβο μιας δίκαιης τιμωρίας για τη βιβλική καταστροφή που προκαλούν, στην ίδια τους τη χώρα, και έτσι να υπάρξουν προβλήματα. Γι’ αυτό και οι αρμόδιοι προσανατολίζονται στο να αναθέσουν σε ξένους εμπειρογνώμονες τη διαχείριση της λεηλασίας της Ελλάδας.
Ας επανέλθουμε, όμως, στην απαίτηση συναίνεσης. Είναι αναμφισβήτητο ότι η συναίνεση, που ζητείται, αφορά το δραματικό ξεπούλημα των εθνικών κειμηλίων μας, και όχι το Μνημόνιο ΙΙ, που είναι ένα από τα ίδια. Πράγματι, οι εταίροι μας φαίνεται ότι προσπαθούν, έτσι, να εξασφαλιστούν από κινδύνους, όπως αλλαγή κυβέρνησης ή κοινωνικό εκτροχιασμό, που άλλωστε γίνονται καθημερινά πιθανότεροι. Αν, όμως, έτσι έχουν τα πράγματα, τότε εδώ αρχίζουν τα δύσκολα και δυσνόητα της μη συναίνεσης της ΝΔ. Και τούτο, γιατί με βάση το Ζάππειο ΙΙ, η ΝΔ όχι μόνο δήλωσε ότι συμφωνεί με τις αποκρατικοποιήσεις ή όπως αλλιώς θα ονομάσουμε το ξεπούλημα, αλλά και ειδικά για τη ΔΕΗ υποστήριξε την ανάγκη ακόμη μεγαλύτερου ποσοστού πώλησης από το προτεινόμενο από το ΠΑΣΟΚ. Είναι, βέβαια, πιθανό, η ΝΔ να θέτει κάποιους όρους και κάποιες δικλείδες ασφαλείας, σ’ αυτό το μεγάλο φαγοπότι. Αν ναι, θα πρέπει οπωσδήποτε να το ξεκαθαρίσει, γιατί από δω και μπρος είναι σίγουρο ότι το ξύπνημα των Ελλήνων, θα επικεντρωθεί κυρίως εκεί, δηλαδή σε ότι του παρουσιάζουν ως αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, ενώ πρόκειται ουσιαστικά για εσαεί πτώχευση.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, 30.05.2011
Blogger: www. Delivani-economics
Δεν υπάρχουν σχόλια