Η περιοδεία του Τσαβούσογλου στη Θράκη και οι αγκαλιές με τον Δένδια Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη* Slpress 5.6.2021

Η περιοδεία του Τσαβούσογλου στη Θράκη και οι αγκαλιές με τον Δένδια Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη* Slpress Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη* 3 5.6.2021 Slpress Με τι λόγια, να αποδώσει κανείς τα όσα απίστευτα έλαβαν χώρα, κατά την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ, στην εθνικά πιο ευαίσθητη περιοχή της χώρας μας, τη Θράκη; Ως αδιανόητα; Ως τραγελαφικά; Ως προσβλητικά; Ως προϊόν ανευθυνότητας των δικών μας αρμοδίων; Ή, μήπως, ακόμη χειρότερα, ως παράθυρο προς ότι πιθανότατα αποτελεί ήδη τμήμα μυστικών συμφωνιών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία; Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ήρθε στη χώρα μας από κοινού με συνεχιζόμενες τις μακροχρόνιες και κλιμακούμενες παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας Ελλάδας και Κύπρου. Εναντίον αυτών των παραβιάσεων ουδέποτε υπήρξε ουσιαστική αντίδραση εκ μέρους μας, αν εξαιρέσει βέβαια κανείς το ξέσπασμα του κ. Νίκου Δένδια στην Άγκυρα, πριν από μερικές εβδομάδες, που όμως δυστυχώς εξαερώθηκε με τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν κατά την άφιξη του Τούρκου ΥΠΕΞ στη Θράκη όσο και στην Αθήνα. Οι Έλληνες αρμόδιοι, αρκούνται απλώς να γνωστοποιούν αυτές τις παραβιάσεις, μέσω των κατευθυνόμενων ΜΜΕ, και συχνά με κάποια προσπάθεια ελάφρυνσης της σοβαρότητάς τους. Όπως λ.χ. η επεξήγηση ότι δήθεν εξαιτίας κακοκαιρίας τα τουρκικά πλοία χάνουν τον αποπροσανατολισμό τους. Και όταν η ατμόσφαιρα ορισμένων ευρωπαϊκών συναντήσεων το επιτρέπει, οι παρευρισκόμενοι Έλληνες αρμόδιοι σε αυτές αναθαρρούν και τολμούν να ψελλίσουν παράπονα, σχετικά με τις τουρκικές επιθέσεις εναντίον μας. Έτσι, κατά καιρούς, απολαμβάνουμε στιγμές εθνικού θριάμβου ακούγοντας τα ΜΜΕ να αναγγέλλουν γενικόλογες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, που προσποιούνται ότι μαλώνουν την Τουρκία, για τις αταξίες της στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Η επίσκεψη στη Θράκη Την επίσκεψη αυτήν οι Τούρκοι μάς την εμφάνισαν περιπαιχτικά ως ιδιωτική, προβλέποντας δυστυχώς ορθά ότι οι δικοί μας αρμόδιοι ουδόλως θα αντιδράσουν. Εξυπακούεται, ότι αν η επίσκεψη είχε δηλωθεί ως επίσημη, όπως άλλωστε και ήταν, θα έπρεπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ να συνοδεύεται σε αυτήν από Έλληνα αξιωματούχο. Αλλά, αφέθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, ανενόχλητος, όπως ακριβώς ανενόχλητα αλωνίζουν τα τουρκικά πλοία στα ελληνικά και κυπριακά ύδατα, και όπως ακριβώς τα τουρκικά αεροπλάνα αμαυρώνουν τους ελληνικούς αιθέρες. Τον αφήσαμε να επισκεφθεί τους φίλους του Τούρκους, όπως επίμονα αποκαλεί τις εκεί μουσουλμανικές μειονότητες ο κ. Τσαβούσογλου,, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του το διεθνές δίκαιο, από το περιεχόμενο του οποίου, ωστόσο, οι δικοί μας αρμόδιοι αναμένουν τη σωτηρία μας. Ένα απέραντο ξέφραγο αμπέλι ολόκληρος ο ελληνικός χώρος. Εφησυχασμός στους δικούς μας αρμόδιους Αδιανόητο, αλλά είναι γεγονός, ότι από πλευράς κυβερνητικής, ουδεμία ανησυχία εκδηλώθηκε για τον θρακικό περίπατο του κ. Τσαβούσογλου, παρότι ο ίδιος υπήρξε εξαρχής σαφής και ειλικρινής. Τους συμπατριώτες του ήθελε να δει ο κ. Τσαβούσογλου και να συνομιλήσει μαζί τους, χωρίς μάρτυρες. Γι’ αυτό, άλλωστε, αποκλείστηκαν και οι δικοί μας δημοσιογράφοι. Και αφού συνέβησαν όλα αυτά τα εθνικώς απαράδεκτα, από οποιαδήποτε οπτική γωνία και αν τα δει κανείς, ήρθε η ώρα της ενθουσιώδους υποδοχής του Τούρκου ΥΠΕΞ, από τον κ. Νίκο Δένδια στην Αθήνα. Υπήρξε τέτοια συγκίνηση για τη συνεύρεσή τους, ώστε χρειάστηκε να πέσουν ακόμη και οι μάσκες εκατέρωθεν, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο της πανδημίας, ώστε ο εναγκαλισμός των δύο ΥΠΕΞ, να είναι όσο γίνεται θερμότερος. Τον απαιτούσε, άραγε, τον εναγκαλισμό, ακριβώς έτσι η εθιμοτυπία του ΥΠΕΞ; Αλλά και να μην παραλείψω να υπογραμμίσω ότι η κατακραυγή για τη συμπεριφορά του Τούρκου ΥΠΕΞ δεν προήλθε από την Κυβέρνηση, αλλά από τους αδελφούς Πομάκους που έκαναν ξεκάθαρο στον κ. Τσαβούσογλου ότι δεν θέλουν να τον ξέρουν, αναγκάζοντας τον να ματαιώσει την προγραμματισμένη του επίσκεψη στα Πομακοχώρια. Άραγε, θα γίνει επιτέλους κατανοητό ότι οι Πομάκοι είναι Έλληνες και είναι δικοί μας; Τα απόκρυφα του εναγκαλισμού των δύο ΥΠΕΞ Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Τσαβούσογλου, αμέσως μετά τον εναγκαλισμό, τα θέματα που θα συζητηθούν στο άμεσο μέλλον μεταξύ κ. Μητσοτάκη και κ. Ερντογκάν θα είναι «πάρα πολλά θέματα» και όχι απλώς η υφαλοκρηπίδα (όπως επίμονα δήλωνε μέχρι τώρα ο κ. Πρωθυπουργός), και θα «γίνουν χωρίς «προϋποθέσεις και χωρίς όρους». Οπωσδήποτε, ο εναγκαλισμός αυτός θα απαλλάξει και τους εταίρους μας, από την ενοχλητική όπως όλα δείχνουν υποχρέωσή τους να κακοκαρδίζουν τους Τούρκους, για να μας ικανοποιούν. Πώς να επιβιώσει η Ελλάδα με αυτές τις συνθήκες; Καμία πατρίδα δεν επιβιώνει με τόσο θανάσιμη ποσότητα υποτέλειας στις αποφάσεις και ενέργειές της. Διότι, δυστυχώς αυτή η υποτέλεια δεν περιορίζεται στη Θράκη, αλλά αντιθέτως καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της εξωτερικής μας πολιτικής. Ήδη, τώρα, οι Έλληνες βουλευτές καλούνται/υποχρεούνται να επικυρώσουν διατάξεις της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών. Και, επιπλέον, η Κυβέρνηση έχει κλείσει ερμητικά τα αυτιά της, έτσι που να μη φθάνει ως αυτήν ο απόηχος από το ευνοϊκό παγκόσμιο κλίμα, που δημιούργησε η πανδημία, αλλά και τα αποσπάσματα των απομνημονευμάτων του Ομπάμα, σχετικά με την παραγραφή του χρέους μας. Ακριβώς, όπως, άλλωστε έπραξαν επί 80 χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις μας, μη απαιτώντας τα τεραστίων διαστάσεων γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα, προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί η Γερμανία. Η Ελλάδα θα σωθεί μόνον αν αποφασίσει να αποβάλλει τη συμπεριφορά «αποικίας χρέους», που της επιβάλουν έξωθεν, και να αγωνιστεί για την κατάκτηση κάποιου, έστω και περιορισμένου βαθμού εθνικής κυριαρχίας. Να αποκτήσει, έτσι, κυβερνήσεις, που τα μέλη τους να εκλέγονται από τον ελληνικό λαό και να λογοδοτούν σε αυτόν, και όχι από και σε κέντρα εκτός Ελλάδας. Υπάρχει, βέβαια, πλήθος επιχειρημάτων περί του ανέφικτου ανεξαρτησίας για μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα. Που, ωστόσο, διαψεύδονται από αρκετές μικρές οικονομίες, οι οποίες κατορθώνουν να στηρίζονται στα δικά τους πόδια και να πράττουν αυτά που συμφέρουν στους λαούς τους.. Η ΤΙΜΗΣΤΟ 21, με τις μικρές της δυνάμεις, αγωνίζεται για την ενίσχυση της εθνικής συνείδησης, με την πεποίθηση ότι είναι θέμα ζωής και θανάτου για την επιβίωσή της πατρίδας μας. Πρώην πρύτανης και καθηγήτρια στο ΠΑΜΑΚ Πρόεδρος του Ιδρύματος Δημητρίου και Μαρίας Δελιβάνη