19.12.2018. Παρουσίαση του νέου βιβλίου της Μ.Ν-Δ "Το τέλος της οικονομικής κυριαρχίας της Δύσης και η εισβολή της Ανατολής"

=========================================

Πριν προσθέσω και εγώ λίγα λόγια για το βιβλίο μου, θέλω να ευχαριστήσω θερμά, όλες και όλους που συνέβαλαν, με διάφορους τρόπους, στην τελική του εμφάνιση, στην αξιοποίηση των βασικών ιδεών του, και στη διάδοσή τους. Η συνεργασία μου με τις Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, που αριθμεί ήδη δεκαετίες, είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε συγγραφέα. Πρόκειται για άνετη, ευαίσθητη, συνεπή, φιλική, αποτελεσματική, και ταχύτατη διεκπεραίωση των πάντων. Από το δημιουργό αυτής της πολιτισμικής αυτοκρατορίας του ΙΑΝΟΥ, τον Νίκο Καρατζά, και την απανταχού παρούσα διευθύντρια Μαρία Λιαποπούλου, μέχρι τα διάσημα κορίτσια και αγόρια που σελιδοποιούν, που διορθώνουν τα κείμενα, που δίνουν ζωή στο βιβλίο σχεδιάζοντας υπέροχα εξώφυλλα, που το διαδίδουν στα πέρατα της ελληνικής επικράτειας, και όχι μόνο, είναι όλες και όλοι τους εξαιρετικοί. Θέλω, λοιπόν, από την αποψινή πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου, να τους απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνω επίσης στον συνάδελφό μου Ηλία Κουσκουβέλη, με τον οποίον ζήσαμε χαρές και λύπες στο παρελθόν, μέσα στο αέναο περιβάλλον του ΠΑΜΑΚ. Χαίρομαι που δέχθηκε να παρουσιάσει το νέο μου βιβλίο, γιατί είναι ειδικός στο κεντρικό του θέμα, όπως άλλωστε φάνηκε και από την ανάλυσή του. Ο Δημήτρης Νατσιός, δεν είναι ειδικός στο θέμα. Είναι, ωστόσο, ειδικός σε κάθε ανθρώπινη και, ειδικότερα, σε κάθε εθνική ευαισθησία, χαρακτηριστικό πολύτιμο και σπάνιο στον καιρό μας. Γι αυτό και τον παρακάλεσα να μιλήσει για το βιβλίο μου. Τέλος, αλλά σαφέστατα όχι λιγότερο σημαντικός, είναι ο γνωστός δημοσιογράφος, Παντελής Σαββίδης, που είναι αναλυτής, σκεπτόμενος και προβληματιζόμενος, και που επιμελείται το γνωστό site ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ, το οποίο με φιλοξενεί συχνά. Τον ευχαριστώ θερμά. Θέλω, επίσης, να πω χίλια ευχαριστώ σε όλους εσάς, που όλοι είστε επώνυμοι, και που ανάμεσά σας υπάρχουν υποψήφιοι άρχοντες για την τοπική αυτοδιοίκηση, αγαπητοί συνάδελφοι, συμφοιτητές αλλά και συμμαθήτριές μου από το σχολείο Βαλαγιάννη, καθώς και πολλοί καλοί μου φίλοι, όλοι Μακεδόνες / Θεσσαλονικείς, που με τιμούν απόψε με την παρουσία τους. Τέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τη λύπη μου, αλλά και να ζητήσω συγνώμη, γιατί η μικρή αίθουσα δεν μας χώρεσε όλους και γιατί υπάρχει ταλαιπωρία, την οποία αδυνατώ να αντιμετωπίσω.

Προσπάθησα να αποστασιοποιηθώ από το τελευταίο αυτό βιβλίο μου. Δεν μπορώ, φυσικά, να κρίνω αν και πόσο το κατάφερα. Γιατί είναι δύσκολο να είναι κανείς ουδέτερος με τα δικά του παιδιά.

Στις σελίδες, του λοιπόν, στα Μέρη και τα Κεφάλαιά του βιβλίου μου, καταγράφονται οι εκφάνσεις του κόσμου μας, που ψυχορραγεί, και του νέου που έρχεται καλπάζοντας, για να τον αντικαταστήσει. Προσπάθησα να συγκεντρώσω, να συνδέσω και να αναλύσω τις σεισμικές ανατροπές, που καθημερινά συγκλονίζουν το παγκόσμιο σύστημα, ροκανίζοντας με ολοένα ταχύτερους ρυθμούς τα θεμέλια του. Όλα, μα όλα, όσα ζήσαμε, γνωρίσαμε, αγαπήσαμε και, με ασύγγνωστη αφέλεια, πιστέψαμε ότι θα παραμείνουν αναλλοίωτα, αλλοιώνονται, υποχωρούν και εξαφανίζονται. Στη θέση τους αναδύεται ένας νέος κόσμος, με συχνά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά και με άγνωστες ή ακόμη και με θανάσιμα επικίνδυνες συνέπειες.

Ένα σημαντικό τμήμα από τις μεταβολές αυτές, που καταρχήν είναι νομοτελειακές, αλλά και που συχνά επισπεύσθηκαν από κακές επιλογές πολιτικής, είναι ήδη μαζί μας. Αυτές, ακριβώς, οι μεταβολές αποτελούν το περιεχόμενο του νέου μου βιβλίου.

Θα αρχίσω με την παγκόσμια πια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, από το οποίο έχουν εκδιωχθεί τα παραδοσιακά κόμματα, και στη θέση τους εγκαταστάθηκαν τα αποκαλούμενα, με περισσή περιφρόνηση λαϊκίστικα, από τους πανικόβλητους παραδοσιακούς πολιτικούς.

Ο λαϊκισμός, που ήδη έχει εγκατασταθεί στο μεγαλύτερο τμήμα της υφηλίου, είναι το αποτέλεσμα της οργής του απλού πολίτη εναντίον των δεινών, που προκάλεσε η παγκοσμιοποίηση, αυτό το σύστημα, που είχε ελάχιστους νικητές και στρατιές ηττημένων.

Γι' αυτό και δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι, γύρω στο 65% των Ευρωπαίων, και 71% των Αμερικανών τάσσονται εναντίον της παγκοσμιοποίησης.

Στις πολυπληθείς λαϊκίστικες κυβερνήσεις ανήκουν, βεβαίως, και αυτές των ΗΠΑ, αλλά και της Κίνας, που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας και κονταροχτυπιούνται: Η μεν Αμερική για τη διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας της, η δε Κίνα για την απόκτησή της. Στην ευρεία κατηγορία των λαϊκίστικων κυβερνήσεων ανήκει και η Ρωσία.

Η Κίνα, προσπάθησε τις τελευταίες δεκαετίες, να περάσει όσο γίνεται πιο απαρατήρητη από τη Δύση. Έτσι, κατόρθωσε μέσα σε λιγότερο από 40 χρόνια, να αυξήσει το ΑΕΠ της 34 φορές, καταγράφοντας ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 10%. Έτσι, κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο, από πάμπτωχη και περιθωριοποιημένη οικονομία που ήταν, να βγάλει από την απόλυτη φτώχεια 700 εκατομμύρια Κινέζους, να δημιουργήσει σημαντική μεσαία τάξη, και να φθάσει στην κορυφή του κόσμου, απειλώντας ήδη πολύ σοβαρά την παγκόσμια αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Obama συνειδητοποίησε, αρχικά, τον κίνδυνο, από την Κίνα, και προσπάθησε να εμποδίσει τη διείσδυσή της στη Δύση. Αλλά, ήταν ο Donald Trump, που κυριολεκτικά τρομοκρατήθηκε από τη φαντασμαγορική άνοδο και τα θαυμαστά επιτεύγματα της Κίνας, σε όλους τους τομείς, και επικεντρώθηκε στην προσπάθεια αναχαίτισής της. Η προσπάθεια αυτή επέβαλε στην υφήλιο μια νέα διεθνή οικονομική τάξη, που στρέφεται εναντίον της παγκοσμιοποίησης, και τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι διαμετρικά αντίθετα της παγκοσμιοποίησης.

Πρόκειται για κόμματα και κυβερνήσεις που αντιτίθενται στο σύστημα και σε κάθε μορφή ελιτισμού. Μαζί τους επανέρχεται το παραγκωνισμένο Κράτος-Έθνος, καθώς και ο πατριωτισμός, που δαιμονοποιήθηκε από την παγκοσμιοποίηση. Μαζί τους εισάγεται ο έλεγχος των εθνικών συνόρων, ο αποκλεισμός παράνομων μεταναστών, ο κρατικός παρεμβατισμός και ενισχύεται η πραγματική οικονομία που είχε περιθωριοποιηθεί από τη χρηματιστηριακή. Χάρη στη δήλωση του Donald Trump "Πρώτη η Αμερική" ελπίζεται ότι θα περιοριστούν οι εν πολλοίς αναίτιοι πόλεμοι ανά την υφήλιο, που είχαν ως δικαιολογία την ανάγκη οι αναπτυσσόμενες οικονομίες να ασπαστούν τη δημοκρατία". Επακόλουθο της δήλωσης "Πρώτη η Αμερική" είναι και η υποβάθμιση του ρόλου και της σημασίας του συνόλου των διεθνών οργανισμών, καθώς και η προτίμηση υπογραφής διμερών και όχι πολυμερών συμβάσεων από τον πλανητάρχη. Να προσθέσω ότι τα πολυπληθή λαϊκίστικα κόμματα και οι λαϊκίστικες κυβερνήσεις της Ευρώπης στρέφονται κάθετα εναντίον της ΕΕ, με σαφή πρόθεση να την εξαφανίσουν. Τα λαϊκίστικα κόμματα εξάλλου, απορρίπτουν την πολιτική λιτότητας, που εξασθένησε σε τρομακτικό βαθμό τη Δύση, και κυρίως την Ευρώπη, και ενθαρρύνουν κάποιο βαθμό ελεγχόμενου πληθωρισμού, στον οποίο αναγνωρίζεται η ικανότητα αναζωογόνησης της οικονομίας. Με το λαϊκισμό υποχώρησε ήδη αισθητά η παγκοσμιοποίηση, δίνοντας τη θέση της στον προστατευτισμό, αλλά και στην κήρυξη εμπορικού πολέμου, από τον Αμερικανό πλανητάρχη. Ο απώτερος στόχος αυτού του πολέμου είναι η παρεμπόδιση, με κάθε θυσία, της προόδου των νέων τεχνολογιών στην Κίνα. Διότι, ο έλεγχος των νέων τεχνολογιών από την Κίνα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή εκθρόνισης των ΗΠΑ, από την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία τους.

Με τις λαϊκές κυβερνήσεις περιορίζονται οι ατομικές ελευθερίες, καθώς η φιλελεύθερη δημοκρατία, που συνδέεται άρρηκτα με τον δυτικό πολιτισμό, μεταλλάσσεται, σταθερά, σε ανελεύθερη δημοκρατία. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό των λαïκιστών, που κυριαρχούν ήδη στον κόσμο, απαιτεί μεγάλη συζήτηση, κυρίως προς την κατεύθυνση των συνεπειών του.

Παρά τις αρκετές διαφορές, που εμφανίζουν τα πολυπληθή, , λαϊκίστικά κόμματα και κυβερνήσεις, της υφηλίου, ο κύριος εκφραστής τους είναι, αναμφισβήτητα, ο Αμερικανός πλανητάρχης Donald Trump.

Οι λογικές προβλέψεις συνηγορούν υπέρ του αναπότρεπτου της αλλαγής σκυτάλης, από την Αμερική στην Κίνα, και μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο από σήμερα. Οι λογικές προβλέψεις υποστηρίζουν ότι είναι πολύ αργά για κάθε επιτυχή προσπάθεια αναχαίτισης της εισβολής της Κίνας στη Δύση. Επειδή η Κίνα, σε πείσμα της κάποιας επιβράδυνσης της μεγέθυνσής της, εξακολουθεί να τρέχει γρηγορότερα από τη Δύση, η οποία, με βάση πληθώρα δεδομένων έχει εισέλθει στη φάση της αέναης στασιμότητας. Επειδή, η Δύση αποσυντέθηκε κυριολεκτικά εξαιτίας των δεινών της παγκοσμιοποίησης, και πιθανότατα επιτάχυνε το τέλος της. Επειδή ο εκάστοτε δυνατότερος επικρατεί και αυτός είναι ήδη η Κίνα. Αλλά, και επειδή ο βίος των πολιτισμών έχει αρχή και τέλος, με μέση διάρκεια τα 200 χρόνια, έτσι που η εναλλαγή τους να είναι νομοτελειακή.

Είναι ξεκάθαρο ότι το τέλος της οικονομικής κυριαρχίας της Δύσης θα συνοδεύεται και από το τέλος του δυτικού πολιτισμού. Ένας άλλος πολιτισμός, ο κινέζικος, με 5000 χρόνια ζωής, και με εντελώς διαφορετικές προδιαγραφές του δυτικού, θα αντικαταστήσει τον δικό μας.

Η Κίνα, όμως, φέρνει μαζί της και μια νέα και πρωτότυπη παγκοσμιοποίηση. Αυτή, αναβιώνει ύστερα από 2000 χρόνια τον παλιό δρόμο του μεταξιού, και προβάλλει στο προσκήνιο 70 χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Οι χώρες αυτές, στις οποίες συνεχώς προστίθενται και άλλες, περιστρέφονται γύρω από την Κίνα, που θεωρούν μητρόπολή τους. Αυτή η παγκοσμιοποίηση εμφανίζεται ως ένα νέο και πολύ πιο σημαντικό Σχέδιο Marshall, με προϋπολογισμό τρισεκατομμυρίων, που άρχισε ήδη να υλοποιείται. Περιλαμβάνει, κυρίως, τη διενέργεια έργων υποδομής σε αναπτυσσόμενες οικονομίες, οι οποίες όσο θα αναπτύσσονται θα ζητούν ολοένα περισσότερα κινέζικα προϊόντα. Και από το λιμάνι του Πειραιά, το Cosco, προβλέπεται να διοχετεύεται το 62% των κινέζικων προϊόντων, που θα προορίζεται για την Ευρώπη. Έχοντας, εξάλλου η Κίνα, τη Ρωσία στο πλευρό της, οι δύο τους επιβουλεύονται την υποκατάσταση του δολαρίου από το γουάν, ως διεθνές αποταμιευτικό νόμισμα.

Σε ελάχιστο χρόνο από σήμερα τίποτε δεν θα είναι πια οικείο και γνώριμο σε όλους εμάς.

Αιωρείται, ωστόσο, ένα τρομακτικό ερώτημα, που αναφέρεται στο γνωστό σύνδρομο ή στην παγίδα του Θουκυδίδη, και που με βάση επίσημες πληροφορίες, απασχολεί έντονα τον Λευκό Οίκο. Πρόκειται για το ερώτημα τού αν η διαδοχή της Κίνας στην παγκόσμια κυριαρχία, θα γίνει ειρηνικά ή θα προκαλέσει έναν νέο Πελοποννησιακό Πόλεμο, που προκλήθηκε εξαιτίας της άρνησης της αρχαίας Αθήνας να αναγνωρίσει την άνοδο της Σπάρτης, και να της εκχωρήσει τμήμα της κυριαρχίας της. Ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, που τηρουμένων των αναλογιών, θα ξέσπαγε ανάμεσα στην Αμερική και την Κίνα, δεν μπορεί δυστυχώς να αποκλειστεί. Η ευχή όλων μας είναι, φυσικά, να αποφευχθεί. Ειδικά, τώρα που είναι σχεδόν βεβαία η χρησιμοποίηση πυρηνικών, αλλά και η συμμετοχή σε αυτόν ρομπότ, που φαίνεται ότι συνεννοούνται μεταξύ τους σε γλώσσα απροσπέραστη για τους ανθρώπους.